Έχουν αρχίσει στην Απουλία, στην πόλη του Μπάρι, στα γυρίσματα της ταινίας Ο πρώτος κανόνας από Massimiliano D’Epiro, διασκευή του έργου Η τάξη γραμμένο από Vincenzo Manna, με την οποία ο σκηνοθέτης υπογράφει την έκδοση για τον κινηματογράφο.
Μια παραγωγή Dinamo Film, Goldenart Production με Κινηματογράφος Rai σε συνεργασία με Διαβόητες Εικόνες, με τη συμβολή του Apulia Film Fund of Επιτροπή Κινηματογράφου της Απουλίας μι Περιφέρεια Απουλίας με βάση τους πόρους του POR Puglia FESR-FSE 2014/2020.
Η ταινία αναπτύχθηκε επίσης με τη συμβολή της Επιτροπής Κινηματογράφου της Απουλίας μέσω του Ταμείου Ανάπτυξης Κινηματογράφου της Απουλίας και με το Φόρουμ Κινηματογράφου της Απουλίας για τη φάση παραγωγής. Ο πρώτος κανόνας θα βγει στους ιταλικούς κινηματογράφους το 2022 με Διαβόητες Εικόνες.
Η ταινία αφηγείται μια τομή της ιστορικής περιόδου που βιώνουμε: ένα λύκειο των προαστίων, οι δομές, οι μαθητές και το διδακτικό προσωπικό είναι ο υποδειγματικός καθρέφτης μιας κοινωνικής και οικονομικής ύφεσης που μοιάζει μη αναστρέψιμη. Το χειρότερο, λίγα μέτρα από το σχολείο, ανάμεσα στα σπίτια της γειτονιάς, βρίσκεται ο «Ζωολογικός Κήπος», ένα κέντρο βοήθειας μεταναστών που έχει γίνει μόνιμος προσφυγικός καταυλισμός με τα χρόνια. Καθηγητής καλείται να διδάξει ένα ενισχυτικό μάθημα για έξι φοιτητές που έχουν ανασταλεί για πειθαρχικούς λόγους. Συναντιούνται κάθε απόγευμα, όταν έχει ήδη σκοτεινιάσει έξω, μέσα σε μια τάξη του προαστίου όπου, μετά την αρχική εχθρότητα και δυσπιστία, ο καθηγητής καταφέρνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των παιδιών και να πάρει εκπληκτικά αποτελέσματα. Όταν όμως ξεσπούν συγκρούσεις μεταξύ πληθυσμού και μεταναστών, η κατάσταση ξεφεύγει γρήγορα. Η πόλη δέχεται εισβολή από στρατιωτικούς, δημοσιογράφους, διαδηλωτές. Η ένταση μεγαλώνει. Βγαίνουν όλες οι αντιφάσεις μιας κοινωνίας που αφήνεται στον εαυτό της. Σε αυτή τη ζοφερή εικόνα οι συγκρούσεις που επικρατούν στο σχολείο και στο μυαλό των μαθητών εκρήγνυνται τραγικά.
Ο πρώτος κανόνας είναι ένα είδος παιχνίδι δωματίου σχολείο, σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσα στα τείχη ενός ινστιτούτου στην καρδιά του Μπάρι, ενός «μη-τόπου» που θα μπορούσε κάλλιστα να βρεθεί σε οποιαδήποτε άλλη πόλη στον κόσμο όπου οι συνεχείς μεταναστευτικές ροές επιδεινώνουν την κατάσταση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη . Ένα κοινωνικό δράμα που στοχάζεται στον ρόλο των παιδιών, στη σημασία της ιστορίας και της ένταξης.
Ένα καστ νεαρών ηθοποιών, πρόσωπα αυτής της νέας γενιάς ολοένα και πιο πρωταγωνιστές σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές πρόσφατης παραγωγής, δίνει ζωή στους χαρακτήρες: Αντρέα Φουόρτο, Αντωνία Φωταρά, Χαρούν Φολ, Ileana D’Ambra, Λούκα Τσικοβάνι μι Σεσίλια Μονταρούλι. Δίπλα τους, στο ρόλο του καθηγητή Μάριους Μπιζάου,με Fabrizio Ferracane, ο κύριος, και Ντάρκο Πέριτς («Ελσίνκι» στη σειρά του Netflix Το χάρτινο σπίτι), ο φύλακας του σχολείου.
Μια πολύ διαφορετική ομάδα Ιταλών ηθοποιών, ή ακριβέστερα Ιταλοί «δεύτερης γενιάς», γιατί ανάμεσά τους είναι ένας Ιταλοέλληνας, ένας Ιταλο-Γεωργιανός, ένας Ιταλο-Σενεγαλέζος και κάποιοι άλλοι Ρουμάνοι, Σέρβοι και Νιγηριανοί τέλεια ενσωματωμένοι και με ιταλική υπηκοότητα . Μια μη τυχαία επιλογή που μοιάζει σχεδόν να υποδηλώνει, όπως στην ταινία, ότι μια άλλη ενσωμάτωση είναι δυνατή.
«Γνωρίζουμε λίγο πολύ τα πάντα για το σχολείο, από εφημερίδες, από το διαδίκτυο, από τις συνομιλίες των γονιών, αλλά όχι από τις φωνές των παιδιών που το παρακολουθούν, που το ζουν καθημερινά, σε όλες τις αντιφάσεις και συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένων των φυλετικών. – εξηγεί ο σκηνοθέτης Massimiliano D’Epiro. Η διχοτόμηση μεταξύ μαύρου και λευκού, σωστού και λάθους, στην ταινία σπάει συνεχώς από τις αντιφάσεις μιας κοινωνίας συμπιεσμένης και σκληρής όσο το σκυρόδεμα που την περιβάλλει. Το να θέλεις να καταλάβεις αυτά τα θέματα δεν είναι κατηγορητήριο εναντίον ενός πολιτικού κόμματος ή μιας κατηγορίας ή γενικότερα αυτής της κοινωνίας, απλώς θέλεις να επιστρέψεις στο ευρύτερο δυνατό κοινό μια μαρτυρία για την κατάσταση των πραγμάτων. . Ο πρώτος κανόνας λέει ακριβώς αυτό, έναν κόσμο κοντά στον δικό μας, αλλά όχι τον ίδιο, γιατί είναι ο ίδιος ο κόσμος που αλλάζει συνεχώς».
Η φωτογραφία της ταινίας είναι του Ματέο Καλόρε, η σκηνογραφία του Francesco Scandale, τα κοστούμια δΕγώ Σαμπρίνα Μπερέτα, η συναρμολόγηση του Karolina Maciejewska ενώ το casting χειρίζεται Αρμάντο Πιτσούτι.
“Επιχειρηματίας. Φοιτητής. Μελετητής τροφίμων. Σκληρός λάτρης του ιστού. Επικοινωνητής. Φιλικός ποπ πολιτισμός. Ασχολείται με τον καφέ.”
