Μια ομάδα διεθνών ερευνητών που αναλύουν τα γονιδιώματα των αρχαίων ανθρώπινων υπολειμμάτων διαπίστωσε ότι, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες της εποχής, τα πρώτα ξαδέλφια στη Μινωική Κρήτη και τη Μυκηναϊκή Ελλάδα συχνά παντρεύονταν.

Ήταν σύνηθες να παντρεύονται ξαδέρφια στην εποχή του Χαλκού του Αιγαίου, όπως ανέφερε μια ομάδα αρχαιογενετιστών που μελετούσαν αρχαία κοινωνικά έθιμα. Ο γάμος εξαδέλφου ορίζεται ως η νόμιμη ένωση δύο ατόμων που μοιράζονται κοινούς παππούδες και γιαγιάδες. Αν και αυτή η πρακτική γάμου ήταν κοινή στο παρελθόν, εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε ορισμένες κοινωνίες σήμερα. «Σε όλο τον κόσμο, περισσότερο από το 10 τοις εκατό των γάμων είναι μεταξύ πρώτων ή δεύτερων ξαδέρφων», ανέφερε ένα άρθρο των New York Times. Μια ερευνητική ομάδα από το Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology (MPI-EVA) στη Λειψία της Γερμανίας, παρουσίασε νέα αρχαιογενετικά δεδομένα που προσφέρουν «συναρπαστικές γνώσεις» για την κοινωνική τάξη των Μινωιτών και των Μυκηναίων της Εποχής του Χαλκού του Αιγαίου. Αναλύοντας γενετικό υλικό 4.000 ετών από ανθρώπινα οστά της Εποχής του Χαλκού, οι επιστήμονες «για πρώτη φορά» ανακατασκεύασαν ένα βιολογικό μυκηναϊκό γενεαλογικό δέντρο. Ανακάλυψαν επίσης ότι ήταν σύνηθες να παντρευτεί κάποιος τον πρώτο ξάδερφό του. Σε αυτήν την πιο πρόσφατη μελέτη, οι αρχαιογενετιστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ξαδέρφια παντρεύονταν συστηματικά στην Εποχή του Χαλκού στο Αιγαίο με βάση μια ανάλυση αρχαίων γονιδιωμάτων. Αντιπροσωπευτική εικόνα εργαστηρίου γενετικής έρευνας. Σε αυτήν την πιο πρόσφατη μελέτη, οι αρχαιογενετιστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ξαδέρφια παντρεύονταν συστηματικά στην Εποχή του Χαλκού στο Αιγαίο με βάση μια ανάλυση αρχαίων γονιδιωμάτων. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Eurekalert, ο επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης, αρχαιολόγος Philipp Stockhammer είπε ότι με τη βοήθεια της ανάλυσης αρχαίων γονιδιωμάτων ήταν δυνατό «για πρώτη φορά» να ληφθούν πληροφορίες για τους κανόνες συγγένειας και γάμου στη Μινωική Κρήτη και Μυκηναϊκή Ελλάδα. Ο ερευνητής λέει ότι οι πρόσφατες μεθοδολογικές πρόοδοι στην παραγωγή και την αξιολόγηση αρχαίων γενετικών συνόλων δεδομένων επέτρεψαν στην ομάδα γενετιστών του να παράγει τόσο εκτεταμένα ιστορικά δεδομένα. Η νέα μελέτη επικεντρώθηκε στο DNA που συλλέχτηκε από ανθρώπινα υπολείμματα που βρέθηκαν σε μυκηναϊκό οικισμό του 16ου αιώνα π.Χ. Και τα δείγματα ήταν τόσο φορτωμένα με ποιοτικά αρχαία γονίδια που οι ερευνητές μπόρεσαν να ανακατασκευάσουν το πρώτο γενετικό γενεαλογικό δέντρο χρησιμοποιώντας δείγματα από την περιοχή. Μεσογειακός.

Δεδομένου ότι μερικά από τα παιδιά της οικογένειας βρέθηκαν θαμμένα σε έναν τάφο κάτω από μια αυλή, υπάρχει η υποψία ότι πιθανότατα ζούσαν ακόμα στο σπίτι ως ενήλικες. Επιπλέον, στον ίδιο οικογενειακό τάφο θάφτηκε και η αδερφή μιας από τις συζύγους του γιου. Αυτό που κανένας από την ερευνητική ομάδα δεν περίμενε να βρει, ωστόσο, ήταν σαφείς γενετικές αποδείξεις ότι ήταν συνηθισμένο να παντρευτεί κάποιος τον ξάδερφό του πριν από περίπου 4.000 χρόνια. Η πράξη του γάμου με τον ξάδερφό του δεν ήταν μόνο αιώνων για αυτό το κτήμα, αλλά η ομάδα είπε ότι πριν από περίπου 4.000 χρόνια οι γάμοι ξαδέρφων ήταν συνηθισμένοι «σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, την Κρήτη και όλα τα άλλα ελληνικά νησιά». Η Ειρήνη Σκουρτανιώτη, συγγραφέας της μελέτης που διεξήγαγε τις γενετικές αναλύσεις, εξήγησε ότι ενώ έχουν δημοσιευθεί περισσότερα από χίλια αρχαία γονιδιώματα από διαφορετικές περιοχές του κόσμου, «ένα τόσο αυστηρό σύστημα γάμου συγγένειας δεν υπήρχε πουθενά αλλού στον αρχαίο κόσμο. Γιατί λοιπόν παντρεύτηκαν τόσα ξαδέρφια στον αρχαίο μεσογειακό κόσμο; Ενώ δεν ήταν σίγουρος γιατί, ο Stockhammer είπε ότι ο γάμος με τον ξάδερφό του ίσως θα απέτρεπε τη διάσπαση της κληρονομημένης γεωργικής γης, παρέχοντας κάποια συνέχεια μιας οικογένειας σε μία Εξήγησε ότι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην καλλιέργεια της ελιάς και του κρασιού. Αν και οι επιστήμονες δεν ανέφεραν αυτόν τον όρο, το να παντρευτείς τον ξάδερφό σου για να διατηρήσεις περιουσία είναι γνωστό ως «θεωρία συμμαχίας» ή «γενική θεωρία ανταλλαγής». Η υπόθεση του «γάμου-συμμαχίας» υποδηλώνει την απαραίτητη αλληλεξάρτηση διαφορετικών οικογενειών και γενεαλογιών στις οποίες ο γάμος είναι μια μορφή επικοινωνίας. Και ουσιαστικά, η θεωρία της συμμαχίας επιχειρεί να κατανοήσει τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων μέσα στην κοινωνία. Ο λόγος που οι απόψεις σε όλο τον κόσμο ποικίλλουν τόσο πολύ το πλεονέκτημα του γάμου ξαδέλφων είναι επειδή τα παιδιά γονέων που είναι ξαδέρφια έχουν πολύ αυξημένο κίνδυνο αυτοσωματικών υπολειπόμενων γενετικών διαταραχών. Έτσι, ενώ οι αρχαίοι ελληνικοί πολιτισμοί παντρεύονταν ξαδέρφια για να εξασφαλίσουν περιουσία, καθεμία από αυτές τις ενώσεις έφερε την οικογένεια ένα βήμα πιο κοντά στον γενετικό Αρμαγεδδώνα.