ΝΑΠΟΛΗ – ο δημόσιες αρετές περικλείονται σε αυτές φακέλους που υπογραμμίζουν την επισφαλή κατάσταση της υγείας του ιταλικού ποδοσφαίρου: και να παραμείνουμε στον πολύ περιορισμένο κύκλο (με τη Φιορεντίνα και τη Σπέτσια) εκείνων που τα πάνε καλά και δεν έχουν τίποτα να αναγνωρίσουν στις τράπεζες, τους μοναδικούς στρατηγική είναι η ιδέα, πιθανώς μια νικηφόρα. Σε αυτό ισορροπία στο οποίο υπάρχει φωνή – το ποσό των μισθών – που χλωμιάζει, θα έρθει -αν δεν υπήρχαν απρόσμενες και απρόβλεπτες καταρρεύσεις- μια ανάσα περαιτέρω ενέργειας από την πρόκριση στο Πρωταθλητές Σύνδεσμος: αλλά το κόστος της εργασίας επηρεάζει, έχει σημαντικό βάρος και για να επιτρέψει στον εαυτό του ένα μέλλον χωρίς άγχος ή ανησυχίες, Νεάπολη θα πρέπει να προσπαθήσει να συγκρατήσει ορισμένες συνήθειες και να τις αναθεωρήσει λίγο μισθούςπου έχουν γίνει κορυφαία και απόλυτα συμβατά με τη συνέπεια του συλλόγου.
Από τις πρώτες παρεμβάσεις στο μέλλον
Τον Δεκέμβριο, παραδόξως, το πρώτο αντιο σας χρησίμευε για κλιμάκωση προς τα πίσω έξοδα και αποχαιρετισμός σε Μανωλάςπίσω στην Ελλάδα, παρήγαγε α οικονομίες ουσιαστικό και πάνω απ’ όλα ουσιώδης: τα 4 εκατομμύρια και 200 ευρώ του έχουν εξαφανιστεί ως δια μαγείας από τα αποτελέσματα και αυτή η «εμμονή» ενός συμβολαίου που έληγε το 2024, άλλα δεκαέξι εκατομμύρια μεικτά, χρησιμοποιήθηκε για να τραχύς ένα πλεόνασμα. Αλλά πρόκειται να συμβούν περισσότερα: ο Λορέντζο Σήμα έχει ήδη υπογράψει με την ΤορόντοΤο (χρυσό) σπίτι του στον Καναδά έχει κλείσει και η Νάπολι θα χάσει έναν καπετάνιο και άρα και το βάρος αυτών των τεσσεράμισι εκατομμυρίων (διπλά, προφανώς λόγω αυξήσεων φόρων) που θα αναγνωρίσει μέχρι τις 30 Ιουνίου. […] Η πολιτική για την μελλοντικός προβλέπει επενδύσεις στοχευμένους, πιθανώς νέους αλλά ταλαντούχους παίκτες για να πηδήξετε, επανασχεδιάζοντας αρραβώνεςνα μπορεί να συγκρατηθεί μέσα σε ένα αποδεκτό όριο, το οποίο δίνει τη δυνατότητα να μην βρει τον εαυτό του, αν το πεδίο ήταν ανελέητο, στις ίδιες συνθήκες όπως στο πρόσφατο παρελθόν, όταν Επανάσταση του 2020 κόστος α θυσία ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ. ο Νεάπολη Χωρίς Insigne και Mertens, χωρίς Ghoulam και Ospina, ακόμα και χωρίς Μανωλά δίνει μια καλή κλωτσιά – γύρω στα σαράντα εκατομμύρια – χρήσιμη για να ξαναγράψει τους πίνακες της φιλοσοφίας της δικής του εταιρείας, στην οποία δεν υπάρχει περικοπή φιλοδοξίας. Αυτό παραμένει, με πιο μέτριες τιμές: τα χρήματα δεν είναι το παν αλλά παραμένουν «πολλά».
Όλες οι πληροφορίες για την έκδοση της Corriere dello Sport – Stadio
“Ερασιτέχνης ταραχοποιός. Μουσική πρωτοπόρος. Απόλυτος μπυραρολικός. Φανατικός της τηλεόρασης. Φανατικός του κακού φαγητού.”