Μετά οικονομική κρίση του 2008αρκετές ευρωπαϊκές χώρες προσπάθησαν να καλύψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα με προγράμματα που περιελάμβαναν αγορές σπιτιού. Χωρίς κανόνες σε επίπεδο ΕΕ, οι απαιτήσεις διέφεραν δραστικά: από ελάχιστη επένδυση 50.000 ευρώ στη Λετονία έως 1,2 εκατομμύρια ευρώ στην Ολλανδία. Σε αντάλλαγμα, οι επενδυτές θα μπορούσαν συνήθως να ζουν και να εργάζονται στη χώρα για τρία έως πέντε χρόνια και να υποβάλλουν αίτηση για υπηκοότητα.
Η ΕΕ έχει ασκήσει εδώ και καιρό πίεση στις κυβερνήσεις να τερματίσουν αυτές τις ειδικές θεωρήσεις, θεωρώντας τους αντιδημοκρατικούς και μέσο για να φέρουν βρώμικα χρήματα. «Οι ευρωπαϊκές αξίες δεν είναι προς πώληση», δήλωσε πριν από ένα χρόνο ο Didier Reynders, Ευρωπαίος Επίτροπος Δικαιοσύνης της ΕΕ. Τώρα, με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες σε μία σταθερή οικονομική θέσηείναι οι υψηλές τιμές κατοικιών και τοαύξηση της εσωτερικής αντιπολίτευσης να πιέσει τις κυβερνήσεις να επιβραδύνουν αυτές τις επενδύσεις.
Η στάση της Πορτογαλίας
Εν μέσω αυξανόμενης δυσαρέσκειας με τοαύξηση των τιμών των κατοικιώνΠριν από λίγους μήνες η πορτογαλική κυβέρνηση έκανε γνωστό ότι θα θέσει τέλος στο πρόγραμμα αδειών παραμονής για αλλοδαπούς μόλις το Κοινοβούλιο συζητήσει και εγκρίνει τον νέο νόμο.
Τι συμβαίνει στην Ιρλανδία, την Ελλάδα και την Ισπανία
Εν τω μεταξύ, ορισμένοι προορισμοί δημοφιλείς στους αιτούντες γίνονται λιγότερο φιλόξενοι. ΜΕΓΑΛΟ'Ιρλανδία έκλεισε το σχέδιό του στις 15 Φεβρουαρίου και το Ελλάδα σκοπεύει να διπλασιάσει το επενδυτικό όριο σε 500.000 ευρώ σε διάφορες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας. Σε Ισπανία έχουν προκύψει αντίθετες απόψεις, όπως αυτή του Más País, και η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να αυστηροποιήσει τη χορήγηση αυτής της βίζα για επένδυση στέγης ή να την ανακαλέσει πλήρως. Στην ιβηρική χώρα, η άδεια διαμονής χορηγείται για τρία χρόνια, η οποία μπορεί να επεκταθεί σε δύο μετά από επένδυση σε ακίνητη περιουσία τουλάχιστον 500.000 ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία του ισπανικού στελέχους, το 94% αυτών των αδειών προήλθε από επενδύσεις σε κατοικίες.
Κινέζοι, Ρώσοι και Αμερικανοί από τους πιο προνομιούχους
Είναι δύσκολο να ληφθούν στατιστικά στοιχεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των ατόμων που επωφελούνται από τα προγράμματα προέρχονται από Κίνα. Στην Ιρλανδία, η οποία έχει χορηγήσει άδεια διαμονής με αντάλλαγμα μια επένδυση 500.000 ευρώ σε αγοραστές με προσωπική περιουσία τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ευρώ, οι Κινέζοι πολίτες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 90% των 1.727 αιτήσεων που έγιναν δεκτές από το 2012.
Στην Ελλάδα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 60% των 12.818 «χρυσών βίζας» της τελευταίας δεκαετίας. Στην Πορτογαλία, ο αριθμός είναι σχεδόν ο μισός από τις 11.758 άδειες που έχουν χορηγηθεί από το 2012. Πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, πολλοί Ρώσοι έκαναν αίτηση για βίζα σε ευρωπαϊκές χώρες και ο αριθμός των Αμερικανών που υποβάλλουν αίτηση για άδεια παραμονής έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Η επιτυχία των προγραμμάτων «Golden Visa».
Ο Προγράμματα «Golden Visa». έφερε χρήματα στις ευρωπαϊκές αγορές ακινήτων: περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως μεταξύ 2016 και 2019σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στην Πορτογαλία, μια νομοθετική αναθεώρηση του 2015 σχεδιάστηκε για να προωθήσει βελτιώσεις στο απόθεμα κατοικιών μειώνοντας κατά ένα τρίτο το επενδυτικό όριο για τους αιτούντες που αγοράζουν σπίτι που χρειάζονται αποκατάσταση.
Στη Λισαβόνα, αυτές οι πολιτικές, σε συνδυασμό με την άρση των ελέγχων στις τιμές των ενοικίων και μια ισχυρή εκστρατεία για την προσέλκυση τουριστών, υπήρξαν μεταμορφωτικές. Το Cais do Sodré, κάποτε μια αμμώδης γειτονιά με στενά δρομάκια, τώρα βρίθει από κομψά ξενοδοχεία, βραχυχρόνιες ενοικιάσεις, γκουρμέ εστιατόρια και αποκλειστικές μπουτίκ.
«Ένας από τους ένοχους της αύξησης των τιμών των κατοικιών», αλλά είναι τόσοι πολλοί;
Αλλά η αναζωογόνηση μιας περιοχής σημαίνει το gentrification μιας άλλης. Και τοαύξηση των τιμών των κατοικιών έχει τροφοδοτήσει την αντίληψη ότι οι πλούσιοι κάτοχοι χρυσής βίζας έχουν αποκλείσει τους κατοίκους.
Στη Λισαβόνα, το μέσο κόστος των κατοικιών έχει τριπλασιαστεί από το 2015, σύμφωνα με το idealista. Στην Αθήνα, οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 48% την τελευταία πενταετία, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία. Στο Δουβλίνο έχουν αυξηθεί κατά 130% από το 2012, είπε το στέλεχος.
ΜΕΓΑΛΟ'ΑΥΞΗΣΗ ΤΙΜΗΣ έχει πυροδοτήσει διαμαρτυρίες για αυτά τα προγράμματα, μαζί με την αντίθεση στο gentrification, τις ενοικιάσεις τύπου Airbnb και την έλλειψη οικονομικά προσιτών κατοικιών. Αντιδράσεις υπήρξαν ακόμη και σε χώρες που χορηγούν σχετικά λίγες άδειες. Στην Ισπανία, όπου μόνο 136 από αυτές τις βίζες εκδόθηκαν το 2022, δεν είναι ασυνήθιστο να ακούμε παράπονα σχετικά με τις επιπτώσεις τους στην αγορά ακινήτων. «Είναι εύκολο για κάποιους κύριους να έρθουν και να ζητήσουν άδεια παραμονής και να αγοράσουν ένα σπίτι με μισό εκατομμύριο ευρώ», είπε ο αρχηγός του πολιτικού κόμματος Más País, Íñigo Errejón, σε συνέντευξή του στο Cadena SER τον περασμένο Φεβρουάριο.
Ωστόσο, Τα στοιχεία της αγοράς δείχνουν ότι αυτές οι βίζες έχουν μικρή επιρροή στις αξίες των ακινήτων. Μόνο μερικές εκατοντάδες βίζες εκδίδονται στην Ιρλανδία κάθε χρόνο, σε μια αγορά που είχε 60.000 συναλλαγές σε κατοικίες το 2022. «Το πρόγραμμα είχε ελάχιστο αντίκτυπο», δήλωσε ο Ρόναν Λάιονς, καθηγητής οικονομικών στο Trinity College του Δουβλίνου.
Τα ακίνητα που αποκτήθηκαν μέσω του προγράμματος της Πορτογαλίας αντιπροσωπεύουν περίπου το 0,3% των 300.000 ετήσιων συναλλαγών ακινήτων της χώρας, σύμφωνα με το κτηματομεσιτικό γραφείο THe Agency. «Αυτό δεν αρκεί για να επηρεάσει τίποτα», λέει ο Ayres Neto, διευθύνων συνεργάτης του πορτογαλικού γραφείου της εταιρείας.
Οι ειδικοί και οι αναλυτές που εργάζονται με αυτά τα προγράμματα λένε ότι οποιαδήποτε οπισθοδρόμηση θα είναι προσωρινή. Οι χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν από καιρό δει το όφελος της προσέλκυσης πλούσιων, ειδικευμένων μεταναστών που είναι πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν νέες επιχειρήσεις, λέει ο Nuri Katz, ιδρυτής της επενδυτικής εταιρείας Apex Capital Partners. «Αυτό είναι απίθανο να αλλάξει. Ενώ μπορούν να μεταρρυθμιστούν, αυτά τα προγράμματα δεν θα εξαφανιστούν».
“Λάτρης του Διαδικτύου. Θαυμαστής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Επιχειρηματίας. Εξοργιστικά ταπεινός επικοινωνιολόγος. Μανιώδης σπασίκλας στα ταξίδια.”