Ill.mo Πρόεδρος,
μετά τις πρόσφατες δηλώσεις με τις οποίες η SV επιβεβαίωσε το τέλος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης για τις επόμενες 31 Μαρτίου, καθώς το Εθνικό Σχολικό Δίκτυο είναι παρόν, σας ζητάμε να πάρει η Ιταλία το δρόμο που ξεκίνησε σε πολλές από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πηγαίνοντας στο καταργήστε όλους τους υπάρχοντες περιορισμούς.
Περιορισμοί που αν από τη μια έχουν συμβάλει στον περιορισμό της πανδημίας, αφετέρου μπορούν να προκαλέσουν -και έχουν προκαλέσει- σοβαρές βλάβες σε ψυχολογικό, κοινωνικό επίπεδο και σε επίπεδο διδακτικής-εκπαιδευτικής σχέσης, ιδιαίτερα σε παιδιά και νέους.

Κατά τη γνώμη μας, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την επανεκκίνηση της χώρας και ολόκληρης της κοινότητας ξεκινώντας από εκείνους που υπέφεραν περισσότερο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, δηλαδή τους Ιταλούς φοιτητές: ζητάμε την κατάργηση της μάσκας και της φυσικής απόστασης στο σχολικό περιβάλλον, καθώς και την κατάργηση της πράσινης κάρτας για πρόσβαση σε δραστηριότητες όπως αθλήματα, εκπαιδευτικές εκδρομές, εισαγωγές σε εκθέσεις, κινηματογράφους, μουσεία, πρόσβαση σε βιβλιοθήκες και στο σχολείο και επιπλέον εκπαιδευτικά μαθήματα σχολαστικών.

Σε σχέση με μάσκες, ειδικότερα, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι εδώ και αρκετό καιρό υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με τη χρήση τους. είναι γνωστό μάλιστα ότι Μόνο στην Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα χρησιμοποιήθηκαν κάτω των 12 ετών; σε πολλές χώρες όπως η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ολλανδία δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ στην κατηγορία e σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία χρησιμοποιήθηκαν μόνο σε ορισμένα όρια κινδύνου μετάδοσης (για παράδειγμα στην κόκκινη ζώνη) και ποτέ αδιακρίτως όπως στην Ιταλία.
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι έχουν δημοσιευθεί δύο κλινικές μελέτες σχετικά με τη χρησιμότητα της μάσκας στο σχολικό περιβάλλον: η πρώτη είναι μια μελέτη στη Δανία στην οποία αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές σχετικά με τη μετάδοση μεταξύ των τάξεων στις οποίες χρησιμοποιείται dpi και των τάξεων σε που όχι αν χρησιμοποιείται? στο δεύτερο μέσω η τυχαιοποιημένη μελέτη συστάδων στο Μπαγκλαντέςοι συγγραφείς έδειξαν ότι η διαφορά στη μετάδοση με ή χωρίς μάσκα είναι ελάχιστη και έχει πολλά όρια.
Σούι έκθεση dell’Ecdc διαβάζουμε ότι «στα δημοτικά σχολεία συνιστάται η χρήση μάσκας σε εκπαιδευτικούς και ενήλικες όταν δεν είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί η φυσική απόσταση, αλλά ποτέ για μαθητές. Στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συνιστάται σε όλους (μαθητές και ενήλικες άνω των 12 ετών) μόνο εάν ζουν σε περιοχές με υψηλή κοινοτική μετάδοση του Sars-Cov 2.

Χθες κυκλοφόρησε η είδηση ​​ότι το αμερικανικό CDC δημιούργησε και νέα πρωτόκολλα για τη χρήση της μάσκας, η οποία καταργείται σχεδόν σε κάθε περιοχή και χρησιμοποιείται μόνο σε σχέση με τα δεδομένα νοσηλείας στις περιοχές.
Συνεπώς, η χρήση μάσκας θα πρέπει να εξετάζεται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις και μόνο σε άτομα που μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν σωστά και ακολουθώντας ορισμένες προφυλάξεις, όπως αναφέρει το Istituto Superiore di Sanità, (αγγίζετε μόνο τα λάστιχα, απολυμαίνετε πάντα τα χέρια σας πριν από κάθε χρησιμοποιήστε, μην αγγίζετε ποτέ τη μάσκα, μην την τοποθετείτε σε επιφάνειες κλπ…) διαφορετικά η χρήση τους είναι άχρηστη.

Από παιδαγωγική και διδακτική άποψη, η μάσκα είναι το λιγότερο τιμωρητικό εργαλείο για τους μαθητές, αφού Οι εκφράσεις του προσώπου είναι θεμελιώδεις στη διδακτική σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή. Η εκμάθηση ανάγνωσης και γραφής με τη μάσκα να στερείται τη δυνατότητα να ακολουθεί το χείλος είναι ένα δύσκολο έργο: Δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότεροι εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν την κατάσταση πολλών αγοριών και κοριτσιών επτά ή οκτώ ετών που δεν μπορούν ακόμη να διαβάσουν.
Μπροστά σε όλα αυτά, μας φαίνεται πολύ περιορισμένο να μιλάμε για την εξάλειψη μόνο των Ffp2 – που θυμόμαστε ότι δεν είναι υποχρεωτικά παρά μόνο στην περίπτωση της αυτοεπιτήρησης και που ποτέ δεν ήταν σύμφωνα με τη νομοθεσία για ανηλίκους – ούτε καν σκεφτόμαστε ελαφρύνουν τα μέτρα περιορισμού που εδώ και δύο χρόνια έχουν κάνει τα σχολεία ψυχρό και άσηπτο χώρο.

Το κρίνουμε απαραίτητο όπως και άλλοι πολυσύχναστοι εσωτερικοί χώροι όπως μπαρ και εστιατόρια, όπου οι μάσκες δεν φοριούνται σε στατική θέση, επομένως μπορεί να γίνει και στα σχολεία.

Σχετικά με τη χρήση του Πράσινο πάσο για μαθητές και ανηλίκους επαναλαμβάνουμε σθεναρά την αντίθεσή μας, υπενθυμίζοντας ότι αυτό το μέσο για τους κάτω των 18 ετών προβλέπεται μόνο στην Ιταλία και ότι καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει στερήσει από ανεμβολίαστα παιδιά τον αθλητισμό και την κοινωνική ζωή. Ζητάμε λοιπόν την πλήρη εξάλειψή του για παιδιά και φοιτητές κάθε κύκλου, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών.

Το εργαλείο του Το Green Pass έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αξίες του Σχολείου όπως η ένταξη και ξεπερνώντας τις διαφορές: αν είναι αλήθεια ότι η πράσινη κάρτα δεν απαιτείται από τους μαθητές για πρόσβαση στα σχολεία, είναι ανήκουστο ότι απαιτείται στα μέσα μεταφοράς που χρησιμοποιούν οι μαθητές για να τα φτάσουν (και αυτό είναι επίσης το θλιβερό μας ιστορικό) ; Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι αυτό περιορίζει όλες τις δυνατότητες για διαμορφωτικές εμπειρίες, όπως για παράδειγμα εκπαιδευτικά ταξίδια ή επισκέψεις που έχουν θεμελιώδη σημασία για τη διδασκαλία.
Στην πραγματικότητα, το σχολείο δεν είναι απλώς ένα μετωπικό μάθημα, αλλά αποτελείται από εμπειρίες, δεν είναι ένας χώρος κλειστός στον εαυτό του, αλλά χρειάζεται να ανοιχτεί στην κοινωνία που το περιβάλλει για να είναι πραγματικά ένας χώρος ανάπτυξης και ευημερίας. ..

Εκτος σχολειου, Το να ζητάμε από τους νέους την πράσινη κάρτα για πρόσβαση σε αθλητικές δραστηριότητες είναι πραγματικά ασυνεπές με τον στόχο της προστασίας της υγείας των πολιτώνλαμβάνοντας υπόψη ότι η απομάκρυνση των νέων από τον αθλητισμό οδηγεί σε ασθένειες και όχι σε υγεία, και το γνωρίζουμε και σε αυτό Τα δεδομένα για την παιδική και νεανική παχυσαρκία καθώς και για την τάση του καθιστικού τρόπου ζωής αυξάνονται κατακόρυφα.

Ως γονείς, εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε πόσο αγόρια, κορίτσια, αγόρια και κορίτσια έχουν τύχει άδικης μεταχείρισης σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που ζουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι είναι καθήκον και επιτακτική ανάγκη για αυτήν την κυβέρνηση να εξετάσει με τη μέγιστη προσοχή ευαίσθητα ζητήματα όπως η εκπαιδευτική ανάπτυξη και η εκπαίδευση, επαναξιολογώντας τις θέσεις της, εάν χρειαστεί.
Ζητάμε η επανεκκίνηση της χώρας να γίνει πραγματικά από τις γενιές που αντιπροσωπεύουν το μέλλον μαςαπό αυτούς που σε λίγα χρόνια θα βρεθούν να ξαναχτίζουν ανάμεσα στα ερείπια που άφησε αυτό το θλιβερό κεφάλαιο της ιστορίας μας.
Το σχολείο ήταν το πρώτο που έκλεισε τον Μάρτιο του 2020, πιστεύουμε ότι είναι σωστό να δοθεί τέλος -έστω και αργά- σε όλες τις στερήσεις που έχουν καταστρέψει τις ζωές των παιδιών μας τα τελευταία δύο χρόνια.

Με τήρηση,
Εθνικό Σχολικό Δίκτυο Παρουσία