Αλήθεια και γνώση. Τι βόμβες! Η αλήθεια και η γνώση βρίσκονται στο επίκεντρο της ιστορίας της φιλοσοφίας και του ανθρώπου, θέματα, ακόμη και πριν από τις λέξεις, που έχουν μετατραπεί στο πέρασμα του χρόνου, μεταμορφώνοντας τη φυσική τους διασύνδεση που, ακόμη και στην αρχαία Ελλάδα, βρήκε τα σημάδια ενός πρώτου καταφυγίου. , της ανακάλυψης, περισσότερο από της απόλυτης αλήθειας. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1982, μια μαφιόζικη δράση, που καταγράφηκε μεταξύ τουλάχιστον 150 άλλων την ίδια χρονιά στο Παλέρμο, οδήγησε σε σφαγή στη via Isidoro Carini κατά την οποία πέθανε ο νομάρχης του Παλέρμο και στρατηγός των καραμπινιέρων. Carlo Alberto από την Εκκλησία (στάλθηκε από το κράτος ακριβώς για εκείνη την πολεμική ατμόσφαιρα), η γυναίκα του Εμανουέλα Σέτι Καράρο και ο πράκτορας της συνοδείας Ντομένικο Ρούσο. Το ότι το autobianchi A112, αντικείμενο της επίθεσης, φυλάσσεται ακόμη και στο ιστορικό μουσείο της Voghera, πρέπει να υποδηλώνει κάποια σημασία. Από εκεί και πέρα, σαράντα χρόνια γλυκαμένα νοήματα αλήθειας και γνώσης, κιτρινισμένα, τυποποιημένα και κανονικοποιημένα από άλλες σφαγές, άλλους συγκλονιστικούς θανάτους, ακριβώς επειδή προαναγγέλθηκαν και παραιτήθηκαν. Σήμερα είναι 4 Σεπτεμβρίου, πόσο πολύ θα θέλαμε να έχουμε τη φιλοδοξία να μην γιορτάζουμε «μόνο» τις ημερομηνίες σφαγών και θανάτων, αλλά τις ημέρες της συλλογικής και κοινής αναζήτησης της αλήθειας και της γνώσης: αυτές των ημερών μετά, οι μήνες ακολουθήστε και για τα επόμενα χρόνια! Η Ρίτα, ο Νάντο, η Σιμόνα, τα παιδιά της πρώτης συζύγου του στρατηγού Ντόρα Φάμπο, και όλη η οικογένεια μέχρι τα εγγόνια, προσπάθησαν, προσπαθούν ακόμα, με αυστηρότητα που αποπνέει DNA! Η Ρίτα, γεννημένη στην Κασορία το 1947, και ίσως η πιο γνωστή μεγαλύτερη κόρη του Στρατηγού των Καραμπινιέρων με διακριτικότητα και «αποχωρισμό» από μια ζωή στο εξώφυλλο, αλλά ποτέ μακριά ή απαλλαγμένη από την πολύτιμη κάρτα «της» δημοσιογράφου που ήταν ένας από τους δεσμούς με τον πατέρα της, μέχρι το τέλος σε αναζήτηση ειδήσεων και ελέγχους για το ποιος τον εκφοβίζει στο Παλέρμο. Ο Ferdinando, γνωστός ως Nando, γεννήθηκε το 1949 στη Φλωρεντία και ήταν συγγραφέας, κοινωνιολόγος και ακαδημαϊκός στο επάγγελμα. Από τα 33 του χρόνια, ως ορφανός, είχε και ήθελε να δεσμευτεί, πάντα στην ίδια πλευρά, ακόμη και βαθιά διαφορετική από αυτή που η αδελφή του Ρίτα δεχόταν δουλειές και υποψηφιότητες, για μια ηθική αλήθειας και γνώσης που πάντα ξεπερνούσε τις παραλείψεις της Σικελίας που είχε δολοφονήσει τον πατέρα του. Η Simona γεννήθηκε το 52 και παντρεύτηκε τον Curti και κατοικούσε, σχεδόν πάντα, στο Catanzaro, ήταν πρώτη περιφερειακή σύμβουλος για το PCI στην Καλαβρία, μέχρι το 1990, στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής στο Επιμελητήριο επίσης στην Καλαβρία στις τάξεις του PDS, επιβεβαιώθηκε εκ νέου στο μετά τις εκλογές του 1994, μέχρι το 1996 και ακόμη Διευθυντής του PD στην επαρχία του Καταντζάρο. το 2009 εξελέγη στην Εθνοσυνέλευση του κόμματος που ίδρυσε ο Ρομάνο Πρόντι. Οι δρόμοι της είναι επίσης διαφορετικοί, επομένως, αλλά εξίσου εμποτισμένοι με την αναζήτηση της αλήθειας και της γνώσης και την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, ακόμη, αν όχι πάνω απ’ όλα, στην κριτική και την καταγγελία. Ακριβώς όπως ο πατέρας τους είχε αποδεχθεί τη θέση του Νομάρχη του Παλέρμο, είχε πιστέψει στους θεσμούς και μέχρι τέλους. Με (και ποτέ παρά) την εμπειρία που είχε τόσο στη Σικελία όσο και στη μάχη κατά της τρομοκρατίας, ο Carlo Alberto Dalla Chiesa, είχε επίσης προβλέψει πώς εξελισσόταν η μαφία αφήνοντας κάτω το κυνηγετικό όπλο για να παίξει στο χρηματιστήριο. Με λευκά παιδιά και εγγόνια και με τις σχέσεις και την προστασία της πολιτικής και των θεσμών. Ο στρατηγός Carlo Alberto dalla Chiesa γνώριζε πολύ καλά τη δομή της «Cosa Nostra», την είχε αναλύσει σε βάθος και ήξερε να τη διαβάζει πέρα ​​από τα φαινόμενα. Ως Συνταγματάρχης από το 1971, είχε αρχίσει να μελετά το φαινόμενο της Μαφίας και μάλιστα άρχισε να γράφει, για παράδειγμα, το «Αναλογία 114Το οποίο, όχι από σήμερα, περιέχεται σε δημοσίευμα που επιμελήθηκε η Dia (Ανακριτική Διεύθυνση Αντιμαφίας). Το πόσα και τι κρυβόταν στην αμεσότητα του θανάτου του είναι ακόμα άγνωστο, παρά το γεγονός ότι έφτασε, πολύ οδυνηρά, μια δικαστική αλήθεια. Το πόσο συνειδητά σημαντικό ήταν, για ολόκληρα κομμάτια του κράτους, να θυσιάσουν τη ζωή της νεαρής συζύγου Emanuela Setti Carraro και του πράκτορα Domenico Russo, είναι τραγικά επίκαιρο! Από την Εκκλησία κατάλαβε ότι τα μυστικά των αφεντικών βρίσκονταν στους κρυμμένους θησαυρούς και στις σχέσεις με την πολιτική και τους θεσμούς, τόσο πολύ που ήταν τότε διαισθήσεις που έγιναν το υπομόχλιο και η ψυχή του έργου που συνέχισε ο δικαστής Τζιοβάνι Φαλκόνε ή το σχολείο. που έμαθε να ακολουθείς τις ροές χρημάτων για να μπορέσεις να ανακαλύψεις τη σκιώδη επιχείρηση της Κόζα Νόστρα και να συλλάβεις τα αφεντικά της. Ο στρατηγός Dalla Chiesa, τότε επικεφαλής της Λεγεώνας του Παλέρμο, άρχιζε να βλέπει την εισβολή των θυγατρικών της Cosa Nostra στη Βόρεια Ιταλία, για να πάρουν τα χέρια τους στις συμφωνίες χρυσού των πλουσιότερων περιοχών. Μια μαφία που σίγουρα δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα και που έχει ριζώσει στη Βόρεια Ιταλία, με συγγενείς, φίλους και γνωστούς που συχνά έχουν τα ίδια επώνυμα με πριν από 30 και 40 χρόνια. Και επιστρέφοντας στη διαδικασία της αλήθειας και της γνώσης, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει σήμερα όπου επικρατεί όλο και πιο συχνά μια αλήθεια βασισμένη στο ψέμα, όλο και πιο πολύτιμη είναι η συμπληρωματική δράση που ακούραστα προωθούν και αναγεννούν οι οικογένειες των μαρτύρων. . Όπως ακριβώς κάνει η Dora Dalla Chiesa, κόρη του Nando, η οποία αποφάσισε να αφηγηθεί τη στρατιωτική και προσωπική ιστορία του παππού της σε ένα ντοκιμαντέρ, μέσα από τα λόγια όσων τον γνώριζαν. όπως η Simona Dalla Chiesa συνέχιζε πάντα μέχρι μια από τις τελευταίες, πολύτιμες, εκδόσεις του “Ένας μπαμπάς με βατράχια“(Εκδόσεις San Paolo 2017) που δεν είναι μια απλή βιογραφία, αλλά ένα συγκινητικό ταξίδι στα συναισθήματα, τα συναισθήματα, τους τόπους, τις αξίες του Ιταλού Στρατηγού και Νομάρχη Carlo Alberto Dala Chiesa. Εδώ, με το μικρό αλλά επαχθές καθήκον μας ως ρεπόρτερ των προαστίων, θα θέλαμε να μάθουμε πώς να ξεκινήσουμε και να ξαναρχίσουμε από αυτό το οικογενειακό ταξίδι, με οδηγό και τα άλλα παιδιά Rita και Nando που μαζί με τη Simona καταφέρνουν να ανοίξουν τα δωμάτια των αναμνήσεων. Αναμνήσεις που συγκρατούν ένα ιδιωτικό πορτρέτο ενός πατέρα και ενός ήρωα. “Σε αγαπώ τόσο πολύ, και αυτή τη στιγμή σου ζητώ να είσαι κοντά μου. καθώς και στους μήνες και τα επόμενα χρόνια. Πάνω από όλα και πάντα να εύχεσαι στον εαυτό σου το καλό τώρα! Αυτό που σας έγραψα, το έκανα σε ύψος 7-8000 μέτρων, στον ουρανό, ενώ το αεροπλάνο με πήγε γρήγορα προς το Παλέρμο. Σε αγκαλιάζω σφιχτά, τον μπαμπά σου(Αυτά ήταν τα λόγια που έγραψε ένας Κάρλο Αλμπέρτο ​​ντάλα Κιέζα τον Απρίλιο του 1982, στην αρχή των τελευταίων εκατό ημερών του, κατά την πτήση προς τη Σικελία). Η αλήθεια και η γνώση, λοιπόν, οι βόμβες πρέπει να πυροδοτούνται ενάντια σε σφαγές και σφαίρες που έχουν σκοτώσει ήρωες όπως ο Dalla Chiesa, ο Falcone, ο Borsellino και πάρα πολλοί άλλοι. Αλήθεια και γνώση που, για παράδειγμα, μπορούν και πρέπει να διασταυρωθούν στα χρόνια του μολύβδου στην Καλαβρία και από την Καλαβρία ως τη Σικελία και τη Ρώμη. Αλήθεια και γνώση που, όπως μας λέει ολόκληρη η ιστορία της φιλοσοφίας, προέρχεται μόνο από μια αυστηρή και ατέρμονη γνωστική διαδικασία. Και σήμερα, αντιμέτωποι και μαζί με τις ψηφιακές γενιές που γνωρίζουν ότι καμία επιστήμη δεν μπορεί ποτέ να προσφέρει βεβαιότητες, έχουμε ένα κοσμικό καθήκον: να χαράξουμε το μονοπάτι της μνήμης προς μια συνειδητή ενθάρρυνση σε ηθικούς κανόνες που δεν μπορούν να συζητηθούν με κανέναν τρόπο! Και, επομένως, ας αποφύγουμε να ασχοληθούμε με τις έρευνες, τις αξίες, τη συνειδητή θυσία του Carlo Alberto Dalla Chiesa «μόνο» στις 3 Σεπτεμβρίου κάθε έτους … … προσπαθώντας να κολλήσουμε στο δέρμα μας τα βατράχια μιας ηθικής που μπορεί να αποφύγει ότι πρέπει να υπάρχουν και άλλοι ήρωες!

https://www.gazzettadiparma.it/parma/2022/09/03/video/simona-dalla-chiesa-il-percorso-di-memoria-basato-sui-valori-di-democrazia-e-giustizia-e- η-καλύτερη-μνήμη-που-μπορείς-να έχεις-από-ο-πατέρας-665316 /