Ο τελευταίος του προγράμματος, ο παιδαγωγός ποιητής Faik Türk Gezer, διάβασε ένα ποίημα που έγραψε.

Μετά το ποίημα που απήγγειλε ο Faik Türkgezer, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Επιστήμης, Πολιτισμού και Τέχνης Siverek, Halil Yogunlu, ο οποίος διοργάνωσε την εκδήλωση, εξήγησε τη ζωή του νότου με τα εξής λόγια: Ο Yılmaz Güney γεννήθηκε την 1η Απριλίου 1937 στο χωριό Yenice. Περιοχή Yureğir των Αδάνων. Ο Yılmaz Güney κατάγεται από το Siverek Kurd, η μητέρα του είναι η Vartolu στη Muş. Στα επίσημα αρχεία, ο τόπος γέννησής του εμφανιζόταν ως Σανλιούρφα. Το πραγματικό όνομα του Yılmaz Güney είναι Yılmaz Pütün. Σύμφωνα με τη δική του δήλωση, το Püt είναι ένας σκληρός καρπός που σπάει δύσκολα. Ο Yılmaz Güney πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο και γνώρισε τον Atıf Yılmaz. Αυτό το διάστημα έγραφε και ιστορίες. Αργότερα, άρχισε να εργάζεται στον κινηματογράφο με την υποστήριξη του Atıf Yılmaz. Το 1959, έγραψε το σενάριο και έπαιξε στις ταινίες “Bu Vatanin Çocukları” και “Fallow Deer” σε σκηνοθεσία Atıf Yılmaz. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία «Karacaoğlan’ın Karasevdası». Έγραψε επίσης ιστορίες για περιοδικά όπως «New Horizons» και «Onç».

ΠΩΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «Ο ΑΣΧΗΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ»

Ο Yılmaz Güney δικάστηκε επειδή έκανε κομμουνιστική προπαγάνδα σε μια από τις ιστορίες του και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 1,5 έτους το 1961.

Συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε μετά από 2 χρόνια, ο Yılmaz Güney γύρισε κυρίως ταινίες περιπέτειας εκείνη την εποχή. Στις ταινίες του, απεικόνισε την εξέγερση ενός καταπιεσμένου και περιφρονημένου «αγοριού της Ανατολίας» ενάντια στην εξουσία. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που έλαβε το παρατσούκλι «Ο άσχημος βασιλιάς». Η πιο σημαντική ταινία αυτής της περιόδου ήταν «Ο νόμος των ορίων», σε σκηνοθεσία και σενάριο Lütfü Akad. Ο Yılmaz Güney καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση και εξορία το 1972 για «βοήθεια και συνέργεια στους επαναστάτες». Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη φυλακή, δημοσίευσε τις ιδέες, τα ποιήματα και τις ιστορίες του για τον κινηματογράφο και την τέχνη στο «Güney Magazine», το οποίο άρχισε να δημοσιεύει εκείνη την εποχή. Αποφυλακίστηκε το 1974. Την ίδια χρονιά γύρισε την ταινία «Friends». Και πάλι την ίδια χρονιά, συνελήφθη για τη δολοφονία του περιφερειακού δικαστή Sefa Mutlu σε ένα καζίνο στην περιοχή Yumurtalık των Αδάνων ενώ γύριζε την ταινία «Andişe». Καταδικάστηκε σε 19 χρόνια φυλάκιση στις 13 Ιουλίου 1976, ως αποτέλεσμα των δικών που ξεκίνησαν στο 1ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Άγκυρας στις 25 Οκτωβρίου 1974. καταδικάστηκε.

ΑΠΟΦΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Μετά από 5 χρόνια φυλάκισης, δραπέτευσε στο εξωτερικό από τις Ημι-ανοιχτές φυλακές της Ισπάρτας στις 9 Οκτωβρίου 1981. Η απόδραση του Yılmaz Güney από τη φυλακή του θύμισε και τις ταινίες του. Στην ταινία «Ο γιος του διαβόλου», την οποία γύρισε πριν πάει στη φυλακή, αφηγήθηκε την ιστορία ενός άνδρα που βγήκε για μονοήμερες διακοπές και χάθηκε. Δραπέτευσε από τη φυλακή με μονοήμερη άδεια, ο Yılmaz Güney πήγε από την περιοχή Kaş της Αττάλειας στο ελληνικό νησί Meis και από εκεί στην Ελβετία. Αργότερα μετακόμισε στη Γαλλία και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του εκεί.

Το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο συνεχίστηκε και στη φυλακή. Γυρίστηκαν η ταινία «Sürü» του Zeki Ökten που έγραψε αυτή την περίοδο και ο «Road» του Şerif Gören που τράβηξε μεγάλη προσοχή στη χώρα και στο εξωτερικό. Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, εξέδωσε ένα περιοδικό τέχνης-πολιτισμού με το όνομα «Güney». Επεξεργάστηκε ξανά το «The Road» και κέρδισε βραβείο στο Φεστιβάλ των Καννών. Αφού διέφυγε στο εξωτερικό, γύρισε την ταινία «The Wall» στη Γαλλία. Η τελευταία ταινία του Yılmaz Güney, «The Wall», ήταν μια εξέγερση που είδε στην κεντρική κλειστή φυλακή και το κέντρο κράτησης της Άγκυρας το 1976, και μια εξέγερση που ξέσπασε στην παιδική πτέρυγα και εξαπλώθηκε σε όλη τη φυλακή.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ YILMAZ GUNEY

Ο Yılmaz Güney, που πέρασε τα τελευταία του χρόνια στο Παρίσι, την πρωτεύουσα της Γαλλίας, πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου 1984 από καρκίνο στο στομάχι. Ο Yılmaz Güney κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Père Lachaise στο Παρίσι.

Ο Yılmaz Güney έπαιξε σε 114 ταινίες, σκηνοθέτησε 26 ταινίες, έκανε παραγωγή 15 ταινιών και έγραψε σενάρια 64 ταινιών. Επίσης, επιμελήθηκε την ταινία «The Road» (1981)».

Μετά τις ομιλίες κόπηκε και σερβιρίστηκε στους καλεσμένους μια τούρτα γενεθλίων που ετοίμασαν οι μάστορες της τούρτας Siverek για τον Yılmaz Güney. Οι συμμετέχοντες χόρεψαν halay μαζί με τοπικά δημοτικά τραγούδια που τραγούδησαν καλλιτέχνες Siverek.