Δημοσιογράφος και συγγραφέας επιστημών, πτυχίο Χημείας πίσω του, ανεξάντλητη περιέργεια για την ιστορία της φυσικής ιδιαίτερα. Ένας αναγεννησιακός διανοούμενος που είχε τις ρίζες του στον ευγενή και αρχαίο χούμο της Μεγάλης Ελλάδας, προωθώντας το ιδανικό της επιστημονικής ιθαγένειας. Ο Πιέτρο Γκρέκο, αγαπητός συνάδελφος και φίλος για σαράντα χρόνια, έφυγε χθες το πρωί στην Ίσκια του από ανακοπή καρδιάς που τον έπληξε απροσδόκητα αφήνοντάς μας άφωνους. Ήταν 65 ετών.

Θεωρούσε την Τεργέστη λίγο σαν τη δεύτερη πόλη του, ειδικά από τη στιγμή που –πίσω το 1993– είχαμε δημιουργήσει, μαζί με έναν άλλο συνάδελφο της εκλεπτυσμένης ναπολιτάνικης κουλτούρας, τον αείμνηστο Franco Prattico, και μερικούς φυσικούς από τη Σίσα (Stefano Fantoni και ο τότε σκηνοθέτης Daniele Amati ), εκείνο το Master στην επικοινωνία της επιστήμης που είχε γίνει ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη και που ο Pietro οδήγησε για πολλά χρόνια, αγαπητό από τους μαθητές.

Στην Τεργέστη, συγκεκριμένα, ο Πιέτρο είχε δημιουργήσει μια σχέση θαυμασμού και φιλίας με τη Margherita Hack (της οποίας έγραψε μια βιογραφία) και με τον Gian Carlo Ghirardi, τον θεωρητικό φυσικό που πέθανε πριν από δύο χρόνια, στον οποίο αφιέρωσε ιδανικά ένα από τα τελευταία του βιβλία. (“Quanti”, Carocci editore) για την ιστορία της κβαντικής μηχανικής. Υπήρχαν όμως πολλές περιπτώσεις που τον είδαν ως πρωταγωνιστή εδώ στην Τεργέστη συνεδρίων, συζητήσεων, παρουσιάσεων βιβλίων.

Ήρθε στη δημοσιογραφία και τη διάδοση της επιστήμης μάλλον αργά, μετά από μερικά χρόνια στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου Federico II της Νάπολης – το οποίο το 2019 τον βράβευσε μεταξύ των επιφανών αποφοίτων του. Το 1987 άρχισε να γράφει για τις επιστημονικές σελίδες της «Unità»: μεγάλα άρθρα που διεύρυναν τη διάσταση των ειδήσεων της ημέρας, αναφορές σε συνέδρια, κριτικές, συνεντεύξεις. Ποτέ όμως δεν ήθελε να προσληφθεί, προτιμώντας ένα συμβόλαιο ελεύθερου επαγγελματία που του άφηνε μεγαλύτερη ελευθερία.

Μεταξύ των ιδρυτών του City of Science στη Νάπολη και των διαδικτυακών εφημερίδων «Galileo» και «Scienza in rete», ο Pietro Greco ήταν σύμβουλος του Υπουργού Πανεπιστημίου και Έρευνας Fabio Mussi για δύο χρόνια στη δεύτερη κυβέρνηση Πρόντι. Έγραψε για έντυπες και διαδικτυακές εκδόσεις. Και είχε μπει στο Facebook με τη συνηθισμένη του διακριτικότητα, σχεδόν ζητώντας συγγνώμη για την αναφορά της κυκλοφορίας των βιβλίων του και των γεγονότων στα οποία ήταν ο πρωταγωνιστής. Μόλις το απόγευμα της Πέμπτης (λίγες ώρες πριν από το θάνατό του) είχε διευθύνει δύο συζητήσεις στο διαδίκτυο, ένα εκ των οποίων με τον Τζόρτζιο Παρίζι, πρόεδρο του Lincei, και με τον φυσικό και δοκιμιογράφο Carlo Rovelli.

Ανάμεσα στα τριάντα βιβλία που έγραψε ή επιμελήθηκε ο Πιέτρο Γκρέκο, ξεχωρίζουν οι πέντε βαρυσήμαντοι τόμοι με θέμα «Επιστήμη και Ευρώπη» και τα δοκίμια για τον Αϊνστάιν. Ήταν παρουσιαστής και σχολιαστής στο «Radio3 Scienza» από τότε που ξεκίνησε η μετάδοση το 2003. Και τα τελευταία δύο χρόνια ήταν αρχισυντάκτης του «Il Bo Live», του διαδικτυακού περιοδικού του Πανεπιστημίου της Πάντοβα, που καλείται από την Telmo Pievani, ο φιλόσοφος της βιολογίας. Ποιος τον θυμάται έτσι: «Ήταν ένα άτομο με σπάνια γλυκύτητα, εξαιρετική ευφυΐα και πνευματώδη ευγένεια, που συνδύαζε την ηρεμία των τρόπων και των τόνων του με την αυστηρότητα της ανάλυσης και της μαχητικότητάς του». —