Η αστρολογία στην Ελλάδα: διαβάζοντας τα αστέρια

Αν ένας άντρας ξέρει ακριβώς όλες τις κινήσεις όλων των αστεριών, του ήλιου και της σελήνηςώστε να τους ξεφεύγει ούτε η στιγμή ούτε ο τόπος της εκδήλωσής τους […] και αν γνωρίζει τη φύση των άστρων ως αποτέλεσμα συνεχών παρατηρήσεων […] Πώς δεν θα παρέχει σε κάθε περίσταση τα χαρακτηριστικά που θα παρουσιάσει ο αέρας με βάση την αμοιβαία αναφορά των άστρων, αν θα είναι πιο ζεστός ή πιο υγρός; Και γιατί τότε δεν μπορούσε να καθιερωθεί τις ιδιότητες της ιδιοσυγκρασίας ενός άνδρα με βάση τη θέση των αστεριών τη στιγμή της γέννησής τουγια παράδειγμα αν είναι φτιαγμένο με το ίδιο μέτρο ύλης και πνεύματος, και να προβλέψει τα γεγονότα που μπορεί να του συμβούν παρατηρώντας μια συγκεκριμένη διαμόρφωση των άστρωνπου προδιαθέτουν για ευημερία, σε αρμονία με αυτή την ιδιοσυγκρασία, ή αντίθετα παρατηρώντας μια που προκαλεί κακοτυχίες;».

Παραδόξως, ποιος στοχάζεται με αυτόν τον τρόπο τις αρετές της τέχνης της πρόβλεψης μέσω της παρατήρησης των αστεριών δεν είναι αστρολόγος, αλλά ένας επιφανής αστρονόμος της αρχαιότητας, ο Κλαύδιος Πτολεμαίος. Ακόμα στην εποχή του, στα μέσα του δεύτερου αιώνα μ.Χ., στη Ρώμη, στην καρδιά της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, και στην Αλεξάνδρεια, στο επίκεντρο της μαθηματικής, αστρονομικής και ιατρικής έρευνας, αστρολογία και αστρονομία ήταν ένα.


Κλαούντιο Τολομέο.  Πορτρέτο του Justus Van Gent.  15ος αιώνας.  Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι

Κλαύδιος Πτολεμαίος. Πορτρέτο του Justus Van Gent. XV αιώνας. Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι

Φωτογραφία: Λευκές εικόνες / Σκάλα, Φλωρεντία

Αυτή η επιστήμη περιελάμβανε η πρόβλεψη τόσο των κινήσεων των αστεριών όσο και των αλλαγών «στον κόσμο στον οποίο γυρίζουν τα αστέρια», δηλαδή αντιστοιχούσε σε αυτό που λέμε αστρολογία. Για το λόγο αυτό, οι όροι αστρονομία («μελέτη των νόμων που διέπουν τα αστέρια») και αστρολογία («Μελέτη των άστρων») έχουν χρησιμοποιηθεί αδιακρίτως για να αναφερθούν στη μελέτη των ουράνιων σωμάτων. Αυτή η επιστήμη έχει πολύ αρχαία προέλευση: ασκήθηκε τουλάχιστον δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τον Χριστό στη Μεσοποταμία, μετά στην Αίγυπτο, και έφτασε στην Ευρώπη μέσω των Ελλήνων.

Μεσοποταμίας ρίζες

Οι Caldei, οι αρχαίοι κάτοικοι της Βαβυλώνας, πίστευαν ότι τα αστέρια, καθώς επηρέαζαν τον ατμοσφαιρικό χρόνο και την ανάπτυξη της βλάστησης, ασκούν επίσης δράση στους ανθρώπους, και σε ουράνια φαινόμενα αναζήτησαν ενδείξεις για την έκβαση των ενεργειών που έγιναν. Δεδομένου ότι τους λείπει η ακριβής γνώση για την εξέλιξη των πλανητών, για τις προβλέψεις τους οι καυτές παρατήρησαν τις εκλείψεις της σελήνης, το χρώμα της στο ηλιοβασίλεμα και των πλανητών που τη συνόδευαν. Οι προβλέψεις των ιερέων αφορούσαν γενικά ολόκληρο τον πληθυσμό ή τους άρχοντες. Έτσι, για παράδειγμα, η παρατήρηση «Η Σελήνη κινείται και ο Ερμής μένει σταθερός στη θέση του» έδωσε την εξής ερμηνεία: «Ο βασιλιάς της Φοίνικας πέφτει και ο εχθρός του λεηλατεί τη γη του».

Οι θέσεις των αστεριών πιστεύεται ότι καθορίζουν την πορεία της ύπαρξης

Ο Πτολεμαίος εξηγεί πώς κάθε χώρα αντιστοιχούσε σε ορισμένες επιρροές με βάση το ουράνιο τεταρτημόριο που τις κυβερνούσε: «Βρετανία, Γερμανία, Γαλατία [in Anatolia] και Bastarnia [attuali Moldavia e Ucraina] έχουν συγγένεια με τον Άρη και για αυτό είναι άγριοι, αλαζόνες και περήφανοι… ενώ Η Ιταλία και η Απουλία, η Γαλατία και η Σικελία συνδέονται με τον Λέοντα και τον Ήλιοκαι γι’ αυτό είναι φιλικοί, ωφέλιμοι και συνεργάσιμοι… μπροστά τους η Ετρουρία, η χώρα των Κελτών και η Ισπανία εφαρμόζονται στον Τοξότη και τον Δία: γι’ αυτό είναι ανεξάρτητοι και απλοί και αγαπούν τη διαύγεια».

Η πρόοδος στις αστρονομικές παρατηρήσεις επέτρεψε στους Έλληνες να κάνουν πολύ πιο εκτεταμένες και ποικίλες προβλέψεις. Απέδιδαν μεγάλη σημασία στους πλανήτες και τις αμοιβαίες θέσεις τους και σε σύγκριση με τον ήλιο, τη σελήνη και τους αστερισμούς του ζωδιακού κύκλου. Ωστόσο, η πιο σημαντική διαφορά ήταν αυτή στον ελληνικό κόσμο Οι προβλέψεις δεν προορίζονταν για ηγεμόνες, αλλά γίνονταν και για απλούς ανθρώπους με την πρακτική της γενεθλιολογίας, που θα εξαπλωθεί και στον ρωμαϊκό κόσμο.


Ο ύστερος αρχαίος θεός Φάνες, που συνδέεται με τον κοσμικό χρόνο, με τα ζώδια.  3ος αιώνας μ.Χ. Galleria Estense, Modena

Ο ύστερος αρχαίος θεός Φάνες, που συνδέεται με τον κοσμικό χρόνο, με τα ζώδια. 3ος αιώνας μ.Χ. Galleria Estense, Modena

Φωτογραφία: AKG/ALBUM

Οι πλανήτες και ο ζωδιακός κύκλος

Για τους Έλληνες, η Γη και η ανθρωπότητα υπόκεινται στην επιρροή των άστρων: ο ήλιος και η σελήνη (που ονομάζονταν φώτα), οι πέντε μέχρι τώρα γνωστοί πλανήτες (Κρόνος, Δίας, Άρης, Αφροδίτη και Ερμής) και τα ζώδια. Αυτή η επιρροή ήταν ανάλογη με τη δύναμή τους, προερχόταν από τη φύση τους και ασκούνταν μέσω εκροών που εξαρτιόταν από τις θέσεις τους σε σύγκριση με τον ζωδιακό κύκλο και άλλα αστέρια. Οι πλανήτες, λοιπόν, είχαν ιδιόρρυθμο χαρακτήρα και προσωπικότητες, ένιωθαν αμοιβαίες συμπάθειες και αντιπάθειες και – βάσει της θέσης μέσα στον ζωδιακό κύκλο – θα μπορούσαν να βρίσκονται στο σπίτι τους ή σε εχθρικό έδαφοςαυτό που ενίσχυε ή αποδυνάμωσε τις ευεργετικές ή βλαβερές τους επιπτώσεις και τη δύναμή τους.

Σε συγκεκριμένες περιόδους οι αστρικές επιρροές ήταν πολύ σημαντικές, για παράδειγμα όταν επρόκειτο να ξεκινήσετε ένα έργο ή όταν γεννηθήκατε. οι αστρολόγοι, αποκαλούνται «Χαλδαίοι» από τους Έλληνες και «μαθηματικοί» από τους Ρωμαίουςκαθόρισε τη θέση των αστεριών τη στιγμή της διαβούλευσης και ερμήνευσε τα σημάδια που πρόσφεραν. Η καταφυγή στην αστρολογία έγινε κοινή πρακτική Ανάμεσα στις τάξεις που μπορούσαν να το αντέξουν οικονομικά, και ενίσχυσε τις αρχαίες λαϊκές πεποιθήσεις όπως, για παράδειγμα, εκείνοι που έπαιζαν τις εκλείψεις ως μοιραία ζώδια.


Ο αυτοκράτορας Αύγουστος και ο ωροσκόπος του, Αιγόκερως.  Καμέα

Ο αυτοκράτορας Αύγουστος και ο ωροσκόπος του, Αιγόκερως. Καμέα

Φωτογραφία: Μητροπολιτικό Μουσείο / Σκάλα, Φλωρεντία

Τα παλαιότερα ωροσκόπια που γνωρίζουμε είναι γραμμένα σε πάπυρο Και η θέση των αστεριών απαριθμούνται τη στιγμή που αντιστοιχεί στη διαβούλευση ή τη γέννηση, εν ολίγοις, αντιστοιχούν στη λεγόμενη «αστρική κάρτα». Μερικές φορές δίνουν πληροφορίες για το αξίωμα, όπως στην προκειμένη περίπτωση: «Καίσαρα έτος 27, 5 [del mese egizio di] Φαόφι στο ημερολόγιο του Αυγούστου [2 ottobre dell’anno 3 a.C.], την τρίτη ώρα της ημέρας: Ήλιος στον Ζυγό, Σελήνη στους Ιχθείς, Κρόνος στον Τόρο, Δίας στον Καρκίνο, Άρης στην Παρθένο, Αφροδίτη στον Σκορπιό, Ερμής στην Παρθένο, Σκορπιός alla Ascendento, Λιοντάρι με Ζενίτ, μετά ταύρος στο ο απόγονος? Υδροχόος στο ναδίρ. Κίνδυνος. Εξαιτίας του Άρη, να είστε προσεκτικοί για σαράντα μέρεςΕκτός από τέτοιες συμβουλές, είναι σπάνιο τα ωροσκόπια να περιέχουν προβλέψεις: στην πραγματικότητα, αυτό μείωσε την πιθανότητα παρεξηγήσεωνμια σοφή προφύλαξη που επέτρεπε στον αστρολόγο να διατηρήσει την πελατεία του.

Η μεγαλύτερη πρόβλεψη στα «ωροσκόπια των παπύρων» είναι αυτή που γίνεται σε ένα παιδί γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου 345 μ.Χ. στην Οξύρρυγχο, πόλη της Άνω Αιγύπτου. Σε αυτό το κείμενο, ο αστρολόγος γράφει: «Ο Άρης θα προκαλέσει μια ανωμαλίααλλά αν δεν υπάρχουν άλλοι πλανήτες, αφού δεν έχει μεγάλα αποτελέσματα, δεν θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά και, αντίθετα, αν βρει την Αφροδίτη σε αντίθεση, θα φέρει πλεονεκτήματα και επιτυχίες στον πατέρα».

Μην χάσετε κανένα άρθρο! Εγγραφείτε στο εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο της Storica!

Στα αστέρια το μυστικό της ύπαρξης

Άλλα ωροσκόπια που μας έχουν φτάσει είναι αυτά του Vettius Valente, ο οποίος έγραψε ένα κείμενο για την αστρολογία τον 2ο αιώνα μ.Χ στην Αλεξάνδρεια. Αντιστοιχούν σε άτομα που έχουν ήδη πεθάνεικαι χρησιμεύουν για να παραδειγματιστούν οι θεωρητικές επιρροές των πλανητών και των πτυχών τους, δηλαδή τις γωνίες που κάνουν οι πλανήτες μεταξύ τους (αντίθεση, σύνδεσμος, εξάγωνο, τρίγωνο, τετράγωνο…) εντός του ζωδιακού κύκλου.

Έτσι, σε ένα ωροσκόπιο που αντιστοιχεί στην 1η Απριλίου του έτους 78, ο Vettius Valente εξηγεί: «Ο Ήλιος, η Σελήνη, ο Δίας και ο Ωροσκόπος στον Κριό. Κρόνος και Αφροδίτη στον Υδροχόο. Ο Άρης στους Διδύμους, ο Ερμής στους Ιχθείς. Αυτό το άτομο ήταν αυταρχικό και δεσποτικό, γιατί η κορυφή του τριγωνικού ήταν κεντρική και ανηφορική, και στο ίδιο μέρος ήταν το μέρος της τύχης και του δαίμονα, ηρεμία και εξύψωση. Αλλά ο Άρης, που κυβερνά αυτά τα μέρη, βρισκόταν σε δυσμενή θέση και σε ασυμφωνία με αυτό το σπίτι και είχε αντίθετα αποτελέσματαεξορία και βίαιος θάνατος».


Ρωμαϊκό ημερολόγιο χαραγμένο σε μαρμάρινη πλάκα με τους μήνες που αντιπροσωπεύονται από τα ζώδια και τις ημέρες από τις θεότητες που αντιστοιχούν στους πλανήτες.  1ος αιώνας μ.Χ

Ρωμαϊκό ημερολόγιο χαραγμένο σε μαρμάρινη πλάκα με τους μήνες που αντιπροσωπεύονται από τα ζώδια και τις ημέρες από τις θεότητες που αντιστοιχούν στους πλανήτες. 1ος αιώνας μ.Χ

Φωτογραφία: AKG/ALBUM

Ο Valens απεικονίζει επίσης τα ωροσκόπια ανθρώπων που υπέφεραν από σοβαρές ασθένειες: «Ο ήλιος και ο υδράργυρος στο Τόρο, η σελήνη στο ενυδρείο, ο Κρόνος και η Αφροδίτη στον Κριό, ο Δίας στην Παρθένο, ο Άρης στα ψάρια και ο ωροσκόπος στο λιοντάρι. το μέρος της τύχης στον ταύρο? Ο αντιβασιλιάς του, η Αφροδίτη, στον Κριό με τον Κρόνο. Αυτό το άτομο ήταν φαλακρό και έπασχε από έρπη και λέπρα, γιατί ο αντιβασιλέας της καλής ιδιοφυΐας ήταν στα ψάρια». Προσφέρει επίσης ωροσκόπια ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από βίαιους θανάτους: «Ήλιος, Άρης και Αφροδίτη στον Καρκίνο, Κρόνος και Ερμής στο λιοντάρι, Δίας στον Υδροχόο, σελήνη στα ψάρια. Σκορπιός στην ανερχόμενη? Το μέρος της τύχης στο λιοντάρι, το σπίτι του θανάτου στα ψάρια. Το φεγγάρι και ο Κρόνος ήταν παρόντες στο μέρος. Ο αντιβασιλέας, ο ήλιος, στον καρκίνο, σημάδι του νερού. Πέθανε στο μπάνιο, πνιγμένος στο νερό. Ο Άρης στάθηκε σε αντίθεση με την πανσέληνο και η εξουσία του Κρόνου απουσίαζε. Έτσι, πέθανε με βίαιο θάνατο ».

Παρόλο που απαιτούνταν μια ισχυρή γνώση της αστρονομίας για την άσκηση της αστρολογίας, δεν έλειπαν οι απατεώνες που έκαναν κατάχρηση της καλής πίστης των πιο αφελών, τόσο πολύ που η νεολαία, που έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Antonino Pio, δήλωσε ότι «κανένας αστρολόγος που δεν καυχιέται δεν θα είναι τυχερός, αλλά μόνο εκείνοι που έχουν διακινδυνεύσει το πιρούνι». Παρόλα αυτά, η χρήση της μαντείας ήταν έτσι ριζωμένη ότι δεν εγκαταλείφθηκε ούτε με την έλευση του Χριστιανισμού ο οποίος μάλιστα αναγνωρίζοντάς το ως δραστηριότητα του διαβόλου παραδέχεται σιωπηρά την αποτελεσματικότητά του.



Η γη που είδαν οι Έλληνες: θεωρίες και σχολές σκέψης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η γη που είδαν οι Έλληνες: θεωρίες και σχολές σκέψης




Η παρακμή των αστρολόγων

Η αστρολογία είχε μεγάλους οπαδούς στην Αναγέννησηόταν οι αστρολόγοι ζούσαν στις αυλές των αρχόντων και των πριγκίπων και τα ανάκτορα ήταν διακοσμημένα με τα θέματα του ζωδιακού κύκλου. Δεν ήταν η θρησκεία, η φιλοσοφία ή η θεολογία που ενέκρινε την παρακμή της, αλλά η επιστήμη. Εάν η Γη υπόκειται σε αστρικές επιρροές, αυτό οφειλόταν στην κεντρική της θέση στο σύμπαν. όταν η Γη έπαψε να είναι το κέντρο του κόσμου, τα θεμέλια που έδωσαν στην αστρολογία τον επιστημονικό της χαρακτήρα εξαφανίστηκαν.

Εάν θέλετε να λαμβάνετε το εβδομαδιαίο ενημερωτικό μας δελτίο, Εγγραφείτε τώρα!

Andrianos Mutakis

"Δια βίου γκουρού της μπύρας. Κακός social mediaholic. Διοργανωτής. Τυπικός geek της τηλεόρασης. Καφετιέρης. Περήφανος επαγγελματίας τροφίμων."

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *