Ποιος είναι ο Dido

Σύμφωνα με τον μύθο, ο Διδώ ήταν εκεί ιδρυτής της ΚαρχηδόναςΤο Εποχή κόρη του Μπέλο, αδελφή του Πυγμαλίωνα και σύζυγος του ΣίχεοΤο

Διάφοροι μύθοι και μύθοι έχουν συγκλίνει στο Dido: έναν αφρικανικής και ανατολικής προέλευσης, που αφηγείται ο Φοβάμαι τον Giustino, και στη συνέχεια επεξεργάστηκε από αρκετούς Ρωμαίους ποιητές, ιδίως από τον ΒιργίλιοΤο

Ο αρχαιότερος μύθος λέει ότι απόδραση του Διδώ από την Τύρο μετά το θάνατο του πατέρα της και τη δολοφονία του συζύγου της από τον αδελφό της Πυγμαλίων. Στη συνέχεια ο Dido φτάνει στις ακτές της Αφρικής όπου ίδρυσε την πόλη της Καρχηδόνας. Ένας Αφρικανός βασιλιάς θα την ερωτευτεί και η Ντίδο αυτοκτονεί για να μην τον παντρευτεί.

Ο Βιργίλιος σέβεται τη διαφυγή του Ντίδο από την Τύρο και τον μύθο της ίδρυσης της Καρχηδόνας, αλλά το αυτοκτονία του Διδώ το αποδίδει στην αγάπη της Διδώ για τον Τρώα ήρωα Αινεία.

Το όνομα Didone, που σημαίνει “ο φυγάς», Της αποδόθηκε από τους κατοίκους της αφρικανικής γης όπου έφτασε μετά το ταξίδι της.

Ο μύθος της ίδρυσης της Καρχηδόνας

Didone (το Έλισσα ή Ελισάι), ήταν κόρη του Μπέλο (ο Mutto), βασιλιάς της Τύρου, αδελφή του Πυγμαλίωνα, ανιψιά του Sicheo (ή Sicarba) και αργότερα σύζυγος του τελευταίου.

Με το θάνατο του Μπέλο, τόσο ο Ντίδο όσο και ο Πυγμαλίων ήρθαν στην εξουσία: ο πατέρας στην πραγματικότητα, πριν πεθάνει, χώρισε το βασίλειό του σε δύο μέρη και έδωσε ένα σε κάθε γιο. Ο Πυγμαλίων, άπληστος για εξουσία, απρόθυμος να μοιραστεί την εξουσία με την αδερφή του και ζηλεύοντας τον πλούτο του κουνιάδου του και του θείου του, σκότωσε τον Σικάρμπα. Η Dido δεν γνώριζε αυτό το έγκλημα μέχρι που ο σύζυγός της εμφανίστηκε στον ύπνο και αποκάλυψε τα αίτια του θανάτου του.

Η Ντίδο, παρακινημένη από τη συμβουλή του συζύγου της, σκέφτηκε να διαφύγει με μια ομάδα πιστών και με τους θησαυρούς της Σικάρμπα, αλλά δεν είχε πλοία. Στη συνέχεια, επινόησε ένα στραβά: ζήτησε από τον Πυγμαλίωνα μια συνάντηση για να προσπαθήσει να καταλήξει σε συμφωνία και ο αδελφός του έστειλε πλοία και ναυτικούς για να την πάρουν. Τη νύχτα, βοηθούμενη από τους γονείς της, η Dido φόρτωσε κρυφά το χρυσό στο σκάφος και τοποθέτησε σάκους και σάκους γεμάτους άμμο στο κατάστρωμα, κάνοντας φανερό ότι όλο το χρυσάφι του συζύγου της περιείχε σε αυτούς τους σάκους.

Αφού απέπλευσαν τα πλοία, ο Ντίδο γκρίνια άρχισε να τον επικαλείται δολοφονημένο σύζυγο, τον παρακάλεσε να πάρει πίσω το χρυσό για το οποίο ο αδελφός του δεν ήταν άξιος και, με τη βοήθεια του δικού της, πέταξε τα σακουλάκια στη θάλασσα. Οι άνδρες που έστειλε ο Πυγμαλίων έμειναν έκπληκτοι και κατάλαβαν ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να παρουσιαστούν μπροστά στον βασιλιά χωρίς τον θησαυρό και έτσι έβαλαν τα πανιά τους και έκαναν πορεία προς Cipro, όπως ακριβώς ήλπιζε η Dido. Εδώ τους περίμενε μια έκπληξη, ενορχηστρωμένη πάντα από τη βασίλισσα: ογδόντα όμορφα κορίτσια τα περίμεναν στην παραλία και δήλωσαν πρόθυμα να τα ακολουθήσουν παντού. Εν τω μεταξύ, οι ναυτικοί γνώριζαν ότι ο θησαυρός ήταν ακόμα στο πλοίο και δεν είχαν άλλο δισταγμό: με το χρυσό και τα κορίτσια ήταν πρόθυμοι να ακολουθήσουν την Dido στην επιχείρηση ίδρυσης μιας νέας πόλης.

Προσγειώθηκε στις βόρειες ακτές της Αφρικής, όπου έγινε ευπρόσδεκτη από τους κατοίκους εκείνης της γης που την αποκαλούσαν «Dido», δηλαδή «ο φυγάς». Της έδωσαν τον όρο ότι μπορούσε να αγοράσει όσο έδαφος μπορούσε να περιβάλλει, τότε η βασίλισσα πονηρά το έκοψε σε λωρίδες τόσο λεπτές ώστε να καλύψει έναν λόφο στον οποίο θεμελίωσε ΚαρχηδόναΤο

Η αυτοκτονία του Ντίδο

Τόσο ο Τίμαιος όσο και ο Ιουστίνος και ο Βιργίλιος μιλούν για την αυτοκτονία του Διδώ. Ας δούμε πώς διαφέρουν οι δύο εκδοχές και τι γνωρίζουμε για αυτόν τον μύθο.

Η έκδοση του Τιμαίου και του Ιουστίνου

Σύμφωνα με τους ιστορικούς Φοβάμαι τον Giustino Η Dido είχε γίνει ένα πολύ περιζήτητο πάρτι μεταξύ των τοπικών πριγκίπων, θεωρώντας ότι ήταν η κυρίαρχη της Καρχηδόνας.

Αλλά η γυναίκα ήθελε να παραμείνει πιστή στη μνήμη του Σικάρμπα και αρνήθηκε όλους τους μνηστήρες, μέχρι τον πιο δυνατό, Γρασίδι Massitania, δεν της έδωσε τελεσίγραφο: αν δεν τον είχε παντρευτεί θα της έκανε πόλεμο.

Στη συνέχεια, η Dido, με τη δικαιολογία της τελευταίας νεκρικής θυσίας στη Sicarba, ρίχτηκε στο φλεγόμενο πάσσαλο, εξαλείφοντας έτσι τον κίνδυνο πολέμου στην πόλη και παραμένοντας πιστή στον σύζυγό της.

Η έκδοση του Βιργίλιου στην Αινειάδα

Αντίθετα, ο ποιητής Βιργίλιος απέδωσε την αυτοκτονία του Ντίδο στη δική του αγάπη για τον Τρώα ήρωα ΑινείαΤο

Ο Βιργίλιος στην Αινίδα, όπως και άλλοι Λατίνοι ποιητές, δεν νοιάστηκε για το χρονικό εμπόδιο περίπου 370 ετών: έκανε την ίδρυση της Καρχηδόνας από τον Ντίδο να συμπίπτει με την άφιξη του Αινεία, εξόριστος από τον Τρωικό Πόλεμο, στις ακτές της Αφρικής, κάτι που ήταν αδύνατο γιατί πέρασαν σχεδόν τέσσερις αιώνες από την άλωση της Τροίας μέχρι την ίδρυση της Καρχηδόνας.

Ο Βιργίλιος στην Αινείδα αντιπροσώπευε τη Διδώ ως μια γυναίκα θριαμβευτικής ομορφιάς και ανώτερη στο να φέρει όλες τις θεές, μια γυναίκα με δύναμη, ιδρύτρια μιας πόλης που θα πολεμούσε για την πρωτοκαθεδρία με τη Ρώμη για αιώνες, μια πόλη που οι Έλληνες μισούσαν και πολεμούσαν. τελικά οι Ρωμαίοι σκούπισαν από το πρόσωπο της γης. Η Dido είναι για τον Βιργίλιο πάντα η ξανθιά “pulcherrima”, στην οποία ο Δίας έδωσε τη χάρη να ιδρύσει μια νέα Τύρο και να εξημερώσει τους υπερόπτες λαούς με δικαίωμα και νόμο.

Ο Βιργίλιος αφηγείται ότι ο Τρώας πρίγκιπας Αινείας το έκανε ναυάγιο στις ακτές της Καρχηδόνας αφού γλίτωσε την καταστροφή της Τροίας με ο πατέρας Anchises, ο γιος Ascanio (ή Iulo) και οι σύντροφοιΤο Dido, αυτό ήταν αφιερωμένο στην αγνότητα μετά τη δολοφονία του συζύγου της, καλωσόρισε τους Τρώες ευγενικά και ερωτεύτηκε τον Αινεία και οι δυο τους έγιναν εραστές.

Ο Διδώ ήθελε ο Αινείας να μείνει μαζί της για πάντα, αλλά ο Τρώας ήρωας δεν μπορούσε γιατί η Μοίρα του είχε αναθέσει το έργο της ίδρυσης μιας πόλης. Φαινόταν όμως ότι ο Αινείας ήταν επίσης πρόθυμος να αφήσει τα μεγάλα πεπρωμένα που του είχε υποσχεθεί η Μοίρα να καπνίσουν: γι ‘αυτόν τον λόγο ο Δίας έστειλε τον Ερμή σε αυτόν για να τον καλέσει ξανά στο καθήκον του και να τον διατάξει να επιστρέψει αμέσως στη θάλασσα.

Τότε ο Αινείας έπρεπε να υπακούσει και να εγκαταλείψει, όχι χωρίς ειλικρινή μετάνοια, τη Διδώ, απελπισμένη ενόψει των τροϊκών πλοίων που έπλεαν από την Καρχηδόνα. Η βασίλισσα έβαλε ένα στοίχημα στην ακτή, ανέβηκε σε αυτήν και καθώς ανέβηκε η φλόγα, τρύπησε την καρδιά της. Όταν, αργότερα, Ο Αινείας κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο ο Βιργίλιος, προκειμένου να βρει τον πατέρα του, τον Αγχίση, έκανε τον Αινεία να ρίξει μια ματιά, ανάμεσα στις σκιές, αυτή του Διδώ και προσπάθησε να την πλησιάσει, αλλά η σκιά απομακρύνθηκε από αυτόν, χωρίς λέξη, εξαφανίστηκε, πλησιάζοντας τη σκιά του συζύγου της Σικέο.