Λέμε παραμύθια στα παιδιά, αλλά τα πρώτα παραμύθια γράφτηκαν αρχικά για μεγάλους. Για παράδειγμα, η Σταχτοπούτα, που στην πραγματικότητα δεν εφευρέθηκε από την Disney και της οποίας η ιστορία είναι τουλάχιστον δύο χιλιάδων ετών, είναι ένα από αυτά…

Αν και το παραμύθι φαίνεται να έχει πάρει την τελική του μορφή με την ταινία της Disney που κυκλοφόρησε το 1950, η Σταχτοπούτα εμφανίζεται ως ένας πιο περίπλοκος χαρακτήρας στην παράδοση των δύο χιλιάδων ετών και τα παπούτσια της δεν είναι από γυαλί σε κάθε εκδοχή της. Ο πρώτος χαρακτήρας που μοιάζει με τη Σταχτοπούτα εμφανίζεται στην Ελλάδα του έκτου αιώνα και στην Κίνα του ένατου αιώνα. Η ευρωπαϊκή εκδοχή του παραμυθιού χρονολογείται από τον 17ο αιώνα και σήμερα υπάρχουν περισσότερες από 500 διαφορετικές ιστορίες για τη Σταχτοπούτα.

Του Nicholas Jubber, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα The Fairy Tellers Το βιβλίο του (Tale Tellers) εντοπίζει τις απαρχές των παραμυθιών.

Το γεγονός ότι υπάρχουν παρόμοιες ιστορίες που λέγονται σε διαφορετικούς πολιτισμούς για αιώνες, μας οδηγεί να αναζητούμε ιστορίες προέλευσης. Είναι πολύ δύσκολο να φτάσει κανείς στη βάση αυτών των λαϊκών παραμυθιών καθώς αποτελούν μέρος του προφορικού πολιτισμού.

Ο Ali Baba, που παρουσιάστηκε ως παλιά ιστορία από τη Hanna Diyab, μια Σύρια τυχοδιώκτη του 18ου αιώνα, και η Ωραία Κοιμωμένη, που άρχισε να λέγεται πολύ πριν εμφανιστεί στο έπος Volsunga γύρω στο 1000, είναι μεταξύ αυτών των παραμυθιών. Θεωρείται ότι έχουν φτάσει στο σήμερα γιατί αντιστοιχούν σε μια κοινή ανθρωπότητα.

Το βιβλίο του Nicholas Jubber είναι χτισμένο γύρω από τα επτά ονόματα που μας έφεραν τα παραμύθια σήμερα. Η πιο αξιοσημείωτη από αυτές είναι η Hanna Diyab, η οποία συνεργάστηκε επίσης με τον Antoine Galland, ο οποίος μετέφρασε τις Αραβικές Νύχτες στα γαλλικά. Είναι αυτός που χάρισε στον Galland μερικά από τα πιο δημοφιλή παραμύθια σήμερα, όπως ο Ali Baba και ο Aladdin. Θεωρείται ότι μπορεί να τα έχει συλλέξει από τον προφορικό πολιτισμό ή να τα έχει φτιάξει με κάποιο τρόπο. Τόσο πολύ που όταν κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του Diyab το 2015, φάνηκε ότι υπήρχαν ίχνη της ζωής του Diyab στην ιστορία του Aladdin.

ΛΑΪΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Η Dortchen Wild, σύζυγος του Wilhelm από τους αδελφούς Grimm, είναι επίσης ένα όνομα που θεωρείται ότι έχει επιρροή στα παραμύθια και εξετάζεται στο βιβλίο. Ομοίως, οι ιστορίες Baba Yaga του Ivan Khudiakov συζητούνται στη ρωσική λαογραφία.

Σύμφωνα με τον Jubber, κατά την ανίχνευση των παραμυθιών, είναι δυνατόν να καταλάβουμε ότι μερικά από αυτά δεν γράφτηκαν για παιδιά αλλά για ενήλικες. Το Lo Cunto de li Cunti (Η ιστορία των ιστοριών) του Νεοπολίτη συγγραφέα του 17ου αιώνα Giambattista Basile είναι ένα από αυτά. Δημοσιεύτηκε το 1740, η Πεντάμορφη και το Τέρας της Gabrielle-Suzanne de Villeneuve μετατράπηκε επίσης από παραμύθι σε παιδικό παραμύθι.

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν το τοποθετεί σε διαφορετική θέση στο βιβλίο. Αναφέρεται ότι τα περισσότερα από τα παραμύθια του Άντερσεν δεν βασίζονται σε λαϊκά παραμύθια, αλλά γράφτηκαν από την αρχή.