Είναι το βάρος των φόρων και των εισφορών στους μισθούς, δηλαδή η Δημοσιονομική Σφήνα, που μειώνει τους μισθούς που καταλήγουν στις τσέπες των Ιταλών εργαζομένων. Οι φόροι στη χώρα μας είναι οι 46,5%. Χειρότερα από την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Ισπανία, σύμφωνα με την κατάταξη «φορολόγηση μισθών» τουΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης)

Στην κατάταξη των τριάντα μεγαλύτερων χωρών, που ενημερώθηκε το 2009, η Ιταλία βρίσκεται στην έκτη θέση για φορολογική επιβάρυνση στους μισθούς, μετά το Βέλγιο (55,2%), την Ουγγαρία (53,4%), τη Γερμανία (50,9%), τη Γαλλία (49,2%), την Αυστρία (47,9%). Το βάρος των φόρων και των εισφορών στους μισθούς στην Ιταλία παρέμεινε σταθερό από το 2008 έως το 2009, σημειώνοντας μόνο ελαφρά μείωση (-0,03%). Μάλιστα, η Ιταλία καταλαμβάνει την ίδια θέση στην κατάταξη του ΟΟΣΑ, έκτη, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος

Κατάταξη των χωρών με βάση τις μέσες υποχρεωτικές πληρωμές και τη φορολογική επιβάρυνση για άγαμους φορολογούμενους χωρίς εξαρτώμενα τέκνα και μέσο μισθό

Στην Ιταλία, ο ΟΟΣΑ διευκρινίζει περαιτέρω, το λεγόμενο «υποχρεωτικές μη φορολογικές πληρωμές», που αντιπροσωπεύεται από το TFR, το οποίο αυξάνει την πίεση κατά ένα επιπλέον 3%. «Μη φορολογικές υποχρεωτικές πληρωμές», σύμφωνα με τον ορισμό του ΟΟΣΑ, είναι πληρωμές που ο εργαζόμενος ή ο εργοδότης πρέπει να πληρώσει βάσει νόμου, αλλά όχι στο κράτος, όπως εισφορές σε ιδιωτικά συνταξιοδοτικά ταμεία ή πληρωμές για ασφαλιστήρια συμβόλαια

Η επίδρασή τους στα εισοδήματα των οικογένειεςκαι ως προς το κόστος εργασίας, είναι διαφορετικό από αυτό των παραδοσιακών φόρων, δεδομένου ότι συχνά περιλαμβάνει ονομαστικές εισφορές, τις οποίες ο εργαζόμενος παίρνει πίσω όταν εγκαταλείπει τη δουλειά του ή συνταξιοδοτείται (όπως ακριβώς στην περίπτωση της αποζημίωσης απόλυσης)

Το βάρος των φόρων και των εισφορών στους ιταλικούς μισθούς είναι λιγότερο βαρύ εάν ο εργαζόμενος έχει οικογένεια: η φορολογική επιβάρυνση για έναν εργαζόμενο, μοναδικό μισθωτό, με σύζυγο και δύο παιδιά, είναι 35,7%. Και σε αυτή την περίπτωση, η Ιταλία βρίσκεται στην ένατη θέση στην κατάταξη των 30 χωρών. Στην πρώτη θέση βρίσκονται η Ουγγαρία, η Ελλάδα και η Γαλλία, ενώ οι χώρες όπου η φορολογία είναι πιο γενναιόδωρη με τις οικογένειες είναι η Νέα Ζηλανδία, η Ισλανδία και το Λουξεμβούργο. Από το 2008 έως το 2009 «η φορολογική προτίμηση για τις οικογένειες έχει αυξηθεί σε δεκαπέντε χώρες του ΟΟΣΑ», μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η Ιταλία

Οι ιταλικοί μισθοί, λοιπόν, είναι από τους χαμηλότερους στην κατάταξη του ΟΟΣΑ. Η Ιταλία κατατάσσεται στην 23η θέση στους μισθούς, με αποδοχές 16,5% χαμηλότερες από τον μέσο όρο των τριάντα, ίδια θέση με το προηγούμενο έτος

Ο μέσος καθαρός ετήσιος μισθός του εργαζομένου στην Ιταλία είναι 22.027 δολάρια, σε σύγκριση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ 26.395, τα 28.454 της ΕΕ-15 και τα 25.253 της ΕΕ-19. Αν δούμε την κατάταξη των μέσων αποδοχών ενός εργαζομένου με οικογένεια, ενός μοναδικού εισοδήματος με σύζυγο και δύο παιδιά, το καθαρό εισόδημα των Ιταλών ανεβαίνει στα 26.470 ευρώ αλλά παραμένει κολλημένο, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, στην 23η θέση του κατάταξης

Το 2009, έτος της διεθνούς οικονομικής κρίσης, τα πραγματικά εισοδήματα, προ φόρων και εισφορών, μειώθηκαν σε δέκα από τις τριάντα χώρες. Μεταξύ αυτών, η Ιταλία, όπου η μείωση ήταν 1,1%. Η μεγαλύτερη μείωση των πραγματικών μισθών, προ φόρων, σημειώθηκε στην Ισλανδία (-7,5%), ενώ οι μεγαλύτερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Ελλάδα (+3,8%).