(ANSA) – ΤΡΙΕΣΤΗ, 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ – Οξίνιση, εξάντληση οξυγόνου, θρεπτικών ουσιών και πλαγκτονικών μικροοργανισμών στη βάση των τροφικών αλυσίδων: φαινόμενα που θα χαρακτήριζαν τη Μεσόγειο Θάλασσα στα τέλη αυτού του αιώνα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που διεξήχθη από το Εθνικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας και Πειραματικής Γεωφυσικής – Ogs with the Euro-Mediterranean Centre Foundation on Climate Change – Cmcc. «Η έρευνά μας αξιολογεί τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στα θαλάσσια οικοσυστήματα της Μεσογείου μεταξύ των μέσων και του τέλους του 21ου αιώνα χρησιμοποιώντας προβολές υψηλής ανάλυσης της φυσικής και βιογεωχημικής κατάστασης της λεκάνης», αναφέρει ο Marco Reale, συν-συγγραφέας του άρθρου, που δημοσιεύτηκε στο Biogeoscience. . “Η Μεσόγειος Θάλασσα έχει αναγνωριστεί από αρκετές μελέτες ως hotspot της κλιματικής αλλαγής. Ρωτήσαμε τον εαυτό μας πώς θα ανταποκριθούν τα θαλάσσια οικοσυστήματα και προσπαθήσαμε να δώσουμε μια απάντηση μέσω αριθμητικών προσομοιώσεων.” Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε την απόκριση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων σε δύο διαφορετικά σενάρια εκπομπής CO2, «χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα υψηλής ανάλυσης», υπογραμμίζει ο Tomas Lovato του Cmcc, συν-συγγραφέας της μελέτης. Το χειρότερο σενάριο προσομοιώνει μια αδιάκοπη αύξηση της συγκέντρωσης CO2 στην ατμόσφαιρα έως και 1200 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο) στο γύρισμα του αιώνα. Η πιο αισιόδοξη προβλέπει μείωση των εκπομπών και σταθεροποίηση του ατμοσφαιρικού CO2 γύρω στα 500 ppm. Και οι δύο δείχνουν μια θερμότερη Μεσόγειο που χαρακτηρίζεται από μια γενική μείωση της περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο στα επιφανειακά και ενδιάμεσα στρώματα της λεκάνης. Επιπλέον, λόγω της απορρόφησης CO2 από την ατμόσφαιρα, η στήλη του νερού θα γίνει πιο όξινη, σύμφωνα με τις προβλέψεις σε παγκόσμια κλίμακα. “Οι αναμενόμενες αλλαγές – συνεχίζει η Reale – θα είναι πιο έντονες στο χειρότερο σενάριο εκπομπών και στο ανατολικό τμήμα της λεκάνης, λιγότερο επηρεασμένες από τις ανταλλαγές νερού στο στενό του Γιβραλτάρ. Στο πιο αισιόδοξο σενάριο, ορισμένες μεταβλητές του θαλάσσιου οικοσυστήματος θα αντίθετα δείχνουν μια τάση για το δεύτερο μισό του αιώνα να ανακτήσουν την κατάσταση που είχαν στις αρχές του 21ου αιώνα». Ένα αποτέλεσμα που υποστηρίζει την ιδέα ότι η μείωση των εκπομπών CO2 θα ήταν αποτελεσματική στον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. (ΛΑΒΗ).