Το όνομα Caroline, στην Ελλάδα, έχει γίνει συνώνυμο της βίας κατά των γυναικών. Caroline, που σημαίνει Caroline Crouch. Ήταν 20 ετών όταν τη σκότωσε ο σύζυγός της. Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος την στραγγάλισε στο σπίτι στην Αθήνα όπου έμεναν με την επί ολίγων μηνών κόρη της. Για εβδομάδες κουβαλούσε μια ψεύτικη ιστορία ότι κλέφτες μπήκαν στο σπίτι, τον έδεσαν σε μια καρέκλα και σκότωσαν την Καρολάιν μπροστά στα μάτια της. Ομολόγησε ένα μήνα αργότερα, αφού συνελήφθη στο μνημόσυνο για τον θάνατο της συζύγου του.

Η περίπτωση της Καρολάιν είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Όταν συνελήφθη ο Αναγνωστόπουλος, η εθνική τηλεόραση είχε αναστείλει την κάλυψη των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου για να κάνει την ανακοίνωση. Μετά τη σύλληψη του Αναγνωστόπουλου, ωστόσο, υψηλόβαθμο στέλεχος της ελληνικής αστυνομίας, ο Σταύρος Μπαλάσκας, σε τηλεοπτική του συνέντευξη είπε: «Ήταν ένα ατυχές γεγονός, που υπαγορεύτηκε από θυμό, έχασε τον έλεγχο και τρελάθηκε. Αν το είχε ομολογήσει αμέσως, θα είχε γλιτώσει με τέσσερα χρόνια φυλάκιση».

Μετά από αυτά τα λόγια ακολούθησαν αρκετές γυναικοκτονίες που χαρακτηρίστηκαν από έγκαιρη κλήση από τους άνδρες που τις διέπραξαν στην αστυνομία. Σύμφωνα με τις οικογένειες των θυμάτων, η δήλωση Μπαλάσκα ενθάρρυνε κατά κάποιο τρόπο την ιδέα ότι οι δράστες θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα δικαστήρια και να λάβουν ελαφρύτερες ποινές. Αλλά πάνω απ’ όλα, η δήλωση Μπαλάσκα είναι μια σαφής και συγκεκριμένη αναπαράσταση της ανδρικής σοβινιστικής κουλτούρας της Ελληνικής αστυνομίας, η οποία πολύ συχνά υποτιμά τη βία κατά των γυναικών, καθιστώντας δυνατές – και όλο και συχνότερες τις γυναικοκτονίες.

Τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, η Anisa – μια γυναίκα που ζούσε στη γειτονιά Δάφνη της Αθήνας – κάλεσε την αστυνομία και κατήγγειλε τη βία του συζύγου της. Ο τροχός χρειάστηκε 25 λεπτά για να φτάσει και παρόλο που όλη η γειτονιά άκουγε τον σύζυγο της Anisa να την κακομεταχειρίζεται, οι πράκτορες δεν κατέβηκαν καν από το αυτοκίνητο. Σταμάτησαν για λίγα λεπτά έξω από το κτίριο όπου έμενε η Ανίσα με το παράθυρο κατεβασμένο και μετά έφυγαν. Λιγότερο από τρεις εβδομάδες αργότερα, η Anisa ήταν νεκρή, δολοφονημένη από τον σύζυγό της.

Από τις αρχές του 2021 έχουν σημειωθεί 12 γυναικοκτονίες στην Ελλάδα και ένας πολύ μεγαλύτερος και πολύ πιο δύσκολος να διαπιστωθεί αριθμός ενδοοικογενειακής κακοποίησης και βίας. Ένας αριθμός σε συνεχή και διαρκή ανάπτυξη, που ανησυχεί τις φεμινιστικές ενώσεις. Μέσα σε αυτούς τους αριθμούς υπάρχει μια βαθιά ριζωμένη κουλτούρα macho, μια δικαιοσύνη που δεν πιστεύει στις γυναίκες και που υποτιμά τα παράπονά τους και ένας νόμος που αφήνει πολύ υψηλό βαθμό ατιμωρησίας για τους άνδρες που σκοτώνουν γυναίκες.

Η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης μόλις το 2018 και από τότε προσπαθεί να βελτιώσει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τη βία με βάση το φύλο, δημιουργώντας ένα ειδικό τμήμα που παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο η αστυνομία χειρίζεται αναφορές βίας ή κακοποίησης. και με την εισαγωγή του αστυνομικού σώματος ειδικά εκπαιδευμένων αξιωματικών. Αλλά αυτό δεν αρκεί, η αλλαγή πρέπει να είναι βαθύτερη. Οι αναφορές βιασμών το 2020 μειώθηκαν κατά 23% σε σύγκριση με το 2010, αλλά τα κρούσματα βίας και γυναικοκτονίας συνεχίζουν να αυξάνονται – κάθε χρόνο περισσότερα. “Δεν υπάρχει δυνατότητα ομιλίας, γι’ αυτό και οι γυναίκες δεν μιλούν«Οι σύλλογοι λένε»η δική μας είναι μια πατριαρχική κοινωνία“.

Η περίπτωση της Caroline Crouch συγκλόνισε την Ελλάδα και έριξε φως σε ένα φαινόμενο που υπήρχε πάντα αλλά παρέμενε πάντα στο σκοτάδι της αδιαφορίας, το ίδιο που επηρεάζει συχνά γυναίκες που παλεύουν καθημερινά με βίαιους άνδρες και το ίδιο που έπεσε στην Caroline. Η Ανίσα, η Γαρυφαλλιά, η Κωνσταντίνα και όλοι οι άλλοι που δεν κατάφεραν να βγουν από το σκοτάδι.