Τμηματική έκθεση έτους 2006 100×70

ΡΩΜΗ – Ένα μοναδικό εικαστικό στυλ, πλούσιο σε χρώμα και βάθος, αυτό του Vincenzo Di Biase (Termoli, 1940), καθηγητής του Μαθηματικά και Φυσική για περίπου 40 χρόνια σε γνωστό ρωμαϊκό επιστημονικό λύκειο.

Μέσα από τη ζωγραφική του, εμπνευσμένη από τους κόσμους του Kandinsky, Mondrain, Pollock, Tancredi, Corpora και Scialoja, Di Biase έχει αναπτύξει ένα μονοπάτι για να ανακαλύψει τον εαυτό του και τις άλλες πτυχές αυτού του απείρου που τόσο αγαπήθηκε και μελετήθηκε στη μελέτη των μαθηματικών. Η ζωγραφική του είναι πολύπλοκη και συνάμα ενστικτώδης, που έχει ρίξει μια γέφυρα ανάμεσα στον ορθολογισμό και τη μαγεία δύο κόσμων, αυτού της επιστήμης και της τέχνης, αντιθετικών και συμπληρωματικών ταυτόχρονα.

Στο Βουλή των Αντιπροσώπων, σε Αίθουσα του Μυστικού Δείπνου του συγκροτήματος Vicolo Valdina, η έκθεση φιλοξενείται από τις 18 Μαΐου έως τις 27 Μαΐου 2022 “Vincenzo Di Biase”με τριάντα περίπου έργα που μαρτυρούν την καλλιτεχνική πορεία του καθηγητή, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, λίγο για πάθος και λίγο για διασκέδαση.

Για τον Di Biase η πράξη της ζωγραφικής είναι μια περιπετειώδης ανάγκη που έρχεται να ταυτιστεί στον έπαινο του χρώματος – εξηγεί ο καθ. Gabriele Simongini σε ένα κριτικό του κείμενο από το 1999 – Ο πίνακας γίνεται πεδίο ζωτικής ενέργειας, ακτινοβόλο και διευρυνόμενο, παρόμοιο με μια έκρηξη ρυθμών της τζαζ. (…). Έτσι, το χρώμα για τον Di Biase είναι μια μεταφορά για τη ζωή: και, από καιρό σε καιρό, τόσο ευαίσθητο όσο μια ανοιξιάτικη αυγή, τόσο ορμητικό όσο ένα αισθησιακό πάθος, τόσο ζωηρό όσο μια τρομπέτα, τόσο μελαγχολικό όσο μια σκέψη για την ανθρώπινη μοναξιά. Είναι άχρηστο να αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν μνήμες τοπίων ή γεγονότων ή αγαπημένων προσώπων σε αυτά τα έργα, ακόμα κι αν μια μεταμόρφωση της συμβολικής εμπειρίας του βιωμένου είναι αναπόφευκτη – σχεδόν για κάθε καλλιτέχνη. Το μόνο αληθινό «θέμα» που τραγουδά ο Vincenzo με μια εκλεπτυσμένη χρωματική αίσθηση είναι η ζωή του δημιουργικού πνεύματος, που επαναλαμβάνεται με έναν ολοένα καινούργιο τρόπο».

«Είναι πίνακες που ίσως δεν διαβάζονται αμέσως. δηλώνει ο καθ. Egidio Maria Eleuteri σε ένα από τα κείμενά του – αλλά με βαθιά αλήθεια που ξεπερνούν τη συνηθισμένη εννοιολογική δυναμική της εικαστικής έκφρασης, είναι η ξεκάθαρη τεκμηρίωση ενός κόσμου, εκείνου του κόσμου που οι ελεύθεροι άνθρωποι προσπαθούν να ανακτήσουν, όχι μόνο για να τον ζήσουν, αλλά για να μπορέσουν να τον αφήσουν ως κληρονομιά στις μελλοντικές μας γενιές. Υπενθυμίζοντας ότι ακόμη και σε μια συγκεκριμένη σύγχρονη, εννοιολογική, άτυπη ή μοντέρνα τέχνη υπάρχει εκείνο το «Χούμους» που στη συνέχεια επιτρέπει την ανάπτυξη και συνεπώς τη μνήμη όχι μόνο ως νοσταλγία για το παρελθόν αλλά ως προαίσθημα του μέλλοντος».

Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή από Δευτέρα έως Παρασκευή στις εξής ώρες: Εγκαίνια 17 Μαΐου 17.30-19.30, 18 έως 26 Μαΐου 11.00-19.30, 27 Μαΐου 11.00-17.00. Prof. Gabriele Simongini και καθ. Egidio Maria Eleuteri.