Οι αρχαίοι Έλληνες, που οργάνωσαν τους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες το 776 π.Χ., έδωσαν στον κόσμο την ιδέα να διοργανώσει μεγάλα αθλητικά γεγονότα ως ψυχαγωγία, για αρένες γεμάτες θεατές. Επίσης, ήταν ο πρώτος πολιτισμός όπου οι άνθρωποι ειδωλοποίησαν τα αγαπημένα τους αθλητικά είδωλα.

“Οι Έλληνες εκτιμούσαν τη σωματική και αθλητική ικανότητα και το τονωμένο ανδρικό σώμα αναζητήθηκε ως αισθητικά ευχάριστο” λέει η Ζήνα Γιαννοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια κλασικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.Η σωματική δύναμη και η ικανότητα ήταν επίσης σημάδια ηθικής δύναμηςπου υποδηλώνει αυτοπειθαρχία, σκληρή δουλειά και αφοσίωση στη νίκη“. Εν ολίγοις, δεν διασκέδασαν μόνο με το “cottabo!

Οι Έλληνες αγαπούσαν επίσης να παρακολουθούν αγώνες. Ο Παιχνίδια στέμματοςόπως αυτοί οι αγώνες ήταν συλλογικά γνωστοί, περιλάμβαναν μια σειρά από εκδηλώσεις από αρματοδρομίες μέχρι αγώνες στίβου και μαχητικά αθλήματα.

Οι Έλληνες δεν είχαν ομαδικά αθλήματα, μόνο ατομικά αγωνίσματα, και δεν επέτρεπε στις γυναίκες να αγωνίζονται στα αγωνίσματα ή ακόμη, στην περίπτωση παντρεμένων γυναικών, να παρακολουθήσουν τους αγώνες. Υπήρχε μια θρυλική εξαίρεση: Καλλιπάτειρα Ρόδουπου μεταμφιέστηκε σε άνδρα προπονητή για να μπορέσει να παρακολουθήσει τον αγώνα πάλης του γιου του. “Όταν συνελήφθη, υπερασπίστηκε τον εαυτό της λέγοντας ότι από όλες τις γυναίκες έπρεπε να της επιτραπεί να συμμετάσχει έχοντας έναν πατέρα, τρία αδέρφια, έναν γιο και έναν ανιψιό που είχαν κερδίσει μεταξύ τους οκτώ φορές», λέει η Γιαννοπούλου.

Ακολουθούν μερικά από τα αθλήματα στα οποία αγωνίζονταν οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές:

Η αρματοδρομία ήταν ένα από τα παλαιότερα ελληνικά αθλήματα: καλλιτεχνικά στοιχεία από αρχαία κεραμική υποδηλώνουν το γεγονός χρονολογείται από τη μυκηναϊκή περίοδο από το 1600 έως το 1100 π.Χ και ο ποιητής Όμηρος περιγράφει μια αρματοδρομία που έγινε στην κηδεία του Πάτροκλου στην Ιλιάδα. Οι αναβάτες που συμμετείχαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 680 ​​π.Χ. διαγωνίστηκαν σε αγώνες αρμάτων τεσσάρων και δύο αλόγων.

Kele, ή «ιππότες που αγωνίζονται με άλογα», προστέθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 648 π.Χ. Ο αγώνας είχε μήκος περίπου 1,2 χιλιόμετρα. Οι τζόκεϊ – ότι ήταν παιδιά και πιθανότατα σκλάβοι – καβάλησαν χωρίς σέλες, χωρίς αναβολείς, αν και είχαν ηνία και μαστίγιο για να καθοδηγούν τα άλογα.

Οι Έλληνες αγαπούσαν τις πεζοδρομίες, ιδιαίτερα τις στάδιοπου πήρε το όνομά του από μια αρχαία μονάδα μέτρησης π αντιστοιχούσε στο σπριντ των 200 μέτρων στη σύγχρονη πίστασύμφωνα με τηνΑρχαίος Ελληνικός Στίβος από τον Stephen Gaylord Miller. Από το 776 έως το 726 π.Χ. ήταν το μοναδικό γεγονός στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι Έλληνες αργότερα πρόσθεσαν το διάυλος, το αντίστοιχο των σημερινών 400μ.

Στην αρχαία ελληνική πάλη, δηλ αρπάζων πολέμησαν σε όρθια θέση, με σκοπό να ρίξει τον αντίπαλο στο έδαφοςσύμφωνα με τον Μίλερ. Η έννοια του κολλήματος των ώμων ενός αντιπάλου στο έδαφος δεν υπήρχε ακόμα. Ένα άλλο μοναδικό χαρακτηριστικό του αρχαίου γεγονότος ήταν ότι δεν υπήρχαν κατηγορίες βάρους.

ο δίσκος και το ακόντιο, για τα σύγχρονα γεγονότα πεδίου, χρονολογούνται από τους αρχαίους Έλληνες, αλλά δεν ήταν ξεχωριστά γεγονότα εκείνη την εποχή. Αντι αυτου, ήταν μέρος του πένταθλοένας συνδυασμός πέντε αγώνων που περιελάμβανε επίσης άλμα εις μήκος, τρέξιμο και πάλη.

Παραμένοντας στο θέμα, έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν οι Έλληνες σκότωσαν πραγματικά παιδιά ακατάλληλα για στρατιωτική ζωή;