Ο Σαρλ Μπωντλαίρ στο χαρακτηριστικό του ποίημα »μεγάλο‘Πρόσκληση για ταξίδι ” γράφει… “Εκεί, όλα είναι τάξη και ομορφιά, Πολυτέλεια, ηρεμία και ευχαρίστηση »Το «Εδώ, όλα δεν είναι παρά τάξη και ομορφιά · πολυτέλεια, ηρεμία και απόλαυση»…
Δεν θα μπορούσε να υπάρχει μια φράση μου που να περικλείει την ατμόσφαιρα και να περιγράφει καλύτερα τι συνέβαινε στο γαλλικό εστιατόριο »Χωριό”Άνοιξε στη Λάρισα ο Γιάννης Μπαξεβάνος το 1981.
Τη χρονιά που η Ελλάδα συναντά μια νέα σελίδα στην ιστορία της πολιτικής με τον Ανδρέα Παπανδρέου να φέρνει το σοσιαλισμό στη χώρα με την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στη Λάρισα ο κ. Μπαξεβάνος φέρνει την πολυτέλεια ενός καλού εστιατορίου με όρους και γεύσεις άγνωστες μέχρι τότε στην πόλη…
Το Village, στην οδό Φαρσάλων 101, ήταν το πρώτο και μόνο θα μπορούσε να πει ένα καλό πιάνο εστιατόριο που απέκτησε ποτέ η Λάρισα, με μια ιδιαίτερη κουζίνα, γαστρονομική στη σημερινή ορολογία, και έναν εκλεπτυσμένο αλλά ζεστό και ατμοσφαιρικό χώρο, όπως το The old barn had μετατράπηκε στα χέρια του Γιάννη Μπαξεβάνου, ο οποίος, μετά από μια δεκαετία ζωής στην Αγγλία και εργαζόμενος σε πολύ καλά εστιατόρια, ήθελε να μεταφέρει μια παρόμοια εμπειρία στην πόλη.
Ο Κώστας Μπετάβες ήταν υπεύθυνος για το όνομα του «Χωριού», για τη διακόσμησή του με τους καναπέδες και τις μπορντό καρέκλες, τα τραπέζια, το τζάκι και το πιάνο, καθώς και για το μενού μόνο ο Γιάννης Μπαξεβάνος. Wasταν ο εμπνευστής των πιάτων που μαγείρευε η γυναίκα του και της κάβας.
Ορεκτικά όπως το “Kapane Diane” (το πιάτο με συκωτάκια κοτόπουλου με μπέικον), καπνιστή πέστροφα και προσούτο Πάρμας ή σαλάτες όπως μαρούλι με αβοκάντο και ροκφόρ! “Steak Diana” με σοταρισμένο κρεμμύδι, μανιτάρια, γαλλική μουστάρδα και μπράντι, “Steak Uparv” με κιμά φιλέτο, πιπέρι, κονιάκ και ξινή κρέμα, “Escalop Vienouaz” με μοσχαρίσια φέτα περνώντας από κρόκο αυγού και φρυγανιά, φρέσκο τοστ, Marsala “με μανιτάρια, κρέμα γάλακτος και παρμεζάνα. ” Gordon Bleu »και φυσικά το περίφημο chateaubriand (σατομπριάν), το οποίο, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Καντωνιάς στον Γιάννη Μπαξεβάνο, ήταν το καλύτερο που είχε δοκιμάσει ποτέ … Η οικογένεια Καντονιά, άλλωστε, ήταν ένας από τους θαμώνες του καταστήματος που έκλεινε μερικές φορές ολόκληρο το Χωριό στα γενέθλια ή ακόμα και στις Απόκριες.
Και δεν ήταν μόνοι Villa Village, για αρκετά χρόνια ήταν το αγαπημένο εστιατόριο της καλής κοινωνίας της Λάρισας, το στέκι όλων των πολιτικών της κεντρικής σκηνής όταν ήρθε στη Λάρισα με χαρακτηριστικές βραδιές το 1985 με τον πρώην Πρόεδρο της η Ελληνική Δημοκρατία Κωστής Στεφανόπουλος, έτος ίδρυσης της Δημοκρατικής Ανανέωσης (ΔΙΑΝΑ). Μεταξύ των Λαρισαίων που το λάτρεψαν, δεν θα μπορούσε κανείς να μην αναφέρει τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας “Ελευθερία” Τάκη Δημητρακόπουλο, ο οποίος πολύ συχνά πήγαινε με δημοσιογράφους της εφημερίδας, με πολιτικούς ενωμένοι, αλλά και πολλές νύχτες μόνος; καθόταν πάντα στο τραπέζι “μπαρ 2”, στο δωμάτιο στα δεξιά της εισόδου με το μπαρ και το τζάκι. δεν ήθελε την κεντρική αίθουσα στα αριστερά, προτιμούσε το ζεστό περιβάλλον του μικρότερου χώρου. Στα γενέθλιά του, ο δικηγόρος Γιάννης Διαμαντής κάλεσε επίσης τον Ντίνο Κατή σε ντουέτο σε ένα σύντομο ρεπερτόριο με τον Γιάννη Αχυρόπουλο στο πιάνο. Όταν έφευγαν, οι γονείς της Μυρτώ Παπαθανασίου με την παρέα τους από τη χορωδία DOL, ο χώρος εκτός από τη μουσική του ελληνικού και του διεθνούς ρεπερτορίου, από το Χατζηδάκι μέχρι τη Bossa Nova, ήταν γεμάτος τραγούδι … Τα βράδια που το πιάνο ήταν επίσης αξέχαστο με τη συνοδεία ένας Ρουμάνος βιολιστής με το χαρακτηριστικό ρεπερτόριο τσιγγάνικων τραγουδιών.
Το καλοκαίρι, όλη η δράση, μαζί με το πιάνο, μεταφέρθηκε στον κήπο του με τις πολλές γαρδένιες που έκοψε ο Γιάννης Μπακεβάνος και χάρισε στις κυρίες…
Το Village ήταν πραγματικά μια εξωπραγματική αντίληψη για τα δεδομένα της εποχής και της πόλης. Για μένα ήταν ένα μέρος της παιδικής μου ηλικίας, τις νύχτες που οι γονείς μου με έπαιρναν μαζί τους, ντυμένοι με τα καλά μου φορέματα, για να φάνε τα αγαπημένα μου «φιλέτα Marsala» και να ζήσουν στιγμές πολυτέλειας από τον κόσμο των ενηλίκων…
Εύη Μποτσαροπούλου
“Τυπικός λάτρης των ζόμπι. Υπέρμαχος του αλκοόλ. Ανίατος εθισμένος στην τηλεόραση. Ακραίος λάτρης του διαδικτύου. Βραβευμένος αναλυτής.”