Ότι πλησιάζει συμφωνία Λονδίνου – Αθήνας για τα μάρμαρα του Παρθενώνα; Η διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου, σύμφωνα με φήμες του Τύπου, θα ήταν κοντά στην υπογραφή συμφωνίας για τα τιμαλφή έργα που αφαιρέθηκαν από την Αθηναϊκή Ακρόπολη ξεκινώντας το 1801 από τον Λόρδο Έλγιν, τότε πρέσβης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Εάν αφενός ένας νόμος του 1963 απαγορεύει στο μουσείο να διαθέτει πολιτιστικούς θησαυρούς, αφετέρου Τζορτζ Όσμπορν, πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ο επιμελητής του Ντέιβιντ Κάμερον, τώρα επικεφαλής του διοικητικού συμβουλίου του μουσείου, θα είχε βρει μαζί με τις ελληνικές αρχές μια φόρμουλα που θα επέτρεπε το δάνειο των γλυπτών στην Αθήνα μακροπρόθεσμα, μια πολιτιστική ανταλλαγή βάσει της οποίας οι Βρετανοί θα αποκτήστε από την Αθήνα άλλα πολύ σημαντικά έργα της Αρχαίας Ελλάδας.

Το μάρμαρο είναι ένα πολύ ακανθώδες ζήτημα για τις δύο κυβερνήσεις και για το Βρετανικό Μουσείο. Ήδη το 1811 ο Λόρδος Μπάιρον όρισε τις ενέργειες του Λόρδου Έλγιν ως πράξη βανδαλισμού σε ένα ποίημα που γράφτηκε στην Αθήνα αμέσως μετά την επίσκεψη του Παρθενώνα και την προβολή των αποτελεσμάτων της βρετανικής επιχείρησης, μια σύνθεση στην οποία επιθυμούσε, εκ μέρους της θεάς Αθηνάς, εκδίκηση. εναντίον του κυρίου και της χώρας του. Ο Έλγιν ισχυρίστηκε ότι είχε λάβει το πράσινο φως από την οθωμανική κυβέρνηση, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να παράσχει οποιοδήποτε έγγραφο σχετικά. Μετά από συζήτηση στη Βουλή, τα μάρμαρα αγοράστηκαν από το Λονδίνο και μεταφέρθηκαν δια θαλάσσης στο Βρετανικό Μουσείο, όπου εκτίθενται μέχρι σήμερα.

Από την ανεξαρτησία της το 1832, η Ελλάδα τους ήθελε πίσω. μια αδιάκοπη εκστρατεία που έφτασε στη διεθνή σκηνή τη δεκαετία του 1980 χάρη πάνω απ’ όλα στη Μελίνα Μερκούρη, ηθοποιό, τραγουδίστρια και υπουργό Πολιτισμού τότε. Το 2014, η UNESCO συμφώνησε να μεσολαβήσει στη διαπραγμάτευση. Αυτό το τελευταίο κεφάλαιο μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας -αν όντως έχει καταλήξει σε συμπέρασμα- άνοιξε πριν από ένα χρόνο, όταν ο Osborne άρχισε να συναλλάσσεται απευθείας με τις ελληνικές αρχές.

Σίγουρα έπαιξε υπέρ της Ελλάδας, Η περσινή απόφαση της Ιταλίας να παραδώσει επ’ αόριστον το «θραύσμα του Παλέρμο». που είχε δώσει ο Έλγιν τον 19ο αιώνα στον Λόρδο Φάγκαν, τότε Άγγλο πρόξενο στη Σικελία. Επιδεικνύοντας τη σημασία της ανάπτυξης, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παρευρέθηκε στην τελετή όπου έγινε υποδοχή του τεμαχίου στο μουσείο που κατασκευάστηκε ειδικά για το μάρμαρο κοντά στον Παρθενώνα. «Είναι ο πρώτος που επιστρέφει», είχε πει. Τον περασμένο μήνα, πάλι από την Ιταλία, άλλη μια ιστορική απόφαση. Πάπας Φραντσέσκο επέλεξε να επιστρέψει στον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και σε όλη την Ελλάδα τα τρία θραύσματα που φυλάσσονται για αιώνες στις Ποντιφικές Συλλογές και στα Μουσεία του Βατικανού.

Η νέα συμφωνία, που δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί, θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια εποχή καμπής, αλλά είναι απίθανο να ικανοποιήσει πλήρως την Ελλάδα, η οποία διεκδικεί την ιδιοκτησία των μαρμάρων. Σύμφωνα με όσα μαθαίνονται, Είναι πιθανό το μουσείο του Λονδίνου να ξεκινήσει δανείζοντας ένα μικρό μέρος των έργων με αντάλλαγμα άλλους θησαυρούς. Για πρώτη φορά παραδέχτηκε ότι είχε αναλάβει «εποικοδομητικό διάλογο». Η στιγμή, από την άλλη, είναι ευνοϊκή: οι Βρετανοί θα ξεκινήσουν σύντομα εργασίες ανακαίνισης που θα επηρεάσουν και τις στοές του Παρθενώνα, οι οποίες χρειάζονται επειγόντως παρέμβαση.

Προς το παρόν φαίνεται εκτός θέματος όλα τα μάρμαρα να μεταφερθούν στην Αθήνα. Το μουσείο του Λονδίνου έχει μάλιστα διευκρινίσει ότι «ζήτησε δημόσια τη δημιουργία συνεργασίας για τον Παρθενώνα με την Ελλάδα» και ταυτόχρονα ότι δεν έχει καμία πρόθεση να διαλύσει τη «μεγάλη συλλογή» του. Τα μάρμαρα, υπογραμμίζει, σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία είναι ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου.

Αυτή είναι η ουσία που θα μπορούσε να ρίξει τα πάνω κάτω στον συμβιβασμό, όπως αποδεικνύεται από τις διαψεύσεις που έφτασαν από την Αθήνα για την επικείμενη υπογραφή συμφωνίας. Με την αποδοχή ενός δανείου, έστω και μακροπρόθεσμου, η Ελλάδα θα αναγνώριζε ουσιαστικά ότι τα έργα ανήκουν στο Λονδίνο, ένα δεδομένο που θα ήταν πολιτικά δύσκολο να καταγραφεί, αν και σε αντάλλαγμα θα μπορούσε να αρχίσει να ξανακατοικεί εκείνος ο τελευταίος όροφος ενός μουσείου όπου τα ανάγλυφα του Παρθενώνα που άφησαν στην Αθήνα συνδυάζονται με γύψινα αντίγραφα των γλυπτών που βρέθηκαν στο Λονδίνο.