φωνή στο τηλέφωνο, Αϊντίν ΕνγκίνΔεν πίστευα στα αυτιά μου όταν είπε ότι χάσαμε .

Γνώρισα τον Aydın Abi, με τον οποίο είχαμε αλληλογραφία πρόσφατα, και εντυπωσιάστηκα από αυτόν.

Ο Aydın Abi, τον οποίο γνώριζα μόνο από τα γραπτά και τις ιστορίες του μέχρι τότε, μου θύμισε ότι οι πραγματικοί δημοσιογράφοι είναι ακόμα ζωντανοί στη συνέντευξη που του είχα και ήμουν αισιόδοξος.

Ήμουν αισιόδοξος γιατί όταν απαρίθμησε τις σκέψεις του για τον κόσμο του Τύπου, με έκανε να νιώσω πόσο ισχυρή ήταν η πεποίθησή του ότι θα έρθουν ξανά οι μέρες που θα εφαρμόζονταν οι βασικές αρχές της δημοσιογραφίας.

Dogan Akin Η είδηση ​​για την οδυνηρή απώλεια του Aydın Abi, που με έκανε να τον γνωρίσω από κοντά και να αρχίσω να γράφω για το T24, μας έφερε στο μυαλό ότι πέρασε από κάθε στάδιο της δημοσιογραφίας -συμπεριλαμβανομένης της εξορίας και της φυλακής- και ότι προσπαθούσε να επιβιώσει να είσαι σοφέρ στο εξωτερικό όταν χρειάζεται. Το τέλος παρόμοιων καταστάσεων το συντομότερο κίνησε την έμπνευση να συνεχιστεί ο αγώνας για τον τερματισμό τους.

Το Aydın Abi ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα του γεγονότος ότι οι δημοσιογράφοι της «παλιάς τουφεκιάς», που ακόμα παλεύουν, δεν σκοπεύουν να τα παρατήσουν, και μάλιστα δεν πρέπει να τα παρατήσουν, στη συνομιλία μας με τσάι και καφέ στην αίθουσα μελέτης του Τ24.

Είθε η ψυχή σου να αναπαυθεί εν ειρήνη, Aydin Abi, χαίρομαι που σε γνωρίζω. Σε ευχαριστώ για όλα…

Μιλώντας για τον Τύπο…

Την περασμένη εβδομάδα, Ουκρανοί ανταποκριτές τουρκικών τηλεοπτικών καναλιών έλεγαν ένθερμα πόσο περήφανο ήταν για την Τουρκία να μοιράζει δωρεάν φαγητό στους Ουκρανούς που βομβαρδίζονται από οχήματα τύπου καντίνας με γραμμένο το «άνθρωποι πρώτα», που εστάλησαν από την Τουρκία στην Ουκρανία.

Ωστόσο, την ίδια μέρα, ο παγκόσμιος Τύπος και τα τηλεοπτικά κανάλια δεν έστειλαν την ανθρωπιστική βοήθεια που έστειλε η Τουρκία στην Ουκρανία. Οσμάν ΚαβάλαΤόνισε την απόφαση να συνεχιστεί η κράτηση του .

Μιλώντας για τον πόλεμο στην Ουκρανία…

Στις 25 Μαρτίου η Ελλάδα γιόρτασε την 201η επέτειο από την εξέγερσή της κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκτός από τον Έλληνα Πρόεδρο και τον Έλληνα Υπουργό Άμυνας, στην Ελλάδα, στην επίσημη (στρατιωτική) παρέλαση που πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της 25ης Μαρτίου στην Ελλάδα, η οποία είναι από τις λίγες χώρες στον κόσμο (συμπεριλαμβανομένης της Τουρκία) όπου γίνονται στρατιωτικές παρελάσεις. [email protected] Παρών ήταν και ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας που πούλησε πολεμικά πλοία τύπου.

Στην Ουκρανία κοντά μας, άθικτες, ολοκαίνουργιες ομοιότητες με αεροπλάνα που καταρρίφθηκαν, τανκς που ανατινάχθηκαν, πολεμικά πλοία κάηκαν, κανόνια και πύραυλοι έπεσαν βροχή για να καταστρέψουν πόλεις, παρουσιάστηκαν στο κοινό στους μεγάλους δρόμους και τον ουρανό της Αθήνας.

Οι περισσότεροι από αυτούς που παρακολούθησαν την παρέλαση σκέφτηκαν: «Ήταν καιρός για αυτές τις παρελάσεις, αυτές τις επιδείξεις ισχύος;». ερχόταν η ερώτηση.

Είναι δυνατόν να παρακολουθούμε τον πραγματικό πόλεμο από τις αρχικές μας οθόνες σχεδόν κάθε μέρα, με ζωντανές μεταδόσεις από τηλεοπτικά κανάλια, για να δούμε πώς αυτά τα πολεμικά οχήματα, που κάνουν τους ανθρώπους και την ανθρωπότητα δυστυχισμένα, σκοτώνουν ανθρώπους, τι κοστίζουν, πώς πυροβολούν και τι συμβαίνει όταν τους πυροβολούν.

τι έγινε με το πάρτι των pu;

Ένας φίλος μου δικηγόρος, που επισκέφτηκε την Αθήνα από την Τουρκία την περασμένη εβδομάδα, είπε: “Υπήρχε ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα στην Ελλάδα. Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ; Πώς ονομαζόταν; Ο αρχηγός του Αλέξης Τσίπρας Είχε γίνει πρωθυπουργός. Τι συνέβη σε αυτούς? Δεν υπάρχουν καθόλου νέα.» ρώτησε.

Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι αυτό το κόμμα, το οποίο βρισκόταν στην εξουσία μεταξύ 2015-2019, είναι πλέον το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης και απαιτεί «πρόωρες εκλογές» όπως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Τουρκία.

Μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ…

Εξήγησε στον φίλο μου δικηγόρο ότι, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα που ήρθε στην εξουσία στις εκλογές του 2015 και στην οικονομική κρίση στην Ελλάδα, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα έκανε είναι να βάλει τέλος στις στρατιωτικές παρελάσεις που συμβολίζουν τον φασισμό. . Αλλά δεν μπορούσε. Προσπάθησα να απαντήσω στις ερωτήσεις για τις οποίες ήταν περίεργος, όπως είχε αμφισβητήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει ούτε αυτό.

Τι συμβαίνει λοιπόν τώρα;

Το συντηρητικό Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας που το αντικατέστησε ακολουθεί τον δρόμο που χάραξαν ΕΕ και ΗΠΑ. Μετά τα σύνορα Meriç και τις κρίσεις στην ανατολική Μεσόγειο με την Τουρκία το 2020, κάτω από τα μαύρα σύννεφα που έφερε ο πόλεμος στην Ουκρανία -με αίτημα της Τουρκίας- δέχτηκε να μπουν στο ψυγείο οι τουρκοελληνικές διαφωνίες. Όμως παρά τα πάντα, συνεχίζει να επικεντρώνεται στην άμυνά του με το σκεπτικό του «για κάθε περίπτωση». Αυτό δείχνει στις επίσημες παρελάσεις.