Στην πιο όμορφη φαίνεται ότι το καρουζέλ σταματά. Η θεσμική κρίση αυτές τις μέρες αναπόφευκτα οδήγησε σε οπισθοδρόμηση σε διάφορα σημεία στα οποία ηγήθηκε η κυβέρνηση Μάριο Ντράγκι βάλθηκε να πραγματοποιήσει. Κυρίως σε αυτό που γνωρίζουμε ως Διάταγμα Ντράγκι. Ναι, μια ωραία ένεση ρευστότητας -προβλέποντας τον νόμο περί προϋπολογισμού του 2023- του 8 δις (έτοιμος να φτάσω στο 12) και αυτό πάει να παρέμβει στη φορολογική σφήνα, επί των ειδικών φόρων κατανάλωσης, στους μισθούς και επίσης στο πολυσυζητημένο ζήτημα της εισαγωγής του Ελάχιστος μισθός. Προς τέρψη του υπουργού Εργασίας Αντρέα Ορλάντο, αλλά και των πολλών εργαζομένων με αμελητέους τουλάχιστον. Φυσικά. (Μάθετε τα τελευταία νέα για μπόνους, Rem, Rdc και απλή επιταγή. Διαβάστε όλες τις ειδήσεις για το Invalidity και το Law 104 στο Telegram. Λάβετε τις τελευταίες ενημερώσεις για μπόνους, την εργασία και τα προσωπικά οικονομικά στο κινητό σας καθημερινά: εγγραφείτε στην ομάδα WhatsApp, στην ομάδα Telegram και στην ομάδα του Facebook. Γράψτε όλες τις ερωτήσεις σας στο Instagram. Δείτε τους δωρεάν οδηγούς βίντεο για τα μπόνους στο κανάλι YouTube. Για να συνεχίσετε την ανάγνωση του άρθρου στο κινητό σας, πατήστε στο «Συνέχισε να διαβάζεις»Μετά την παρακάτω εικόνα).

ΔΕΙΚΤΗΣ

Διάταγμα Ντράγκι: σαφήνεια στη φορολογική σφήνα

Γνωρίζουμε ότι η φορολογία είναι μια αρκετά δύσκολη υπόθεση. Στην πραγματικότητα, προσπαθούμε να κάνουμε τους αναγνώστες μας να το καταλάβουν αυτό όταν μιλάμε φορολογική σφήνα και ειδικότερα των περικοπών, μπορεί να γίνει με παρέμβαση σε δύο διαφορετικούς άξονες: το δημοσιονομικό, δηλαδή τοΊρπεφ είναι αυτό συμβάλλων. Για να μας δώσει μια εξαντλητική εξήγηση είναι ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών της Γερουσίας, Luigi Marattin: «Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, με διαφορετικούς μηχανισμούς και σκοπούς. Οι εισφορές, σε ένα συνταξιοδοτικό σύστημα που εξακολουθεί να είναι εν μέρει πληρωτές, χρησιμοποιούνται για την πληρωμή των σημερινών συντάξεων. Και η κοπή τους θέτει σε κίνδυνο αυτούς του αύριο. Εάν επιλέξετε να παρέμβετε στο φορολογικό κομμάτι – και θυμάμαι, μεταξύ άλλων, ότι η Cgil και η Uil έκαναν απεργία στις 16 Δεκεμβρίου πέρυσι ενάντια στη μείωση του φόρου εισοδήματος επειδή προτίμησαν να μειώσουν τη σφήνα των εισφορών – θα πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν οι ανίκανοι και ότι σε κάθε περίπτωση, κάτω από 15 χιλιάδες ευρώμετά βίας πληρώνονται κατά μέσο όρο 17 ευρώ το μήνα. Αν τους μειωνόταν στο μισό η φορολογική σφήνα, θα μιλούσαμε 8 ευρώ το μήνα“.

Ναι, μια ουσιαστική παρέμβαση που επηρεάζει με οριακό και όχι απόλυτα καθοριστικό τρόπο.

Σύμφωνα με τη συνομοσπονδιακή γραμματέα CGIL Γιάννα Φρακάση, ωστόσο, «είναι αλήθεια ότι αν περιοριστούμε στην παρέμβαση στον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, τα χαμηλότερα εισοδήματα δεν έχουν κανένα πλεονέκτημα γιατί υπάρχει πρόβλημα δημοσιονομική ανικανότητα. Και ακριβώς για αυτόν τον λόγο ζητάμε ισχυρή, και κυρίως διαρθρωτική, αποσυμπίεση και φορολόγηση των ασφαλιστικών εισφορών».

«Η πρόβλεψή μας για το συνολικό κόστος της όλης επιχείρησης -συνεχίζει- είναι περίπου 10 δις». Θα μείνουμε εντός του προϋπολογισμού που ανέλαβε ο πρωθυπουργός.

Για να απλοποιήσουμε, η φορολογική σφήνα είναι η διαφορά μεταξύ του ακαθάριστου μισθού που καταβάλλει ο εργοδότης και του καθαρού μισθού που λαμβάνει ο εργαζόμενος

Μπείτε στην κοινότητα TheWam και λάβετε όλα τα νέα στο WhatsApp, το Telegram και το Facebook. Δείτε τις πιο πρόσφατες προσφορές εργασίας που είναι πάντα ενημερωμένες στην περιοχή σας.

Διάταγμα Ντράγκι και φόροι: οι αριθμοί της φορολογικής σφήνας στην Ιταλία και την Ευρώπη

ΕΝΑ σε βάθος μελέτη από τον Ferruccio De Bortoli στην Corriere della Sera μας δείχνει μια ευρωπαϊκή φωτογραφία του πραγματικού κόστους της εργασίας και του αποτελεσματικού αντίκτυπου της φορολογικής σφήνας. Καταρχάς, «δεν είναι αλήθεια ότι η φορολογική σφήνα, ως ποσοστό του κόστους εργασίας, είναι στην Ιταλία (το 2021 σε 46,5 τοις εκατό, ελαφρώς μειωμένη σε σύγκριση με το 2020) τόσο υψηλό όσο ποτέ. Στη Γερμανία (48,1) και στη Γαλλία (47) είναι πολύ υψηλότερο. Η Ισπανία βρίσκεται στο 39,3 τοις εκατό». Ωστόσο, επισημαίνει ότι «είναι απολύτως αλήθεια ότι ο φορολογικός συντελεστής μέσο μισθό στην Ιταλια (20,1 τοις εκατό) είναι σημαντικά υψηλότερο“.

«Στη Γερμανία – συνεχίζει -, και πάλι σύμφωνα με τα στοιχεία του 2021, είναι 17,5 τοις εκατό. στη Γαλλία στο 16,5? στην Ισπανία στο 14,7”.

Διάταγμα Dragons: μπόνους, εισοδηματική στήριξη και κοινωνικά μέτρα

Βασικά όταν πρόκειται για φορολογική σφήνα – και άρα της φορολογίας – αναπόφευκτα και εξασφαλίσεις οι εργαζόμενοι ανατρέφονται. Εν ολίγοις, το μάτι πέφτει κατευθείαν στο καθαρό που γίνεται αντιληπτό στο μισθολόγιο. Ιερό σωστό. Αλλά και στο κόστος που πρέπει να επιβαρυνθεί κάθε επιχειρηματίας για να προσλάβει έναν εργαζόμενο. Ιερό και αυτό. Ποιος όμως δεν δουλεύει; Ή καλύτερα. Ποιος εργάζεται και δεν απολαμβάνει τα κλασικά δικαιώματα των «υφισταμένων»;

Σε αυτό το σημείο η εστίαση μετατοπίζεται στους άνεργους, άνεργους ή επισφαλείς αλλά και σε ελεύθερους επαγγελματίες με ΑΦΜ (πραγματικό και ψεύτικο). Εν ολίγοις, εδώ αναφερόμαστε στις πολλές υποστηρίξεις – είτε θέλουμε να τις θεωρήσουμε έκτακτες είτε όχι – που προστατεύουν ένα συνεχώς αυξανόμενο κοινό στην Ιταλία και οι οποίες έχουν αυξηθεί δραματικά στην πανδημία.

Σε αυτό το Διάταγμα Ντράγκι το σκέφτηκα με την επέκταση και επέκταση του μπόνους των 200 ευρώ σε όσους αποκλείστηκαν από αυτό (προχωρώντας ακόμη περισσότερο σύμφωνα με τον ηγέτη του 5S Giuseppe Conte) και την αύξηση του ορίου Isee για το μπόνους στους λογαριασμούς που δίνει λίγα περισσότερα από 8 χιλιάδες ευρώ έχει περάσει σε 12 χιλιάδες. Εν ολίγοις, ένα πακέτο μέτρων «κοινωνικού μισθού» όπως ο Fracassi του CGIL τα ορίζει ως «εξίσου σημαντικά».

«Εκτός από τους λογαριασμούς μπόνους -συνεχίζει-, αυτό θα μπορούσε να επεκταθεί σε όσους είναι κάτω των 20 χιλιάδων ευρώ ετησίως του Isee, η ενίσχυση του ταμείου ενοικίων, παρεμβάσεις στη συλλογική κινητικότητα, με εκπτωτικές συνδρομές για εργαζόμενους και φοιτητές. Στη Γερμανία λειτούργησε». «Και, προσθέτουμε, η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα είναι δυνατό να ταξιδεύετε δωρεάν για τρεις μήνες με τρένα. Επίσης για την επίτευξη σημαντικής εξοικονόμησης ενέργειας. Σε κάθε περίπτωση, μια απτή βοήθεια σε όσους δυσκολεύονται περισσότερο».

Σίγουρα η συζήτηση γίνεται ευρύτερη, αλλά ακολουθεί μια πολιτική γραμμή που επικεντρώνεται σε παρεμβάσεις στην Ιταλία που ήταν άγνωστες στο παρελθόν και ήδη παρούσες εδώ και αρκετά χρόνια σε άλλες ευρωπαϊκές πραγματικότητες. Και όχι απαραίτητα με ΑΕΠ υψηλότερο από το δικό μας. Απλά σκεφτείτε τα πιο συνηθισμένα εισόδημα ιθαγένειας που πριν την ίδρυσή του απουσίαζε μόνο στη χώρα μας και στην Ελλάδα. Ένα αναμφισβήτητα διαφορετικό κοινό λοιπόν, όχι πλέον αποκλειστικά υφισταμένων -που υφίστανται σοβαρά μειονεκτήματα-, σίγουρα χωρίς αντιπροσώπευση και παρέμεινε αόρατο για πολύ καιρό. Με όλο τον σεβασμό στα σωματεία.

Διάταγμα Ντράγκι, κόστος εργασίας και φορολογία: οι ιταλικές αντιφάσεις

Του φορολογική σφήνα, το εργατικό κόστος και η φορολογία, συζητιούνται εδώ και χρόνια σε αυτή τη χώρα. Ένας καραμπόλα που ταράχτηκε εγκάρσια από όλες τις πολιτικές συνιστώσες. Και ειδικά στον προεκλογικό αγώνα, ας τα παραδεχτούμε όλα. Ο De Bortoli κάνει λόγο για «μια εμφανή αντίφαση σε σχέση με τη συνεισφορική αρχή στην οποία το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης προσαρμόζεται επίπονα, από τη μεταρρύθμιση του Ντίνι του 1995 και μετά».

Ο Τζόρτζιο Μπενβενούτο, πρώην γραμματέας της UIL, κάνει επίσης λόγο για αντιφάσεις, αλλά έχει τελείως διαφορετική άποψη. «Δεν είναι πλέον ώρα για σποτ παρεμβάσεις, μπόνους και άλλα μπαλώματα. Χρειαζόμαστε μια μεγάλη μεταρρύθμιση προς όφελος των εργαζομένων που επηρεάζει τη φορολογική σφήνα, ελαφρύνει το βάρος των τελών κοινωνικής ασφάλισης και ενισχύει τη δύναμη των διαπραγματεύσεων για την προστασία των μισθών. Οι Ιταλοί εργαζόμενοι είναι εκείνοι που κοστίζουν στον εργοδότη περισσότερο από τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους και ωστόσο κερδίζουν λιγότερα. Αυτό το παράδοξο πρέπει να ξεπεραστεί».

Διαρθρωτικές και μη επεμβάσεις λοιπόν, η περίληψη του γραμματέα. Αυτό όμως υποδηλώνει ότι αυτές οι παρεμβάσεις θα έχουν κατηγορηματικό αντίκτυπο -δηλαδή σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων- και όχι καθολικό, δηλαδή ότι στοχεύουν σε ολόκληρη την κοινότητα. Είτε εισάγεται στην αγορά εργασίας, είτε – δυστυχώς – το αντίστροφο. Ωστόσο στην Ιταλία υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα και αυτό είναι Το 23% των εργαζομένων κερδίζει λιγότερα από 780 ευρώ το μήνα. Το INPS το λέει. Είμαστε στα ίδια ποσά με το εισόδημα υπηκοότητας.

Η λύση του Benvenuto είναι να «ενδυναμώσει τη δύναμη της διαπραγμάτευσης ενώ το κράτος εργάζεται για να μειώσει τη σφήνα. Από εκεί προέρχονται οι μεγαλύτερες αυξήσεις για την αύξηση των μισθών».

Και υπό το πρίσμα ενός «πολύ περίπλοκου πλαισίου» όπου «η παγκοσμιοποίηση έχει διαστρεβλώσει τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας και των συστημάτων παραγωγής», έπρεπε να πληρωθεί ένας «βαρύς λογαριασμός». Δράστικος ο πρώην γραμματέας της Uil που θίγει το θέμα της κατάρριψης των συνόρων και του μετασχηματισμού της αγοράς εργασίας. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα, που πρέπει να αναλυθεί αναλυτικά αλλού και όχι σε λίγες γραμμές.

Το μέλλον του διατάγματος Ντράγκι και το πολιτικό σκηνικό

Έχοντας λάβει υπόψη τις διάφορες τοποθετήσεις αυτών των ημερών, το πανόραμα φαίνεται να οριοθετεί μια ορισμένη αντίθεση που είναι αυτή των FdI – με τη Γιωργία Μελώνη να ζητά πρόωρες εκλογές συμπληρωμένη με έτοιμα ονόματα της κυβέρνησης σε περίπτωση νίκης – και των συνεχών.

Ακόμα κι αν το twist του ηγέτη του 5S Giuseppe Conte θα μπορούσε να είναι ακριβώς αυτό του ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, μην αποσύρετε τους υπουργούς, βάζετε τους πάντες εκτός παιχνιδιού και ξεσκεπάζετε τις πραγματικές τους προθέσεις για το αν θα συνεχίσουν ή όχι. Εκκίνηση από εσωτερικούς κυβερνήτες με επικεφαλής τον αρχηγό της ομάδας στο Επιμελητήριο Davide Crippa και οι, λίγο πολύ, είκοσι βουλευτές του. Εκτός από το ότι κρατά τον ηγέτη της Λίγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι, με μια καυτή πατάτα στα χέρια.

ΤΕΛΟΣ παντων, το Carroccio με τη σειρά του έχει να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς φιλοδραγώνους του (ο Λούκα Ζάια στο προβάδισμα) και ταυτόχρονα υφίσταται τη γοητεία μιας μελλοντικής συμφωνίας με Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι που δηλώνει κατά των Πέντε Αστέρων και άρα φιλοκυβερνητικός. Απο την αλλη πλευρα θα βρισκόταν ο αρχηγός της Λέγκας του Βορρά – σύμφωνα με ορισμένες πηγές – περισσότερο άνετα στην αντιπολίτευση -, αλλά δεν θέλει να το αφήσει να γίνει γνωστό. Θα προτιμούσε να πασάρει την μπάλα απόφασης και να μην κινδυνεύσει να μείνει με το ματς στο χέρι.

Οι αριθμοί για τον Ντράγκισε αυτό το σημείο και κατ’ εξαίρεση, τα γνωρίζουμε: ένα Pd στην κυβέρνηση «Από αίσθημα ευθύνης» και για να μην διακοπεί η δουλειά που έκανε και συνεχίζει να κάνει ο πρωθυπουργός στην Ευρώπη. Και σε όλα αυτά το PNRR παίζει κεντρικό ρόλο. Ρεντζιάνι και Καντελιάνι στην πλειοψηφία για προφανή λογική αριθμών που συνδέονται με τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις. Τυχόν νέοι εξόριστοι πέντε αστέρων – με επικεφαλής τον Κρίππα – που αθροίζονται στο dimaiani, αλλά όχι απαραίτητα. Θα μπορούσαν επίσης να λάβουν μια αυτόνομη θέση.

Και αν, ενώ περιμένουμε να τελειώσει η κοινοβουλευτικοποίηση της κρίσης, «εδώ αγγίξουμε έναν ουσιαστικό κόμπο, ίσως καθοριστικό για την αποτελεσματικότητα του ελιγμού για την υπεράσπιση της αγοραστικής δύναμης», υποστηρίζει ο de Bortoli, ο οποίος δηλώνει ξεκάθαρα ότι «Τα μέτρα για τους κοινωνικούς μισθούς είναι πιο σημαντικά από το καθαρό μισθολόγιοΩς εκ τούτου, το Διάταγμα Ντράγκι και τα 8 ορόσημα που έχουν προγραμματιστεί για τα τέλη Ιουλίου επίσης. Άλλωστε, «ακόμα και με το χειρότερο στέλεχος εχθρικό απέναντί ​​τους (αναφέρεται στα συνδικάτα, εκδ.) Ξέρουν ότι έχουν τραπέζι και συνομιλητή. Στο κενό της κρίσης, εκκρεμεί η τακτική διοίκηση, όχι».

Ακολουθούν τα αγαπημένα άρθρα των χρηστών για τις συντάξεις: