• Το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε η Κίνα θα προσαρτήσει το νησί στο έδαφός της
• Στο κάτω μέρος του πολέμου βρίσκεται μια εταιρεία – ο κορυφαίος κατασκευαστής μικροηλεκτρονικών στον κόσμο

Ποιος σκέφτεται να κατακτήσει
Ουράνια με τη βία, βλέπω – δεν θα πετύχει.
Το ουράνιο είναι ένα μυστηριώδες δικαστήριο.
Δεν μπορεί να κατακτηθεί.
Λάο Τσε (6ος αιώνας π.Χ.)

Τα γεγονότα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού προσελκύουν όλο και περισσότερο την προσοχή των διεθνών αναλυτών και γεωπολιτικών. Μέχρι σήμερα, το μέλλον της Ταϊβάν είναι το επίκεντρο πολλών παγκοσμίου φήμης δεξαμενών σκέψης. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια γεωοικονομική σύγκρουση μεταξύ της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι πολιτείες BigMacWorld που κατακτήθηκαν από την αγγλοσαξονική παγκοσμιοποίηση είναι ενσωματωμένες στη φιλελεύθερη παγκοσμιοποιητική γνωστική μήτρα. Σε οποιαδήποτε διεθνή πασιέντζα που παραγγείλετε, προκύπτει το ίδιο συμπέρασμα ή διατριβή, τα οποία είναι πολιτικά ορθά και κατάλληλα για τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης. Στο μυαλό των ψυχικά πλαισιωμένων ανθρώπων, ο κόσμος περιστρέφεται στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας και χωρίζεται μεταξύ «δημοκρατικών» κρατών και «αυταρχικών» κρατών. Καλό ή κακό. Δεν υπάρχουν άλλοι. Φυσικά, ο μηχανικός και κλισέ αναγωγισμός δεν οδηγεί σε επαρκή αντανάκλαση της πραγματικότητας. Τώρα ένα από τα κύρια ζητήματα είναι

που είναι οικονομικά «ο καλύτερος» στον κόσμο

ΗΠΑ ή Κίνα; Η απάντηση εξαρτάται από το αν είστε γνωστικοί σκλάβοι ή όχι. Το σημαντικότερο μεθοδολογικό λάθος στη μελέτη των νέων οικονομικών συστημάτων είναι η χρήση ως μονάδα για την ανάλυση των κρατικών οντοτήτων. Στις μέρες μας, η συσκευή των κρατικών θεσμών και των επίσημων δημόσιων οργανισμών είναι υποδεέστερη και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του συσσωματωμένου συγκροτήματος στρατιωτικών-πολιτικών εταιρικών δομών, που μέσα στα θολά κρατικά σύνορα και την αυξανόμενη μετανάστευση ανθρώπων και κεφαλαίων περιορίζονται μόνο από παράγοντας γλωσσικής επικοινωνίας. απαιτείται για τη δημιουργία πολιτικών, οικονομικών και άλλων κοινοτήτων. Συμπεριλαμβανομένων των αγορών για πολυεθνικές εταιρείες. Η δημιουργία της Αγγλοσαξονικής Ένωσης AUKUS είναι μια καλή απεικόνιση των παραπάνω. Οι Κινέζοι δεν εκτιμούν τον ανταγωνισμό μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας ακριβώς όπως τον ανταγωνισμό μεταξύ δύο χωρών. Σε αυτή την περίπτωση, βλέπουν αντίθεση μεταξύ των δύο ομίλων τους. Για τι πράγμα μιλάς? Το αγγλοσαξονικό συγκρότημα, που αποτελείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, το οποίο δεν στερείται ισχυρού εγχώριου ανταγωνισμού, επιδεικνύει απίστευτη ενότητα όταν πρέπει να αντισταθεί στην ισχυρή συλλογική επέκταση της κινεζικής εταιρίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το συντονισμένο αγγλοσαξονικό αντίμετρο το 2018 της κινεζικής εταιρείας Huawei. Συμπεριλαμβανομένης της κράτησης στο έδαφος του Καναδά, κατόπιν αιτήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, ενός βασικού προσώπου της εν λόγω κινεζικής οικονομικής οντότητας. Θα πρέπει να τονιστεί ότι, παρά τον τραχύ γλωσσικό διαχωρισμό του αγγλοσαξονικού ομίλου από τις κινόφωνες χώρες, είναι σε μεγάλο βαθμό

διεισδύουν οικονομικά ο ένας στον άλλον

και έχουν ισχυρή επιρροή. Ο όμιλος κινεζικών ομίλων αποτελείται από την Κίνα, την Ταϊβάν, τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο. Αλλά είναι σημαντικό να μην χάσουμε τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Huaqiao, η κινεζική διασπορά στον κόσμο, ο οποίος είναι 40 εκατομμύρια. Σε ορισμένες ασιατικές χώρες, η δεύτερη ή η τρίτη γενιά Huaqiao έχει εντυπωσιακές οικονομικές, πολιτικές και τεχνολογικές θέσεις. Ένα ποσοστό της βιομηχανικής, επιστημονικής και τεχνολογικής τεχνογνωσίας της Ιαπωνίας ελέγχεται από μία από τις γενιές του Huaqiao. Αλλά ας στραφούμε σε νέα γεγονότα που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει για τον εαυτό του. Σύμφωνα με δημοσκόπηση από τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους. του Συμβουλίου Παγκόσμιων Υποθέσεων του Σικάγου, το 40% των Αμερικανών που ερωτήθηκαν πιστεύουν ότι η Κίνα είναι σήμερα οικονομικά ισχυρότερη, το 27% πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ισχυρότερες και το 31% λέει ότι οι δυνάμεις είναι ίσες. Στην ίδια ομάδα -στόχο το 2019, το 38% των Αμερικανών πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ισχυρότερες, το 31% πιστεύει το αντίθετο και το 29% είναι πεπεισμένο ότι υπάρχει ισοτιμία. Σήμερα είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Κίνα είναι το κύριο «εργοστάσιο στον κόσμο» και διεκδικεί αδιαμφισβήτητη κυριαρχία στην παγκόσμια οικονομία. Αν και το ονομαστικό ΑΕΠ της Κίνας (14,72 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2020) εξακολουθεί να βρίσκεται πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες (20,6 τρισεκατομμύρια δολάρια), η κινεζική οικονομία έχει ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (ΣΔΙΤ) 24,142 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Το ind.) αναμφίβολα ξεπέρασε το αμερικανικό. Το μερίδιο της Κίνας στη συνολική παγκόσμια οικονομία είναι 18,33%και οι Ηνωμένες Πολιτείες 15,9%. Ακολουθούν η Ινδία – 6,76%, η Ιαπωνία – 4,03%και η Γερμανία – 3,41%. Η Ρωσία βρίσκεται στην έκτη θέση με 3,11%. Προσοχή! Αν πάρουμε την ΕΕ ως μονολιθική οικονομική ένωση, το συνολικό ΑΕΠ σε αγοραστική δύναμη είναι 16,1 τρισεκατομμύρια. δολάρια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σίγουρα η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο

Μια εξαιρετικά σημαντική παράμετρος για την αξιολόγηση της οικονομικής ισχύος μιας χώρας είναι ο όγκος της Εξωτερικό εμπόριο. Το 2020, η Κίνα έφτασε τα 4,65 τρισ. δολάρια και η ανάπτυξη είναι 1,5% σε σύγκριση με το 2019. Οι κινεζικές εξαγωγές είναι 2,59 τρισ. δολάρια (ανάπτυξη 3,6%), οι εισαγωγές 2,06 τρισ. δολάρια (μείωση 1,1%). Το εξωτερικό εμπορικό ισοζύγιο της Κίνας είναι θετικό – 535 δισεκατομμύρια δολάρια. ή 11,5% του κύκλου εργασιών εξωτερικού εμπορίου. Ο συνολικός κύκλος εργασιών εξωτερικού εμπορίου των Ηνωμένων Πολιτειών είναι 3,835 τρισ. δολάρια Οι εξαγωγές είναι 1,43 τρισ. δολάρια και οι εισαγωγές είναι 2,455 τρισ. δολάρια Σε σύγκριση με το 2019, η πτώση είναι 13,01% και 6,31%, αντίστοιχα. Είναι προφανές ότι η Κίνα είναι ένας κατηγορηματικός ηγέτης που θα αποχωρήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο μέλλον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ουάσινγκτον βλέπει το Πεκίνο ως τον κύριο αντίπαλό της στη μάχη για την παγκόσμια οικονομική ηγεσία, με όλες τις συνέπειες για τον κόσμο. Για χρόνια, ο απλός Κινέζος θεωρούνταν πολύ φτωχός. Έτσι ήταν. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Το μέσο στατιστικό ονομαστικό μηνιαίο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Κίνα είναι $ 4.161. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός είναι $ 3.850. Για χρόνια, έχει επαναληφθεί στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης ότι η Κίνα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές αγορές. Τα πρώτα δέκα χρόνια του 21ου αιώνα, πάνω από το 25%, και για ορισμένες ομάδες αγαθών, πάνω από το 40%, οι κινεζικές εξαγωγές πραγματοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και 15-18%στην ευρωπαϊκή αγορά. Το 2020, οι Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν μόνο το 17,4% των κινεζικών προϊόντων και υπηρεσιών. Ο δεύτερος εταίρος όσον αφορά τις κινεζικές εξαγωγές είναι το Χονγκ Κονγκ – 10,5%, ο τρίτος Ιαπωνία – 5,5%, ο τέταρτος Βιετνάμ – 4,39%, ο πέμπτος η Νότια Κορέα – 4,34%. Η υπόλοιπη Ασία αντιπροσωπεύει το 2,32% των κινεζικών εξαγωγών, το οποίο είναι ελαφρώς χαμηλότερο από αυτό της Γερμανίας – 3,35%, των Κάτω Χωρών – 3,34% και του Ηνωμένου Βασιλείου – 2,8%. Ποια είναι η τάση που ανησυχεί περισσότερο τις Ηνωμένες Πολιτείες; Στην πραγματικότητα, η Κίνα σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα που χτίζεται στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης που εξυπηρετούν την αγγλοσαξονική παγκοσμιοποίηση BigMacWorld. Η ευημερία των Κινέζων είναι αξιοζήλευτη σε σύγκριση με εκείνους που επιτίθενται και διδάσκουν τον Ουράνιο. Η επιτυχία της κρατικής ηγεσίας στο Πεκίνο χαρακτηρίζεται από την καταπολέμηση της φτώχειας. Ναι, το Ουράνιο

παραμένει “εργοστάσιο του κόσμου”, αλλά τώρα λειτουργεί κυρίως για την εγχώρια αγορά του

Το επίκεντρο της κινεζικής οικονομίας έχει μετατοπιστεί από τις ξένες αγορές στις εγχώριες. Η Κίνα επικεντρώνεται στις ασιατικές αγορές και γίνεται όλο και πιο απαθής στις αγορές στην Ευρώπη και την Αμερική. Η στάση απέναντι στο στρατηγικό πρόγραμμα “Ζώνη και δρόμος” έχει επίσης αλλάξει. Χωρίς να τα παρατήσει, το Πεκίνο έχει επιδείξει μια σημαντική αλλαγή στις προτεραιότητες. Κάτι δυσάρεστο για εμάς τους Βούλγαρους. Η Κίνα κινήθηκε προς τις εξαγωγές κεφαλαίου. Τα έργα χρηματοδοτούνται σε χώρες όπου οι Κινέζοι έχουν δημιουργήσει θέσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Σερβία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία, το Μαυροβούνιο, η Ελλάδα και ακόμη και η Βόρεια Μακεδονία έχουν περισσότερες πιθανότητες από τη Βουλγαρία να προσελκύσουν κινεζικές επενδύσεις. Αυτές οι χώρες συμπεριφέρθηκαν πολύ πιο έξυπνα από εμάς με το κινεζικό πρόγραμμα “16 + 1”. Και προοριζόταν για επενδύσεις στην Ανατολική Ευρώπη. Το 2018, οι Κινέζοι επένδυσαν 56,5 δισεκατομμύρια δολάρια. στο “Belt and Road” 118,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. ετήσια εξαγωγή κεφαλαίου. Το 2019 επενδύθηκαν 30 δισεκατομμύρια δολάρια, το 2020 μόνο 17,79 δισεκατομμύρια δολάρια. Στα επόμενα 10-15 χρόνια, δεν μπορεί να αναμένεται ριζική ανάπτυξη του έργου Ζώνη και Δρόμος.

Πρέπει να είμαστε αδιόρθωτοι ονειροπόλοι

αν σκεφτούμε ότι μπορούμε να αναμένουμε σοβαρές κινεζικές επενδύσεις στη χώρα μας στο εγγύς μέλλον. Σήμερα μια από τις πιο έντονες μάχες μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας είναι για το νησί της Ταϊβάν. Ο κύριος στόχος της Ουάσιγκτον είναι να αφαιρέσει την Κίνα από τον κορυφαίο κατασκευαστή μικροηλεκτρονικών στον κόσμο. Και αυτή είναι η ταϊβανέζικη εταιρεία TSMC (Taiwan Semiconductor Manufacturing Company), η οποία παράγει περίπου το 56% της παγκόσμιας παραγωγής τσιπ ημιαγωγών. Για σύγκριση, η δεύτερη είναι η αμερικανική εταιρεία Global Foundries με 9,4%και η τρίτη είναι και πάλι μια εταιρεία της Ταϊβάν – η United Microelectronics Corporation με 8,5%. Στην πραγματικότητα, η TSMC κατέχει ένα πακέτο ελέγχου chipsets, ένα σύνολο εξειδικευμένων τσιπ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να επιβραδύνουν την ανάπτυξη της Κίνας πιέζοντας την TSMC να περιορίσει τις προμήθειες στην Huawei. Το παράδοξο είναι ότι αυτή η εταιρεία δημιουργήθηκε με κινεζικά χρήματα και σχεδόν σε κινεζικό έδαφος. Επιπλέον, η Κίνα χρησιμοποιεί περίπου το 60% των ηλεκτρονικών που παράγονται στην Ταϊβάν. Απαιτούνται τεράστιες ποσότητες τσιπ για την ανάπτυξη κινεζικών έργων τεχνητής νοημοσύνης και όλων των κλάδων ηλεκτρονικών, συμπεριλαμβανομένου του στρατού. Οι Κινέζοι από μόνοι τους δεν μπορούν να ξεκινήσουν παρόμοια παραγωγή στην ήπειρο. Δεν είναι μυστικό ότι και οι Ρώσοι δορυφόροι πετούν με ταϊβανέζικα τσιπ. Χωρίς να μπω σε ιστορικές λεπτομέρειες για την Ταϊβάν μέχρι σήμερα, το ακόλουθο ζήτημα είναι στην ημερήσια διάταξη. Όχι αν, αλλά πότε θα ενωθεί η Κίνα με το νησί στο έδαφός της;

Η Ουάσινγκτον προσπαθεί να υποστηρίξει την Ταϊβάν

Η κινεζική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Global Times έγραψε αυτές τις μέρες: “timeρθε η ώρα να προειδοποιηθεί η Ταϊβάν ότι η απειλή πολέμου είναι πραγματική”. Προφανώς, αυτό το μήνυμα προς την Ταϊπέι (πρωτεύουσα της Ταϊβάν) έχει συμφωνηθεί με την κυβέρνηση. Δεν θα είναι έκπληξη αν μια μέρα κινέζοι πεζοναύτες πατήσουν το πόδι τους στις παραλίες της Ταϊβάν. Σε αυτό το σημείο, ο Λευκός Οίκος δεν είναι έτοιμος να πληρώσει για τα οικονομικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών με τη ζωή των στρατιωτών του. Η Ταϊβάν έχει πληθυσμό 23 εκατομμύρια. Η χώρα διαθέτει αξιοπρεπή στρατό και ναυτικό. Αλλά δεν μπορούν να αντισταθούν στο PLA (κινεζικός στρατός). Η πλησιέστερη αμερικανική βάση είναι 1.000 μίλια στην Οκινάουα της Ιαπωνίας. Οι εκτοξευτές πυραύλων και τα στρατιωτικά αεροσκάφη της Κίνας βρίσκονται 100 μίλια από το νησί. Ένας πόλεμος για την Ταϊβάν μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας θα έχει ως αποτέλεσμα πολλά θύματα και από τις δύο πλευρές. Οι Κινέζοι ξέρουν πώς να θυσιάζονται στο όνομα του Ουράνιου. Για τους Αμερικανούς, δεν είμαι πεπεισμένος. Επιπλέον, μια πιθανή ένοπλη σύγκρουση θα οδηγούσε σε τεράστιες οικονομικές απώλειες για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το TSMC θα μπορούσε να επηρεαστεί σοβαρά. Στην τρέχουσα διεθνή κατάσταση, μόνο οι Κινέζοι μπορούν να πάνε και να πολεμήσουν για την Ταϊβάν. Δεν βλέπω άλλη χώρα ικανή για αυτό μετά το δράμα στο αεροδρόμιο της Καμπούλ.