Άλλα δύο ήρεμα χρόνια. Στη συνέχεια, από τον Ιανουάριο του 2024, θα είναι η επανάσταση για τους 7.000 ιδιοκτήτες παραχωρήσεων κολύμβησης. Και για τους διάσπαρτους σε όλη τη χώρα 30 χιλιάδες κατόχους κρατικών παραχωρήσεων. Το πάρτι, και για κάποιους ήταν πραγματικά, τελείωσε. Το πράσινο φως, τελικά, έρχεται ομόφωνα, μετά από δεκαέξι χρόνια αναβολών -η οδηγία Bolkestein περίμενε να εφαρμοστεί από το 2006- δεκάδες και δεκάδες ημέρες διαμαρτυριών και οδοφραγμάτων και με τους τελευταίους μήνες που ίσως έμοιαζαν περισσότερο.

Ο Μάριο Ντράγκι συλλέγει την αναμενόμενη τροποποίηση των παραχωρήσεων κολύμβησης, ένα κομμάτι που λείπει από τη μεταρρύθμιση του ανταγωνισμού με την οποία συνδέονται τα κεφάλαια του ΕΠΜ. Όπως συμβαίνει συχνά, όμως, η ομόφωνη ψηφοφορία και η ικανοποίηση για «την άριστη διαμεσολάβηση που βρέθηκε» αρνούνται ένα λεπτό μετά τη λήξη του Υπουργικού Συμβουλίου. Μάλιστα, ο Σαλβίνι, του οποίου οι υπουργοί μόλις ψήφισαν ομόφωνα, θέτει αμέσως το διακύβευμα και κάνει διάκριση και κάνει λόγο για «βελτιωμένο κείμενο σε σχέση με την αρχική πρόταση. Τώρα εργαζόμαστε ήδη για να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε το κείμενο στη Βουλή». Εν ολίγοις, δεν προλαβαίνει να βγει έξω, κάτι που ξεκινά αμέσως την καταδίωξη της Giorgia Meloni και των Brothers of Italy που είναι στην αντιπολίτευση για να κάνουν εικασίες και να προκαλέσουν (η Fdi υπέβαλε πρόταση στο Επιμελητήριο με την οποία ζητά την παράταση των παραχωρήσεων για 90 χρόνια) σε ένα θέμα όπως αυτό του Bolkestein και του ανταγωνισμού που είναι ένας από τους πυλώνες του NRP.

Πηγαίνετε σε δημόσιους διαγωνισμούς για την υπεράσπιση του made in Italy

Στο επίκεντρο της διάταξης, εκτός από την τροπολογία στο νομοσχέδιο για τον ανταγωνισμό που ορίζει τους διαγωνισμούς για παραχωρήσεις την 1η Ιανουαρίου 2024, βρίσκεται το νομοσχέδιο που προβλέπει εξουσιοδότηση στην κυβέρνηση για την έγκριση, εντός έξι μηνών, ενός ή περισσότερων νομοθετικά διατάγματα για την απλοποίηση των ρυθμίσεων για τις κρατικές παραχωρήσεις για τουριστικούς-ψυχαγωγικούς σκοπούς. Ας πούμε αμέσως ότι τα κριτήρια και οι στόχοι της αντιπροσωπείας είναι τέτοια ώστε να αποφευχθεί η μαζική άφιξη πολυεθνικών ή μεγάλων ξενοδοχειακών αλυσίδων και να προστατεύεται το σύστημα των κυρίως οικογενειακών επιχειρήσεων που αποτελούν το κείμενο των 7000 παραχωρησιούχων λουτρικών καταστημάτων. Οι στόχοι της αντιπροσωπείας είναι: να διασφαλίσει μια πιο βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας κρατικής περιουσίας. ευνοούν τη δημόσια χρήση τους, προωθούν μεγαλύτερο ανταγωνισμό στις παραχωρήσεις κολύμβησης.

Οι αρχές και τα κριτήρια των νομοθετικών διαταγμάτων αφορούν: την επαρκή ισορροπία μεταξύ των υπό παραχώρηση κρατικών περιοχών και των ελεύθερων ή εξοπλισμένων ελεύθερων περιοχών. η χορήγηση παραχωρήσεων σύμφωνα με τις αρχές της αμεροληψίας, της ίσης μεταχείρισης, της μέγιστης συμμετοχής, της διαφάνειας και της επαρκούς δημοσιότητας (δηλαδή προσκλήσεις υποβολής προσφορών τουλάχιστον δώδεκα μήνες πριν από τη λήξη τους). να ενθαρρύνουν τη μέγιστη συμμετοχή μικρών επιχειρήσεων και φορέων του τρίτου τομέα (ενώσεις εθελοντών και θρησκευόμενων που συχνά διαχειρίζονται μεγάλα τμήματα παραλιών)· την επαρκή σχέση μεταξύ των προτεινόμενων τιμολογίων και της ποιότητας των υπηρεσιών· βελτίωση της προσβασιμότητας και της χρηστικότητας της κρατικής περιουσίας και για τα άτομα με ειδικές ανάγκες· εξασφαλίζουν την ελάχιστη επίδραση στο τοπίο, το περιβάλλον και το οικοσύστημα.

Ορισμένα συγκεκριμένα κριτήρια ισχύουν επίσης για την επιλογή του παραχωρησιούχου: τεχνική και επαγγελματική πείρα που έχει ήδη αποκτηθεί, ακόμη και αν αποκλείει την πρόσβαση στον κλάδο για νέους φορείς εκμετάλλευσης. υποκείμενα που, κατά την πενταετία πριν από την έναρξη της διαδικασίας, χρησιμοποίησαν την παραχώρηση ως κύρια πηγή εισοδήματος για τους ίδιους και την οικογένειά τους· παροχή κοινωνικών ρητρών για την προώθηση της σταθερότητας της απασχόλησης του προσωπικού που απασχολείται από τον απερχόμενο ανάδοχο. διάρκεια της παραχώρησης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει το απολύτως απαραίτητο για τη διασφάλιση της απόσβεσης και της δίκαιης αποζημίωσης των εγκεκριμένων επενδύσεων με ρητή απαγόρευση παρατάσεων και ανανεώσεων, συμπεριλαμβανομένων των αυτόματων.

“Αρρωστική διπλή αντιμετώπιση”

Αυτή είναι σίγουρα μια επανάσταση για τις ιταλικές εταιρείες που για σχεδόν έναν αιώνα διαχειρίζονται παραχωρήσεις για περιόδους έως και πενήντα ετών. Πρέπει όμως να ειπωθεί ότι η διαπλοκή των κανόνων που μελετήθηκαν και αξιολογήθηκαν στο τραπέζι σε δεκάδες συναντήσεις μεταξύ κυβέρνησης και εμπορικών ενώσεων μεταξύ Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου, αποτελεί πραγματική ασπίδα για τις οικογένειες και τις μικρές ιταλικές εταιρείες που διαχειρίζονται τις εγκαταστάσεις κολύμβησης. Ένας κεντροδεξιός υπουργός στο τέλος του Υπουργικού Συμβουλίου εξήγησε χθες το βράδυ: «Η συνάντηση πήγε καλά, απλώς κάναμε αυτά τα τρία τέταρτα της ώρας διάλειμμα για να διαβάσουμε το τελικό κείμενο αφού δεν το είχαμε διαβάσει ακόμα. Το μόνο μέλημα – σχολίασε – μου φάνηκε ότι δεν ήταν να αφήσουμε πολύ χώρο στους αδελφούς της Ιταλίας που, χωρίς κυβερνητική ευθύνη, μπορούν να κάνουν εικασίες και να υποσχεθούν παρατάσεις για άλλα ενενήντα χρόνια». Το Δημοκρατικό Κόμμα με τον πρώην υφυπουργό του Μεφ Μισιανή κάνει λόγο για «παιχνιδιάρικο διπλό». Η Γιωργία Μελώνη μάλιστα έσπευσε αμέσως να ορίσει το μέτρο ως «πρώτη πράξη απαλλοτρίωσης» για 30 χιλιάδες εταιρείες (συνολικού δικαιούχου των παραχωρήσεων). Σε επιφυλακή βρίσκονται οι εμπορικοί σύλλογοι που απειλούν με οδοφράγματα «αν δεν αλλάξει το κείμενο στη Βουλή». Και πρόκειται για τους ίδιους συλλόγους που τους τελευταίους μήνες δούλεψαν στα τεχνικά τραπέζια με τους υπουργούς Garavaglia και Giorgetti (και οι δύο Lega) και έγραψαν το κείμενο που εγκρίθηκε χθες.

Στην πραγματικότητα, όλα αυτά είναι πολύ τρελά: Η Τζωρτζία Μελόνι γνωρίζει πολύ καλά ότι το να ζητάς παρατάσεις 90 ετών σημαίνει να μην εφαρμόζεις το Bolkestein, να φεύγεις από την Ευρώπη και να μην παίρνεις τα χρήματα από το NRP. Ο Σαλβίνι και άλλες δυνάμεις της πλειοψηφίας, όπως η Forza Italia και η 5 Stelle, γνωρίζουν καλά ότι αυτό που κυκλοφόρησε είναι το καλύτερο κείμενο που μπορεί να υπάρχει σε συμμόρφωση με την Οδηγία.

Στο πλευρό των πολιτών. Και η αγορά

Το νόημα της οδηγίας Bolkestein μπορεί να συνοψιστεί σε λίγες λέξεις: αρκετά με τις θέσεις ενοικίασης όπως αυτές που δημιουργούνται χάρη στα κρατικά ενοίκια με περισσότερο από ήρεμες τιμές και για περιόδους έως και ενενήντα ετών. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να τεθούν σε δημόσιο και ευρωπαϊκό πλειστηριασμό. «Ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση» λέει η οδηγία του Fredrick Bolkestein, του πρώην Επιτρόπου Ανταγωνισμού που το 2006 υπέγραψε την Οδηγία εφιάλτης για τους εμπόρους και τους πλανόδιους πωλητές.

Το πρόβλημα είναι ότι οι κρατικές παραχωρήσεις έχουν τροφοδοτήσει μια πραγματική κλειστή «αγορά» στην Ιταλία, την οποία διαχειρίζονται για χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι χωρίς κανένα κίνητρο, ελλείψει ανταγωνισμού, για τη βελτίωση των τιμών και των υπηρεσιών. Αντιθέτως. Επομένως, είναι ζήτημα να τεθούν επιτέλους σε ανταγωνισμό εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία που είναι στη φύση και επομένως όλων -άμμος, ήλιος και θάλασσα- με την αύξηση των απαραίτητων διακυβεύσεων για την προστασία των ιταλικών εταιρειών, κυρίως οικογενειών, που με τα χρόνια έχουν κάνει επενδύσεις και προστατεύουν τα επαγγελματικά επίπεδα.

«Πρέπει όμως να δούμε το θέμα και από άλλη σκοπιά» εξηγούν όσοι εργάστηκαν για τον φάκελο τους τελευταίους μήνες μετά τις τεχνικές συζητήσεις με εμπορικούς συλλόγους, τα υπουργεία τουρισμού και οικονομικής ανάπτυξης και την υφυπουργό Γαροφώλη. Αυτή είναι η άποψη εξήντα εκατομμυρίων Ιταλών που παλεύουν εδώ και χρόνια με όλο και υψηλότερες τιμές και δεν είναι ξεκάθαρο γιατί. «Μπροστά -εξηγείται- αντίστοιχων υπηρεσιών που παρέχουν η Ελλάδα και η Ισπανία σε πολύ πιο συμφέρουσες τιμές με αναλογία ποιότητας/τιμής που με την πάροδο του χρόνου κινδυνεύει να στραγγαλίσει τον τουριστικό κλάδο στην Ιταλία».

Ένα μακρύ ταξίδι μετά το σημείο καμπής

Το χθεσινό πράσινο φως ήταν τελικά ένα μισό-θαύμα τέκνο του λεγόμενου «δραγωνισμού» που έφτασε με διαμεσολαβητικές ικανότητες και κυρίως πολύ πραγματισμό και εξίσου αποφασιστικότητα. Μετά από δεκαπέντε χρόνια αναβολών και μαχών, όταν το Pnrr επέβαλε να προσαρμόσει την εσωτερική μας αγορά στο Bolkestein, ο Ντράγκι προσπάθησε να εγκρίνει τον νόμο ήδη τον περασμένο Αύγουστο, τότε το φθινόπωρο, όταν το νομοσχέδιο για τον ανταγωνισμό απορρίφθηκε, ωστόσο, ορφανός από τον πιο κοινό νόμο. δύσπεπτο: κρατικές παραχωρήσεις μάλιστα. Με την ευκαιρία εκείνη αποφασίστηκε να περιμένουμε το Συμβούλιο της Επικρατείας που στα τέλη Νοεμβρίου έδωσε άλλο ένα χαστούκι στην κυβέρνηση Conte 1, δηλαδή τους κιτρινοπράσινους που, σε πείσμα του Bolkestein, είχαν παρατείνει τις παραχωρήσεις από το 2023 στο 2033. Σε εκείνο το σημείο, δεν υπήρχαν άλλα άλλα διαθέσιμα. Ήταν στο χέρι να αποφασίσει. Ήδη τον Δεκέμβριο, ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον υφυπουργό Garofoli και στους υπουργούς Garavaglia και Giorgetti να ξεκινήσουν τεχνικές συζητήσεις με εμπορικούς συλλόγους. Με το οποίο στην πράξη γράφτηκε η νόρμα. Μετά ήρθαν τα Χριστούγεννα και ο φάκελος Quirinale. Και μετά από αυτό, ο Ντράγκι ζήτησε να κλείσει γιατί δεν υπήρχε άλλος χρόνος για χάσιμο. Και έτσι πήγε. Επίσης επειδή μια σούπερ κύρωση της ΕΕ θα ξεκινούσε από την 1η Μαρτίου.

«Ο καλύτερος δυνατός συμβιβασμός»

Κάποιος, όπως ο Maurizio Gasparri της Forza Italia, προσπάθησε να ακούσει για το “κυβερνητικό μπλιτσάρισμα στις ομπρέλες ενώ οι Ιταλοί θέλουν χρήματα έναντι των ακριβών λογαριασμών”. Οι μόνες προσπάθειες να επιμηκυνθεί ο ζωμός και να προσπαθήσουμε να μην αποφασίσουμε. Ίσως να περιμένουμε εκείνη την πρόταση των Αδελφών της Ιταλίας που αναβλήθηκε για την Πέμπτη που ζητούσε να παραταθούν οι παραχωρήσεις για άλλα 90 και η σχετική παράσταση στην αίθουσα του δικαστηρίου. Αλλά όλα αυτά είναι μάταιες προσπάθειες. Δεν υπάρχουν ενδείξεις έντασης, αλλά το CDM παραμένει σε αναστολή μέχρι τις 3.30 μ.μ. όταν φτάνει το κάλεσμα για τις 5 το απόγευμα. Καλά πήγε και η αίθουσα ελέγχου με τις Περιφέρειες. Η υπουργός Mariastella Gelmini συγκεντρώνει κυβερνήτες, επαρχίες και δημάρχους για να παρουσιάσει, μαζί με τον Massimo Garavaglia και τον υφυπουργό της προεδρίας Roberto Garofoli, τις κατευθυντήριες γραμμές για την παρέμβαση. Πρέπει να ειπωθεί ότι οι άλλοι υπουργοί αγνοούν το κείμενο μέχρι τις 5:20 μ.μ., όταν ξεκινά η συνεδρίαση του Συμβουλίου. Μάλιστα, σε αυτό το σημείο ο Stefano Patuanelli ζητά περισσότερο χρόνο για να διαβάσει το κείμενο το οποίο, ωστόσο, είναι μια χαρά συνολικά γιατί οι αγώνες είναι «τυπικά» ξεκλείδωτοι. Η υπουργός Iv Elena Bonetti ζητά να ενισχυθεί η γυναικεία επιχειρηματικότητα και να ληφθούν υπόψη οι εταιρείες που πιστοποιούν την ισότητα των φύλων. Και ο ίδιος ο υπουργός Τουρισμού ζητά κάποιες προσθήκες, ακόμη κι αν οι υπουργοί της Λέγκας του Βορρά έχουν ήδη λάβει τα περισσότερα από τα αιτήματά τους, ειδικά την προστασία των οικογενειακών επιχειρήσεων που διαχειρίζονται παραλίες και εγκαταστάσεις εδώ και χρόνια και από εκεί λαμβάνουν το κύριο εισόδημά τους και το ” ρήτρα απασχόλησης». Στα τρία τέταρτα της ώρας κατά την οποία διακόπτεται η συνεδρίαση, η συνεδρίαση διακόπτεται για περίπου τρία τέταρτα της ώρας, τα μέρη μπορούν όλα να αξιολογήσουν το κείμενο (εξάλλου, αυτές είναι δύο σελίδες από κάτι που έχει συζητηθεί για χρόνια), η Garofoli και η Garavaglia επαληθεύουν και διορθώνουν τι πρέπει να διορθωθεί. Ο Ντράγκι το αφήνει στους υπουργούς, στη συνέχεια συνεχίζει το CDM και παίρνει την ευνοϊκή ψήφο όλων των παρευρισκομένων.

Το κείμενο, παρατηρεί υπουργός, είναι «ο καλύτερος δυνατός συμβιβασμός». Και είναι αναγκαίο και αναπόφευκτο.

Θα δούμε τι θα κάνει η Βουλή. Εκτός από τη μεταρρύθμιση του CSM, υπάρχουν ήδη πολλές και σημαντικές αποδείξεις συνοχής και αξιοπιστίας που το Κοινοβούλιο ήθελε να δώσει ο Ντράγκι στο Palazzo Chigi για να κυβερνήσει και να εκτελέσει το Pnrr μέχρι το τέλος.