Είμαστε τώρα εδώ: σε λίγες μέρες, σε όλο το βόρειο ημισφαίριο, θα μπούμε ουσιαστικά στο αστρονομικό καλοκαίρι, την ημέρα του ηλιοστασίου. Παράλληλα, ο χειμώνας θα μπει στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη.

Το θερινό ηλιοστάσιο είναι μια ιδιαίτερη στιγμή στην περιστροφική κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο, στο οποίο οι ακτίνες του ήλιου φτάνουν στο βόρειο ημισφαίριο με την ελάχιστη κλίση και για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, και στο νότιο ημισφαίριο με τη μέγιστη κλίση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο άξονας της Γης έχει κλίση 23° ως προς την κάθετο στο επίπεδο της τροχιάς. Ακριβώς αυτή η συγκεκριμένη κλίση καθορίζει την εναλλαγή των εποχών κατά τη διάρκεια του έτους.

Το γεγονός ότι οι ακτίνες χτυπούν το βόρειο ημισφαίριο με λιγότερη κλίση σημαίνει ότι υπάρχει μεγαλύτερη ηλιοφάνεια και επίσης υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός ωρών ηλιοφάνειας.

Το 2023 η στιγμή του ηλιοστασίου θα είναι στις 14.58 UTC (16,58 στην Ιταλία). Συμπίπτοντας με το ηλιοστάσιο θα έχουμε και τις μεγαλύτερες μέρες του χρόνου.

Θερινό Ηλιοστάσιο και Νύχτα του Αγίου Ιωάννη

Με αφορμή το θερινό ηλιοστάσιο μικρόΥπάρχουν ακόμα παραδόσεις που σχετίζονται με λατρεία του Ήλιου που έχουν τις ρίζες τους στην προϊστορία. Ακριβώς όπως συμβαίνει τα Χριστούγεννα, μια γιορτή που έχει τις ρίζες της στο πιο μακρινό παρελθόν λόγω της ταυτότητάς της με το χειμερινό ηλιοστάσιο, επίσης και τις ημέρες γύρω από το θερινό ηλιοστάσιο αρχαίες γιορτές γίνονται ακόμα και σήμερα για τον εορτασμό του Ήλιου.

Αυτές οι παραδόσεις εξακολουθούν να είναι ευρέως διαδεδομένες σε όλη την Ευρώπη σήμερα, μερικές φορές ακούγονται, άλλες ανακαλύπτονται ξανά και επαναπροτείνονται επίσης για τον τουρισμό, και συγκεντρώνονται ιδιαίτερα τη νύχτα μεταξύ 23 και 24 Ιουνίου, γνωστή ως Νύχτα του Αγίου Ιωάννη ή επίσης Νύχτα των Μαγισσών.

Γιορτάζεται η γιορτή του Αγίου Ιωάννη τη νύχτα μεταξύ 23 και 24 Ιουνίου και συνδέεται στενά με το θερινό ηλιοστάσιο. Αυτή η προγονική γιορτή έχει τις ρίζες της στο πιο απομακρυσμένο παρελθόν και ήταν μια παγανιστική γιορτή που γιόρταζε τον ήλιο στη στιγμή της μέγιστης λαμπρότητας και γονιμότητας, αλλά ήταν επίσης μια τελετουργία εν όψει της επικείμενης νέας συντόμευσης των ημερών.

Οι φωτιές του Σαν Τζιοβάνι

Μία από τις παραδόσεις που συνδέονται με αυτή τη γιορτή, η οποία γιορτάζεται σε πολλά μέρη του κόσμου, είναι το άναμμα τεράστιων φωτιών, οι φωτιές του San Giovanni, μια παράδοση που παραμένει μέχρι σήμερα. Μια άλλη παράδοση είναι αυτή των infiorate. Το άναμμα φωτιών τη νύχτα μεταξύ 23 και 24 Ιουνίου είναι συνηθισμένο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, από την Ιταλία μέχρι την Ισπανία, από την Ιρλανδία στην Ελλάδα, από τη Ρωσία στη Νορβηγία, από τη Γερμανία στη Σουηδία.

Το άναμμα φωτιών τη νύχτα μεταξύ 23 και 24 Ιουνίου είναι συνηθισμένο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, από την Ιταλία μέχρι την Ισπανία, από την Ιρλανδία στην Ελλάδα, από τη Ρωσία στη Νορβηγία, από τη Γερμανία στη Σουηδία.

Στο Μεσαίωνα αυτά τα πανηγύρια έχουν μετατραπεί σε εορτή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του οποίου τη γέννηση η Εκκλησία έχει ορίσει μια από τις ημέρες του θερινού ηλιοστασίου.

Η γιορτή του San Giovanni στην Ιταλία

Πολλές ιταλικές πόλεις και κωμοπόλεις έχουν διατηρήσει αυτές τις παραδόσεις: από τα σημαντικότερα φεστιβάλ είναι αυτά της Γένοβας και της Φλωρεντίας. Αντί για φωτιές σήμερα η νύχτα συχνά φωτίζεται με φώτα πυροτεχνήματα. Ακόμα και στη Ρώμη η γιορτή του Αγίου Ιωάννη ήταν κάποτε βαθιά αισθητή και οι πομπές με δάδες και λυχνάρια είχαν προορισμό τη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη. Με την ευκαιρία αυτή, θόρυβος έγινε και με σάλπιγγες, καουμπάνες και κροτίδες.