Η ημερομηνία της συνέντευξης Τύπου κατά την οποία οι πρώτες εικόνες του Διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb ανακοινώθηκε εβδομάδες νωρίτερα, και μια σταθερή ροή ειδήσεων οργανώθηκε για να κρατήσει την προσοχή (και τις προσδοκίες) του κοινού ψηλά. Νωρίτερα διαβάσαμε ότι ο Associate Administrator for Science της NASA, Thomas Zurbuchenσυγκινήθηκε από τις εικόνες του τηλεσκοπίου.

Στη συνέχεια, στις 6 Ιουλίου, δημοσιεύτηκε η εικόνα (όχι πολύ λαμπερή αλλά αντικειμενικά εξαιρετική), η οποία λήφθηκε προσθέτοντας μια σειρά από πόζες που είχαν αποκτηθεί για τη βαθμονόμηση του Αισθητήρας Fine Guidance: το όργανο που πρέπει να διασφαλίζει ότι η κατεύθυνση κατάδειξης του μεγάλου τηλεσκοπίου είναι σταθερή (άρα ότι δεν υπάρχει τύπος ταλάντωσης).

Αυτό είναι το μωσαϊκό του 72 «μηχανικός» στόχος που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διαδικασία εστίασης των τμημάτων καθρέφτη για ένα σύνολο 32 ώρες έκθεσης και η εικόνα που λαμβάνεται (ακόμα και αν είναι μονόχρωμη και χωρίς καλλυντικές θεραπείες) είναι εξαιρετικά βαθιά. Όλα τα αντικείμενα που δεν έχουν έξι σημεία, λόγω της εξαγωνικής δομής των κατόπτρων, είναι γαλαξίες και οι πιο αχνές κουκκίδες είναι τα παλαιότερα που μπορεί να δει το JWST επειδή λειτουργεί στο υπέρυθρο μήκος κύματος, όπου η διαστολή του Σύμπαντος γλίστρησε εκπεμπόμενη ακτινοβολία.

Σύμφωνα με τον διαχειριστή της NASA, Bill Nelson, είναι η βαθύτερη εικόνα του Σύμπαντος που δεν ελήφθη ποτέ, ακόμη και βαθύτερα από τα πολύ βαθιά πεδία που χρειάστηκαν εβδομάδες παρατήρησης στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (το οποίο λειτουργεί στο ορατό και επομένως χάνει οτιδήποτε είναι πολύ μακριά και μπορεί να συλληφθεί μόνο με υπέρυθρες).

Στη συνέχεια, στις 8 Ιουλίου, κυκλοφόρησε η λίστα με τα πέντε ουράνια αντικείμενα που είχαν επιλεγεί για να δοκιμάσουν τα όργανα. Ξεκινά από το Νεφέλωμα Carina (Νεφέλωμα Carina). Ήταν ένα από τα άλογα εργασίας του Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble αφού είναι ένα από τα μεγαλύτερα και φωτεινότερα νεφελώματα στον ουρανό, όπου σχηματίζονται αστέρια των οποίων η εκπομπή κάνει τη διαστρική σκόνη να λάμπει.

Η λίστα συνεχίζεται με ένα άλλο νεφέλωμα δακτυλίου που σχηματίστηκε από το υλικό που εκτοξεύτηκε από ένα αστέρι στα τελευταία στάδια της εξέλιξής του. Τέλος θα υπάρχει το φάσμα του α εξωπλανήτης WASP-96bμέλος της οικογένειας του καυτού Δία επειδή έχει μάζα παρόμοια με αυτή του Δία αλλά περιφέρεται γύρω από το αστέρι του σε μόλις 3,4 ημέρες.

Στη συνέχεια προχωράμε στην προβολή αντικειμένων εκτός του Γαλαξία μας με μια κουιντέτα γαλαξιών γνωστών ως Το κουιντέτο του Στέφανου και το σμήνος των γαλαξιών SMACS 0723 όπου σίγουρα θα δούμε την παραμορφωτική επίδραση του σμήνος σε σχέση με τους πιο μακρινούς γαλαξίες.

Πράγματι, η τελευταία εικόνα δημοσιοποιήθηκε μια ημέρα νωρίτερα από το αναμενόμενο (Δευτέρα 11) κατά τη διάρκεια ενημέρωσης αστρονομίας στον Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια της οποίας Πρόεδρος Μπάιντεν είχε το προνόμιο να δείξει στον κόσμο το πρώτο φως του JWST. Προφανώς, επιλέχθηκε η εικόνα που αντιπροσωπεύει καλύτερα την ικανότητα του τηλεσκοπίου να πηγαίνει πίσω στο χρόνο και να βλέπει πολύ μακρινά αντικείμενα.

Ομολογώ ότι η ζωντανή μετάδοση από τον Λευκό Οίκο δεν ήταν συναρπαστική. Ξεκινώντας πάνω από 40 λεπτά καθυστέρηση, επειδή ο Πρόεδρος Μπάιντεν ήταν απασχολημένος με την προετοιμασία του ταξιδιού του στη Μέση Ανατολή, αφιέρωσε περισσότερο χρόνο στην πολιτική σημασία της εικόνας, που θεωρείται παράδειγμα της ικανότητας του αμερικανικού λαού για καινοτομία και συνεργασία, παρά την αστρονομική του αξία. Στη συνομιλία τα σχόλια δεν ήταν ενθουσιώδη. Πήγαμε από “πού είναι οι λεπτομέρειες που μας υποσχέθηκαν;” στο “ήδη τελειώσει;”.

Στην πραγματικότητα, το γύρισμα του Briefing δεν ήταν υπέροχο και, για να δείτε την εικόνα λεπτομερώς, έπρεπε να πάτε στο Twitter το οποίο αναφέρθηκε στον ιστότοπο της NASA όπου μπορείτε να εκτιμήσετε τη λεπτότητα των λεπτομερειών των γαλαξιών που επιμηκύνονται και παραμορφώνονται από το φαινόμενο του βαρυτικού φακού.

Είναι η πιο βαθιά εικόνα διαθέσιμο σε υπέρυθρες, επομένως είναι σίγουρα μια καλή αρχή για το πιο περίπλοκο και ακριβότερο τηλεσκόπιο που κατασκευάστηκε ποτέ. Πράγματι, η σύγκριση με την εικόνα του ίδιου πεδίου που έλαβε το Hubble είναι αποκαλυπτική. Ο καθρέφτης με διάμετρο σχεδόν 3 φορές μεγαλύτερο και η δυνατότητα παρατήρησης σε υπέρυθρες κάνουν τη διαφορά.

Για όσους ενδιαφέρονται για κάποιο αστρονομικό κόσμημα, σας προσκαλώ να ακολουθήσετε την ακτίνα του κεντρικού αστεριού που δείχνει προς τα δεξιά στην κορυφή (αυτές οι ακτίνες είναι τεχνουργήματα που παράγονται από την εξαγωνική δομή των κατόπτρων). Βλέπετε έναν κοκκινωπό γαλαξία τυλιγμένο γύρω από έναν ελαφρύτερο στρογγυλεμένο. Αυτό είναι το βαρυτική παραμόρφωση που παράγεται από τον ελλειπτικό γαλαξία που ανήκει στο σμήνος που κάμπτει το φως που παράγεται από τον κοκκινωπό γαλαξία που είναι μια πολύ πιο μακρινή σπείρα (τα χρώματα έχουν προστεθεί για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε τη διαφορετική απόσταση των αντικειμένων).

ΜΕΓΑΛΟ’εφέ βαρυτικού φακού του σμήνος είναι πολύ σαφές: κοιτάξτε τις αμέτρητες στοές που σχεδιάζονται γύρω από την ομάδα των γαλαξιών των οποίων η μάζα εκτρέπει το φως. Η παραμορφωμένη εικόνα κάθε «φακούς» γαλαξία εμφανίζεται ξανά και ξανά, σε ένα κοσμικό παιχνίδι καθρεφτών. Οι πιο αδύναμες πηγές εξέπεμψαν το φως τους πριν από 13 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η εικόνα παρουσιάστηκε με περισσότερες λεπτομέρειες στη συνέντευξη Τύπου της NASA, τότε θα έπρεπε να ήταν η σειρά τουΚαναδική Διαστημική Υπηρεσία που είχε ως αποστολή να παρουσιάσει το φάσμα του πλανήτη WASP 96bαλλά η NASA είχε επίσης προβλήματα σύνδεσης με τον Καναδά και το φάσμα παρουσιάστηκε από έναν αστρονόμο από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ που απεικόνισε την παρουσία υδρατμών στο φάσμα.

Ίσως πιο θεαματικές για το κοινό είναι οι εικόνες που παρουσιάζονται αμέσως μετά από Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη (όπου λειτουργούν τόσο το JWST όσο και το βετεράνο HST). Στη Βαλτιμόρη, υπάρχει μια τρομερή ομάδα ειδικών γραφικών που έχουν χρόνια εμπειρία με το HST και ξέρουν πώς να συνδυάζουν φίλτρα για να δίνουν στις εικόνες εξαιρετικά χρώματα. Σε αυτή την περίπτωση όλα τα χρώματα είναι “ψεύτικα” γιατί είναι εικόνες που συλλέγονται σε διάφορα μήκη κύματος υπέρυθρων, δηλαδή πολύ πέρα ​​από το κόκκινο, αλλά η προσθήκη χρωμάτων τα κάνει πιο εύκολα κατανοητά.

Βλέπουμε ένα θεαματικό πλανητικό νεφέλωμα με ένα όμορφο διαστελλόμενο κέλυφος αερίου που έχει εκτοξευθεί από ένα «πεθάνει» αστέρι.

Μάλιστα, υπάρχουν δύο αστέρια και το όργανο MIRI τα βλέπει καθαρά.

Η γραμμή μετά τα πέρασε όλα«Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (αυτή τη φορά η σύνδεση λειτούργησε) όπου παρουσιάστηκε η εικόνα του κουιντέτου Stephan, ενός κουιντέτου γαλαξιών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους 300 εκατομμύρια έτη φωτός από εμάς.

Είναι το είδος του κοσμικού χορού που καθορίζει την εξέλιξη των γαλαξιών. Αλλά η εικόνα του μεσαίου υπέρυθρου καθιστά δυνατό τον εντοπισμό και τη μελέτη υπερμεγέθων μαύρων οπών στο κέντρο των γαλαξιών.

Για όσους επιθυμούν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στην ανάλυση πραγματικών εικόνων, το αρχείο JWST, που περιέχει όλα τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί μέχρι στιγμής, είναι ήδη διαθέσιμο.

Για άλλα περιεχόμενα εγγραφείτε στο ενημερωτικό δελτίο Forbes.it ΕΔΩ.