Κάθε απόγευμα από πάνω μας μια έκρηξη ομορφιά. Και στο Σύμπαν, κάθε έκρηξη είναι σιωπηλή. Το προνόμιο του ΜΟΥΣΙΚΗ (μαζί με αυτό της ζωής) το έχουμε, στη Γη, στην «γαλάζια κουκκίδα» μας (Καρλ Σάγκαν).
Και στον καλοκαιρινό μας ουρανό μπορούμε να παρατηρήσουμε ένα σχηματισμού που απαθανατίζει το προνόμιό μας, είναι το Λύραένας αστερισμός τόσο μικρός όσο το ομώνυμο όργανο Ορφέας, ο θρυλικός μουσικός της αρχαίας Ελλάδας, από τον οποίο πήρε και το όνομά του. Η Lyra είναι πρακτικά αδύνατο να μην βρεθεί στον σκοτεινό νυχτερινό ουρανό του καλοκαιριού: είναι μέρος του Τρίγωνο καλοκαίρι (μαζί με τον Αετό και τον Κύκνο) και ξεχωρίζει για τη μεγάλη φωτεινότητα του Βέγκα που μετά τον Αρτούρο είναι το πιο λαμπρό αστέρι σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο.

Και μετά στα ανατολικά της λίρας είναι ο απόηχος ΛΑΜΠΡΌΣ του Γαλαξία που πάντα μαγνήτιζε τα βλέμματα ως ενήλικες-παιδιά. Με λίγα λόγια, προσπαθήστε να κοιτάξετε να πιστέψετε. Ο ελληνικός μύθος λέει ότι ήταν Ερμής (γιος του Δία και της Μαίας, μιας από τις Πλειάδες) για να χτίσει τη Λίρα. Ο τελευταίος, μια μέρα, βρήκε ένα χελώνα μπροστά στη σπηλιά του, πήρε το κοχύλι, το καθάρισε και έδεσε διαγώνια επτά σχοινιά (ένα για κάθε Πλειάδα) φτιαγμένα από τα σπλάχνα μιας αγελάδας. Στη συνέχεια, εφηύρε επίσης την επιλογή με την οποία θα το παίξει και το presto Απόλλων το έδωσε στον Ορφέα. Γιος Μούσας (Καλλιόπη, με όμορφη φωνή) Ο Ορφέας αφιερώθηκε από φυσική προδιάθεση σε αυτό το όργανο με μεγάλη πάθος. Ήταν τόσο καλός που μάγευε πέτρες και ρυάκια εξημέρωναν άγρια ​​ζώα και ηρεμούσαν τις ψυχές των θυμωμένων ανθρώπων.

Θλίψη για το θάνατο της νύφης Ευρυδίκη, ο Ορφέας κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο για να ζητήσει να επιστρέψει η αγαπημένη του στη ζωή. Χάρη στον ήχο της Λύρας του, ο θεός του Μέλλοντος του έδωσε την ευκαιρία να ηγηθεί της γυναίκα προς τον κόσμο των ζωντανών με την προϋπόθεση ότι ο μουσικός δεν γυρίζει στο δρόμο για να κοιτάξει τη νύφη. Δυστυχώς, το μύθος είναι γνωστό, λίγα μέτρα πριν φτάσει στον προορισμό του, νικημένος από τον πειρασμό να βεβαιωθεί ότι η Ευρυδίκη τον ακολουθούσε πράγματι, ο Ορφέας πρόσωπο, κάνοντας τη νύφη να ρουφήξει ξανά στις σκιές για πάντα. Ο Ορφέας περιπλανήθηκε για τις υπόλοιπες μέρες του παίζοντας μελαγχολική μουσική και μόνο όταν ο θάνατός του ενώθηκε ξανά με την Ευριδίκη. Και οι Μούσες τοποθετήθηκαν εκεί Λιρέτα ανάμεσα στα αστέρια. Δύναμη της μουσικής και δύναμη αγάπης.
Το βλέμμα στα αστέρια, όπως και στους μύθους, ενεργοποιεί την επιθυμία μας για ερωτήσεις. Για την αγάπη, αυτό είναι χτύπημα αστραπή και αλλά μετά Ερευνα, φροντίδα, τροφή της καθημερινότητάς μας και το χάρισμα να συναντά κανείς τον εαυτό του μέσα από τον άλλον. Σε αρμονία με τη μουσική που, όπως υποστήριξε ο Πυθαγόρας, μαζί με τα μαθηματικά, περιλαμβάνει όλο το Σύμπαν. Πράγματι, του δίνει φωνή, με αυτό το κάτι θεϊκός που ξέρει να αγγίζει την ψυχή όπου οι λέξεις και οι σκέψεις αγωνίζονται να φτάσουν.