Ποσοστό στέρησης ανά παιδί σημαίνει το ποσοστό των ανηλίκων (κάτω των 16 ετών) που πάσχουν από την αναγκαστική έλλειψη τουλάχιστον τριών στοιχείων από τα ακόλουθα 17 μη σταθμισμένα.

Αυτές είναι οι στερήσεις σύμφωνα με τη Eurostat: Μερικά καινούργια ρούχα – δύο ζευγάρια παπούτσια – φρέσκα φρούτα και λαχανικά κάθε μέρα – κρέας, κοτόπουλο, ψάρι κάθε μέρα – κατάλληλα βιβλία – υπαίθριος εξοπλισμός αναψυχής – παιχνίδια εσωτερικού χώρου – ψυχαγωγικές δραστηριότητες – πάρτι – πρόσκληση φίλοι – σχολικές εκδρομές – διακοπές – αντικατάσταση φθαρμένων επίπλων – εκκρεμότητα οικογένειας – Internet – επαρκώς ζεστό σπίτι – αυτοκίνητο.

Τρία στοιχεία μπορεί να είναι η αδυναμία πρόσκλησης φίλων, η έλλειψη αυτοκινήτου και ο ιστός. Χωρίς διακοπές, χωρίς βιβλία, φρέσκα φρούτα όχι κάθε μέρα.

Το 2021, το 11% των εξαρτώμενων παιδιών που ζουν σε νοικοκυριά της ΕΕ αντιμετώπισαν υλική στέρηση ειδικά για τα παιδιά. Σύμφωνα με τη Eurostat, οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι, αλλά μπορούν να εντοπιστούν δύο βασικοί παράγοντες που είναι η σύνθεση της οικογενειακής μονάδας και το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων. Και οι δύο αυτοί παράγοντες είναι κατά κάποιο τρόπο έκφραση της αγοράς εργασίας.

Το 2021, το 39% των παιδιών της ΕΕ που ζουν σε νοικοκυριά με χαμηλότερη εκπαίδευση αντιμετώπισαν υλική στέρηση, σε σύγκριση με το 4% των παιδιών σε νοικοκυριά με τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Σε 10 χώρες της ΕΕ, περισσότερα από τα μισά παιδιά σε νοικοκυριά χαμηλότερης εκπαίδευσης αντιμετώπισαν υλική στέρηση, με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στη Ρουμανία (85%), τη Βουλγαρία (83%) και την Ουγγαρία (78%). Εν τω μεταξύ, τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Πολωνία (9%), τη Γερμανία και την Εσθονία (16%).

Μεταξύ των νοικοκυριών όπου οι γονείς είχαν τριτοβάθμια εκπαίδευση, τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής υλικής στέρησης καταγράφηκαν στην Ελλάδα (16%), τη Βουλγαρία (12%) και την Κύπρο (10%). Τα χαμηλότερα ποσοστά παιδικής υλικής στέρησης καταγράφηκαν στη Σλοβενία ​​(σχεδόν 0%), την Τσεχία, τη Σουηδία και την Πολωνία (1%).