Ο γιατρός Alessandro Caiola, γενικός ιατρός και ειδικός στη φυσική ιατρική, μας οδηγεί να γνωρίσουμε τις πολλές ιδιότητες ενός πραγματικού φυσικού βοτανικού κήπου

Ανακαλύπτοντας τα επίσημα φυτά του Ιερού Ξύλου του Νέμι

από τον δρ. Αλεσάντρο Καϊόλα

Στις δασώδεις όχθες της λίμνης Nemi, όπου βρισκόταν ο ναός της Diana Nemorensis, της θεάς του ιερού ξύλου, ανακαλύπτουμε μια ποικιλία από αυθόρμητη χλωρίδα, ίσως προστατευμένη από τον τόπο, απαραίτητη για όσους αναζητούν φαρμακευτικά φυτά του Λάτσιο Περιοχή ηφαιστείου. . Υπάρχουν πολλά είδη για ποικιλία και ποικιλομορφία και ένας πραγματικά ενδιαφέρων πλούτος φαρμακευτικών φυτών.
Αυτό ακριβώς σημαίνει η λατινική λέξη «nemus», που εκφράζει τον όρο ιερό ξύλο ή ιερός τόπος. Ιδρύθηκε από τον Ορέστη, ο οποίος έφυγε από την Ελλάδα αφού σκότωσε τη μητέρα του Κλυταιμνήστρα. Τον φύλαγε ο λεγόμενος βασιλιάς Nemorense, μια μοναδική φιγούρα κυρίαρχου και ιερέα, άρχοντας των ανθρώπων αλλά και της φύσης, του οποίου η ενέργεια ήταν ο επίγειος εκπρόσωπος, όπως όλοι οι αρχαίοι ηγεμόνες, του οποίου ο ρόλος είχε μια μυστηριωδώς μαγνητική, υπερφυσική δύναμη. . και μαγικά μαζί. Εν ολίγοις, πολιτική φόρτιση, αλλά και ηλεκτρική φόρτιση, μυστηριώδης για εκείνες τις εποχές.

Ακριβώς για αυτόν τον λόγο του επέτρεπαν τα πάντα εκτός από το να δείχνει αδύναμος, άρρωστος, γερασμένος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το τελετουργικό του ναού απαιτούσε από τον rex να περάσει από μια περιοδική δοκιμασία δύναμης. Μια θανατηφόρα μονομαχία με έναν υποκριτή του ιερατείου. Ωστόσο, ήταν απαραίτητο για τον αμφισβητία να εισέλθει στον αγιασμένο χώρο μια θυελλώδη νύχτα, όταν η φύση φανέρωνε τη δύναμη των μυστηριωδών δυνάμεών του και μάδησε ένα χρυσό κλαδί από το ιερό δέντρο της Νταϊάνα. Αυτό ήταν το χρυσό κλαδί.
Οι περίφημοι δώδεκα τόμοι του Frazer «The Golden Branch», που άρχισαν το 1890 και ολοκληρώθηκαν μόλις πριν από έναν αιώνα, τους τελευταίους μήνες του 1915, είναι ένα φανταστικό ταξίδι στη μυθολογία και τη μαγεία, που φαίνεται να υποδηλώνει ένα vis sanatrix της φύσης σε σχέση με την ασθένεια. που προτείνονται ως εναλλαγή γίγνεσθαι όπως η μέρα με τη νύχτα. Ο νικητής έγινε ο νέος βασιλιάς του δάσους. Μέχρι την επόμενη μονομαχία.

Αυτός ο πλούτος, ένας πραγματικός φυσικός βοτανικός κήπος, έχει μια ιδιαιτερότητα: φυτά που αναπτύσσονται αυθόρμητα, πολλά από τα οποία αποδίδονται στην Νταϊάνα και είναι χρήσιμα για γυναικείες παθολογίες.

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ

Κυρίως η Αρτεμισία, ένα πολύ κοινό φυτό στον ιταλικό βιότοπο, με ποικιλία ειδών: λέγεται ότι ανακαλύφθηκε από την ίδια την Νταϊάνα, της οποίας οι αρετές αποκαλύφθηκαν από τον Χείρωνα, τον κένταυρο που θεράπευσε τον Αχιλλέα, που θεωρείται ο πρόδρομος της επιστήμης των βοτάνων. Η φαρμακολογική δραστηριότητα του φυτού αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη για τις γυναίκες σε περιπτώσεις αμηνόρροιας, απουσίας εμμηνορροϊκού κύκλου. Η ελεγχόμενη χρήση του βάμματος από ειδικούς ομαλοποιεί τις δυσλειτουργίες του ήπατος και της χοληφόρου οδού και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη χρήση στρογγυλών σκουληκιών και σκουληκιών κατά των εντερικών παρασίτων. Η Artemisia, από τις ελληνικές υγιείς αρτέμες, συνδυάζει την πικρή αρχή με την αρωματική, για να προσφέρει συνέργεια στη θεραπευτική δράση. Έχει ευσηπτική δράση, αυξάνει τη γαστρική έκκριση, με αποτοξινωτική δράση διεγείρει την παραγωγή αίματος που θρέφει και καθαρίζει, οι πόνοι μειώνονται, ανακτάς δύναμη, η αντοχή στις ασθένειες αυξάνεται με μεγαλύτερη και καλύτερη αφομοίωση της τροφής.

ΥΠΕΡΙΚΟΣ

Έπειτα έχουμε το Hypericum ή το υπερικό γιατί όσοι ήταν στο δρόμο τη νύχτα του Αγίου Ιωάννη, όταν η λαϊκή πίστη πίστευε ότι μαζεύονταν οι μάγισσες, προστάτευαν τους εαυτούς τους φέρνοντάς τες μαζί με σκόρδο, σκόρδο και μούστο. Πολύ συχνό φυτό στα λιβάδια, κατά μήκος των ακαλλιέργητων άκρων των επαρχιακών δρόμων, έχει τα αντικαταθλιπτικά και αντιικά χαρακτηριστικά λόγω της υπερικίνης, των φλαβονοειδών και της υπερφορίνης. Πρόσφατες μελέτες τεκμηριώνουν την παρουσία ρουτίνης που φαίνεται να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντικαταθλιπτική δράση, τόσο πολύ που η λήψη του υπερικό χωρίς ρουτίνη δεν δείχνει πλέον τη γνωστή αντικαταθλιπτική δράση. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι ολόκληρο το φυτικό σύμπλεγμα, και όχι μόνο το δραστικό συστατικό, είναι υπεύθυνο για τη δραστηριότητα του φυτού, ενός πραγματικού φαρμάκου που μας έχει δώσει η φύση. Φάρμακο που χρησιμοποιείται στα έμμηνα σύνδρομα και στην εμμηνόπαυση, το έλαιο St. John’s Wort, λόγω των καταπραϋντικών και επουλωτικών ιδιοτήτων του, χρησιμοποιείται τόσο για εσωτερική όσο και για εξωτερική χρήση σε γαστρίτιδα, έλκη, εγκαύματα και έλκη.

ΣΚΟΥΠΑ

Η Σκούπα, ένα όσπριο που συχνάζει στις περιοχές μας. σύμφωνα με τον Πλίνιο, ακριβώς λόγω του χρώματος των κίτρινων λουλουδιών, ισχυρίστηκε ότι η στάχτη του θα περιέχει χρυσό. Αυτό το φυτό αφθονεί στις άκρες των δασύλων, σε ξηρά, αμμώδη, πυριτικά εδάφη και σε θαμνώδεις εκτάσεις. Υποδεικνύοντας τις ιδιότητες της Σκούπας, ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι μέρος των τοξικών φυτών, λόγω της έντονης δραστηριότητας των αλκαλοειδών της. Οι αρχαίοι συγγραφείς το αναγνωρίζουν ως διουρητικές ιδιότητες χρήσιμες σε πέτρες ουροδόχου κύστης και ασκίτη. Χρήσιμο σε καρδιονεφρικούς και χρόνιους νεφριτικούς ασθενείς με κίρρωση, φαίνεται να είναι χρήσιμο στον υποθυρεοειδισμό.

ΑΧΙΛΛΕΑ

Αχιλλέα, ένα φυτό γνωστό από την αρχαιότητα, που χρησιμοποιούσε ο Αχιλλέας για να επουλώνει πληγές: οι αρχαίοι φαρμακοποιοί το χρησιμοποιούσαν για να επουλώνουν πληγές, έλκη, ρωγμές και αιμορροΐδες. Η σκόνη χρησιμοποιήθηκε για το έκζεμα και τις βράσεις, το 1600 χρησιμοποιήθηκε για τη γαστρίτιδα και για τη ρύθμιση του εμμηνορροϊκού κύκλου. Η Αχιλλέα είναι ένα ποώδες φυτό που ζει τόσο σε δροσερά όσο και σε ξηρά μέρη και είναι κοινό σε όλη τη Χερσόνησο.

ΑΓΝΟΚΑΣΤΟ

Το Agnocasto αναπτύσσεται σε υγρά δάση και θεωρείται από τους αρχαίους Έλληνες χρήσιμο φυτό για όσους κάνουν όρκο αγνότητας. Το φυτό καθορίζει την εξισορρόπηση οιστρογόνου-προγεστίνης και είναι χρήσιμο στη θεραπεία της γυναικείας υπογονιμότητας, μειώνει τα υπερβολικά επίπεδα προλακτίνης, που χρησιμοποιείται στον προεμμηνορροϊκό υπερφολυκολινισμό και στα σύνδρομα κατακράτησης νερού.

ΔΑΦΝΗ

Η δάφνη, συχνή σε περιοχές που αναμιγνύονται με ξέφωτα κατά μήκος της ακτής της χερσονήσου και των νησιών, είναι ένα φυτό που χρησιμοποιείται για να σχηματίσει διαχωριστικούς φράκτες και συνδέεται με τον θρύλο της Δάφνης που μεταμορφώθηκε σε δέντρο δάφνης για να ξεφύγει από την καταδίωξη του Απόλλωνα και να ακολουθήσει ως το τέλος το παράδειγμα της κάστας Άρτεμις, φυτό σύμβολο της νίκης, που χρησιμοποιείται στο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο ως παυσίπονο και κατά των ρευματισμών και των αρθρώσεων.

Παρά το πέρασμα των αιώνων και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, ξεκινώντας από τον τρόπο ζωής, ακόμα και σήμερα αυτά τα φυτά έχουν στο σύνολό τους και στα ενεργά συστατικά τους την ανακούφιση και το Ιερό Ξύλο συνεχίζει να διατηρεί και να παράγει φυτά για καλύτερη χρήση καθαρά γυναικεία.