Εκτός μαθηματικής λογικής, το Δύο έρχεται πριν από το Ένα γιατί από τη σχέση γεννιέται το άτομο. Με τη δήλωση αυτή ο φιλόσοφος Ο Umberto Galimberti ολοκλήρωσε το συνέδριο I and We που διοργανώθηκε από το Teatro di Varese το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου σε μια sold out βραδιά.
Για να καταλήξει σε μια επίγνωση του πληθυντικού που κυριαρχεί στο άτομο, ο Galimberti οδήγησε το κοινό από το χέρι, με πάθος και ειρωνεία, σε ένα ταξίδι που άγγιξε τη γλωσσολογία, τη φιλοσοφία, την επιστήμη, τη λογοτεχνία και τη θεολογία. Από την αρχαία Ελλάδα στο μέλλον του πλανήτη και του ανθρώπου στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης. Χωρίς να χάσει ποτέ την όρασή του η ουσία του ανθρώπου: του ότι είναι άτομο, ωστόσο και πάντα πληθυντικός, και ότι είναι είδος.

Στην ιστορία του από τους Διαλόγους του Πλάτωνα φτάνουμε στα βάθη του Ντοστογιέφσκι περνώντας μέσα από το ασυνείδητο του Σοπενχάουερ μέσα από έννοιες που γίνονται απλές στις λίγο πολύ γνωστές εικόνες του Μύθου. Όπως αυτό του Προμηθέας «που είχαν δώσει τεχνικές γνώσεις σε άνδρες και που οι Έλληνες αλυσοδεμένοι σε ένα βράχο. Ωστόσο, σήμερα η ικανότητά μας να κάνουμε πράγματα είναι ήδη πέρα ​​από την ικανότητά μας να προβλέψουμε τις συνέπειες»., λέει ο Galimberti. Φταίει η έλλειψη της ηθικής των ορίων.
Μια απουσία που συνδέεται με το γεγονός του Χριστιανισμού που περιλαμβάνει όλη τη δυτική κουλτούρα, συμπεριλαμβανομένου αυτού των αθεϊστών και των αγνωστικιστών. Ή ο Μαρξ, για παράδειγμα.

«Η προτεραιότητα των Χριστιανών είναι να σώσουν την ψυχή και αυτό αφενός έχει θέσει το άτομο πριν από την κοινότητα και αφετέρου έχει εξαλείψει τον θάνατο και την επίγνωση της κυκλικής φύσης του χρόνου – λέει ο Galimberti – Για τους Χριστιανούς το μέλλον είναι πάντα θετικό, είναι πρόοδος, όπως και για τη δυτική επιστήμη. Ενώ το παρελθόν είναι η άγνοια, και το παρόν είναι η έρευνα. Αλλά αυτό Η άσκοπη ελπίδα που έχει αντικαταστήσει την επίγνωση του θανάτου είναι δραματικά παθητική».

Για τον Γκαλιμπέρτη Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ανώτερος από τον χριστιανικό πολιτισμό και προτείνει τη διδασκαλία της στα σχολεία μαζί με τη φιλοσοφία που «σε αντίθεση με την ιστορία της φιλοσοφίας είναι φιλοσοφική –προειδοποιεί– δηλαδή η αξιολόγηση των απόψεων και των πεποιθήσεών του σε σχέσεις και συγκρίσεις με τους άλλους. Αντίθετα, το σχολείο διδάσκει μόνο μαθηματική λογική, τυπική για τον άνδρα, και όχι καλλιτεχνική ή μουσική λογική για παράδειγμα. Και αγνοεί εντελώς την πρόσθετη διαισθητική ή συναισθηματική νοημοσύνη που έχουν οι γυναίκες, μαζί με όλες τις άλλες νοημοσύνη, που επίσης δείχνουν ότι ξέρουν να κυβερνούν πολύ καλά».

Στην εξήγηση του για το άτομο κυμαίνεται από την προέλευση του λόγου και της λογικής σκέψης έως την τρέλα, καταλήγοντας στοΗ αγάπη, η οποία είναι «μια παράλογη γνωστική ικανότητα»λέει ο Γκαλιμπέρτι.
«Ταυτότητα φύλου και σεξουαλικός προσανατολισμός: αυτά δεν είναι τα αποκαλυπτικά θέματα, όπως ήδη κατάλαβαν καλά οι Έλληνες. Το καθένα είναι μια λεγεώνα – δηλώνει – Μια λεγεώνα στην οποία είναι και το παιδί και ο σοφός και υπάρχει το άλλο φύλο, που αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να δούμε».

Και ότι ο Έρως γεννήθηκε από την Αφροδίτη (θεά της σεξουαλικότητας, απαραίτητη για την τεκνοποίηση) και τον Άρη (θεό της επιθετικότητας, που χρησιμεύει για την υπεράσπιση των απογόνων) ή, όπως λέει ο Πλάτων, ο Έρως είναι γιος της Penìa, θεάς της φτώχειας και του Πόρου, της θεότητας του η επιθυμία για αυτό που λείπει, Ωστόσο, η αγάπη είναι πάντα γενεσιουργός. Όχι μόνο επειδή γεννά απογόνους, αλλά επειδή επιτρέπει στον ορθολογισμό και την τρέλα να επικοινωνήσουν και, αν είναι αμοιβαία, μεταμορφώνονται στο εγώ».

Με αυτή την εικόνα, μεταξύ μιας μικρής επίπληξης και της πρόσκλησης να προσέχουμε όταν μιλάμε στα παιδιά «γιατί στις σχέσεις με τους γονείς και τους γύρω τους είναι που τα πρώτα τρία χρόνια οι μητέρες δημιουργούν τη συναισθηματική και γνωστική ουσία του ατόμου τους». Ο Γκαλιμπέρτι χαιρέτησε το κοινό των 1200 ατόμων, που τον άκουσαν και καταχειροκρότησαν.
Για να γνωρίσω στη συνέχεια αυτούς που τους άρεσε ξεχωριστάσε μια μακριά υπογραφή στο φουαγιέ του Θεάτρου.