Γράφει Βαγγέλης Μητράκος

Η Σπάρτη ιδρύθηκε το 1834 από τον βασιλιά Όθωνα και δημιουργήθηκε κυριολεκτικά από το μηδέν (σπίτι σε σπίτι, δρόμο σε δρόμο, γειτονιά σε γειτονιά, κατάστημα σε κατάστημα…) , μέχρι να δημιουργηθεί το πλήρες έργο του.

Τα προβλήματα της νέας πόλης και των κατοίκων της ήταν πολλά και χρειάστηκαν πολλοί αγώνες και αξιώσεις για να λυθούν, σταδιακά, με τα χρόνια.

Οι εφημερίδες της εποχής, με τις δημοσιεύσεις τους, δίνουν μια λαμπρή εικόνα για τη ζωή και τα προβλήματα της Σπάρτης. Μία από αυτές τις εφημερίδες ήταν η «Σπάρτη, Εφημερίς Πολιτική Φιλολογική και Ειδήσεις», εκδίδεται εβδομαδιαίως.

Στην Digitalηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων υπάρχει Αρχείο Φύλλων της Εφημερίδας Σπάρτη, από το 1876 έως το 1884Το Οι μικρές και μεγάλες ειδήσεις και τα σχόλια που δημοσιεύει η εφημερίδα στη στήλη »Διαφορά“, Δώστε μια ανάγλυφη εικόνα μιας νέας πόλης που αγωνίζεται να ολοκληρωθεί και εκσυγχρονιστεί, αλλά και των κατοίκων της, που προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα δύσκολο περιβάλλον για τη χώρα και την πόλη (εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό).

Σπάρτη 1876

1. Γύρω από τη Σπάρτη είναι γεμάτη φυτά φλόμης, που δημιουργούν μια άσχημη και αποπνικτική ατμόσφαιρα και αναγκάζουν τους Σπαρτιάτες, τους ταξιδιώτες και τους περαστικούς να κάνουν τα στραβά μάτια:

«Ζητάμε από τον Δήμαρχο των Σπαρτιατών, κ. Μελετόπουλο, να φροντίσει για τον ξεριζωμό εκείνου του βρωμερού θάμνου, της λεγόμενης σάπας και των στενών γύρω από την ίδια τη Σπάρτη, και στο δρόμο για την Τρίπολη και τους βόρειους δήμους της επαρχίας , μόλις ρίξετε μπορεί να τα περάσει η ρινα. Ζητάμε αυτό το αίτημα, γιατί κάποιοι μας είπαν ότι ενδιαφέρεται και ο προϋπολογισμός του Δήμου για αυτό ». (14-1-1876)

2. Στα χωριά γύρω από τη Σπάρτη, η ζωή παρέμεινε άγρια ​​και πρωτόγονη, Η κλοπή ζώων ήταν πανίσχυρη και η αυτοδικία ήταν στην ημερήσια διάταξη:

“Την περασμένη Παρασκευή, πήγα από το Vresthenon MT. Για να ζωοκλοπήσω σε ένα σμήνος τι, τραυματίστηκε σοβαρά υπό την φροντίδα του παιδιού του κοπαδιού και την επόμενη μέρα πέθανε”. (5 -2-1876)

3. Οι Απόκριες του 1876 έδωσαν στους Σπαρτιάτες την ευκαιρία να περάσουν τους δρόμους της πόλης τραγουδώντας και χορεύοντας για να ξεφύγουν από τη δυστυχία της φτώχειας που ταλαιπωρούσε τη ζωή τους. Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι το Halloween του 1876 ήταν το πιο ήσυχο αλλά και το πιο ευτυχισμένο στην ιστορία της πόλης:

“Και εδώ οι μέρες του Halloween έχουν περάσει σε απόλυτη σιωπή και υπερβολική χαρά, που δεν έχει ξαναγίνει. Όλοι οι πολίτες, ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους, έχουν μια κοινωνική θέση, που τρέχουν στους δρόμους της πόλης, χορεύουν και χορεύουν μετά το τοπικό Αυτό αποδίδεται, και ίσως σε καμία περίπτωση, στον ενάγοντα που μάστιζε τον τόπο, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται σε μεγάλη αγωνία, θεώρησε σκόπιμο να τους αποβάλει με αυτόν τον τρόπο “. (20-2-1876)

4. Απόκριες, αλλά, πέρασαν, η Μεγάλη Σαρακοστή ήρθε εν όψει του Πάσχα του 1876 και στον μοναδικό ναό της Σπάρτης κατά τις Ιερές Ακολουθίες τα γεγονότα συμβαίνουν προκλητικά για τα έθιμα της εποχής, αφού οι γυναίκες κατέβηκαν από τη γυναίκα και «Οι άντρες είναι παρόντες»:

“Και πάντα, αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια της παρούσας Σαρακοστής, η μεγαλύτερη ατοπία γίνεται, για να μην αναφέρουμε την κατάλληλη λέξη, στον ιερό Ναό εδώ, όταν μερικά φύλα δεν έρχονται, όπως αφού ακούσουμε τη θεία λειτουργία, θεαθώσι. Εμείς δεν ξέρω γιατί οι υπεύθυνοι επιτρέπουν αυτό που συμβαίνει, το οποίο, διαπράττοντάς τα, τα εξευτελίζει και μολύνει το σπίτι του Υψίστου και το μετατρέπει σε άλλο σπίτι. Αναρωτιόμαστε πώς το όμορφο φύλο κατέληξε στη θέση που ορίζεται από αυτό και ο άνθρωπος είναι παρών. Δεν λέμε προφήτης, “και ο οίκος του Κυρίου έγινε στο σπίτι εκείνες τις ημέρες” »» »

5. Η Σπάρτη έζησε και ανέπνεε στο σκοτάδι μέχρι το 1876, όταν ήρθε η νύχταΤο Φέτος, όμως, ο δήμαρχος (Εμμανουήλ Μελετόπουλος) τοποθετήθηκε φανοστάτες (λάμπες λαδιού) στις κατάλληλες γωνιές της πόλης, που φώτισαν στις 5 Μαρτίου 1876 και έκανε τους Σπαρτιάτες να τρίψουν τα μάτια τους, θαμπωμένοι από την πρωτοφανή γι ‘αυτούς λαμπρότητα και ομορφιά της νυχτερινής Σπάρτης:

“Οι λαμπτήρες, που χτίστηκαν πολύ καιρό πριν και τοποθετήθηκαν σε κατάλληλες γωνιές της πόλης, πέρασαν χθες το βράδυ. Το θέαμα ήταν λαμπρό. Όλη η φωτισμένη πόλη έλαβε νέα λαμπρότητα. Εκφράζουμε εγκωμιαστικά τον έπαινό μας στον κ. Δήμαρχο και διαβεβαιώνουμε του είπε ότι τέτοιες ενέργειες όχι μόνο τιμούν τους δημάρχους, αλλά γίνονται και οι ασφαλέστερες πηγές πολιτικής εξουσίας. Τέλος, αφήστε τους ηγέτες του Δήμου να πειστούν ότι μόνο με δημόσια έργα και μια αυστηρή οικονομία δημοτικού πλούτου, οι πιο γλυκές αναμνήσεις της αρχοντιάς τους γίνονται δημοφιλείς “. (6-3-1876)

6. Είχαν περάσει μόλις 50 χρόνια από την Επανάσταση του ’21, το «ηρωικό» πνεύμα δεν είχε ηρεμήσει ακόμη, το κράτος δεν είχε καταφέρει ακόμη να επιβάλει την «έννομη τάξη» και Συχνές ήταν οι συγκρούσεις και οι τραυματισμοί μεταξύ αμάχων, ακόμη και στην πλατεία της Σπάρτης:

“Το απόγευμα της Τρίτης, στις 11 η ώρα, πραγματοποιήθηκε μια απροετοίμαστη και τυχαία συμπλοκή στην πλατεία της πόλης μας μεταξύ δύο υπαλλήλων παντοπωλείου, του Δ.Μ. από τη Δάφνη, τραυματίστηκε σοβαρά ο Γ.Γ από το χωριό Κερασιά.” Μέχρι τώρα, ο τραυματίας πέθανε, αλλά ούτε ο εγκληματίας έχει συλληφθεί ». (7-5-1876)

7. Η Σπάρτη του 1876 προσπαθούσε να αναπτυχθεί και να προκαλέσει αλλά η αδιαφορία της πολιτείας της εποχής την κράτησε απομονωμένη σύμφωνα με τα πρότυπα της Αρχαίας, χωρίς δρόμο που την συνδέει με την Τρίπολη και την υπόλοιπη Ελλάδα και χωρίς γέφυρα στον Ευρώτα:

«Το καλοκαίρι άρχισε να κινείται, τα νερά του Eurotas να μειώνονται και η κοίτη του να γίνεται πιο ξηρή, και όμως δεν προβλέπεται η κατασκευή γέφυρας πάνω από αυτόν τον ποταμό.

Η κυβέρνηση στην αρχή του σχηματισμού της, μεταξύ άλλων υποσχέσεων, υποσχέθηκε την κατασκευή δρόμου από την Τρίπολη προς τη Σπάρτη και κατά συνέπεια της γέφυρας του Ευρώτα. Αλλά τα έπη, σύμφωνα με τον ποιητή, είναι “φτερωτά” και μόλις βγουν από το στόμα, εξαφανίζονται και ξεχνιούνται γρήγορα, και άλλα αντικείμενα είναι πιο επαγωγικά και το ωοθυλάκιο διαφεύγει εύκολα, αποσπώντας ήδη την προσοχή του Κυβερνήτες ». (12-6-1876)

8. Ένα από τα σπαρτιάτικα ξενοδοχεία του 1876 ήταν το “Στέμμα»-Ο καταλληλότερος τίτλος για δήλωση οι φιλοβασιλικές απόψεις της ΣπάρτηςΤο Το ξενοδοχείο “Το στέμμα“, Για λόγους προφανούς ανταγωνισμού και αύξησης του κύκλου εργασιών, δημοσίευσε την ακόλουθη δελεαστική προσφορά για όποιον ενδιαφέρεται:

Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου “Το Στέμμα” ανακοινώνει ότι η προπληρωμένη δραχμή. 60 το μήνα μπορεί, δύο φορές την ημέρα, να τρώει δύο πιάτα φαγητού της αρεσκείας σας, ψωμί περιττό, κρασί 100 δράμια, γλυκά και φρούτα, και ότι ο προπληρωμένος δρ. 45 το μήνα μπορεί να τρώει μια σούπα ή μακαρόνια δύο φορές την ημέρα, σε ένα πιάτο φαγητό, μια μερίδα ψωμί και 100 δράμια κρασί, και αν θέλετε να συμμορφωθείτε με αυτά, αφήστε τον να του το πει ». (12-6-1876)

[…]

«Όταν χτύπησες την πόρτα μου μια μέρα

δυστυχώς θα κατέβω τις σκάλες

να θυμάσαι σιγά σιγά τα παλιά

που έγινε στάχτη και καπνός στα γηρατειά »

Νίκος Γκάτσος

Ακολουθησε το notospress.gr στις Ειδήσεις Google και μάθετε πρώτα όλα τα νέα