Αρκετοί το έχουν ήδη κάνει, άλλοι το έχουν σκεφτεί και το έχουν κρατήσει, άλλοι το σκέφτονται ειδικά αυτή τη στιγμή που το κόστος ζωής, ακόμα κι αν λένε ότι ο πληθωρισμός μειώνεται, συνεχίζει να αυξάνεται. Και έτσι ακόμη και οι συνταξιούχοι από τη Φριούλια σκέφτονται λίγο να πάνε να περάσουν το χειμώνα στο εξωτερικό, τουλάχιστον 10 μήνες το χρόνο. Δεν πρόκειται για μετανάστη, αλλά για να ζήσεις τα τελευταία χρόνια της ζωής σε ένα μέρος όπου το κλίμα είναι καλύτερο, δεν χρειάζεται θέρμανση, δεν υπάρχουν προβλήματα με τους λογαριασμούς και πάνω απ’ όλα με την επιταγή στο ΤΕΛΟΣ του μηνα. μπορείτε επίσης να αφαιρέσετε κάποια ικανοποίηση, όπως να πάτε σε ένα εστιατόριο ή να αγοράσετε ένα φόρεμα.

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

Μιλάμε για συνταξιούχους από τη Φριούλια που αποφάσισαν να πάνε και να ζήσουν αρκετούς μήνες το χρόνο στο Καναρίνιασε Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στη Μάλτα ακόμα και στην Αλβανία. Υπάρχει αμέσως να πούμε ότι δεν είναι λίγοι. Οι ηλικιωμένοι που είναι εγγεγραμμένοι στο Aire (το πρακτορείο για τους Ιταλούς στο εξωτερικό) που κατοικούσαν στο παρελθόν στο Friuli Venezia Giulia αυξήθηκαν σε 18 χιλιάδες 612 άτομα. Σωστά. Και αυτό μέσα σε 10 χρόνια. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της INPS, που καταβάλλει τη σύνταξη στη χώρα διαμονής, όσοι έχουν επιλέξει να ζήσουν περισσότερο από έξι μήνες το χρόνο (την περίοδο για τη λήψη φορολογικών πλεονεκτημάτων) εκτός Ιταλίας για να περάσουν το χειμώνα, είναι περίπου 6 χιλιάδες. Αρκετά. Επίσης, επειδή υπάρχει μια κίνηση που συνεχίζεται, τόσο χάρη σε στόμα σε στόμα φίλων που επέλεξαν αυτό το μονοπάτι και τραγουδούν την ομορφιά του, είτε επειδή η αύξηση του κόστους όρασης βοηθάει στον καλύτερο προβληματισμό και στη λήψη αποφάσεων.

ΤΟ ΑΠΟΤΡΟΠΙΚΟ

Υπάρχουν ουσιαστικά τρία πράγματα που εξακολουθούν να κάνουν έναν αυξανόμενο αριθμό συνταξιούχων από τη Φριούλια να μην πηγαίνουν σε άλλες λιγότερο ακριβές ακτές. Οι πρώτοι είναι αγαπημένα πρόσωπα: παιδιά, εγγόνια, συγγενείς και φίλοι. Το δεύτερο, υγεία. Ασθένειες ή προβλήματα υγείας συγκρατούν πολύ, επίσης επειδή υπάρχει ο φόβος να μην βρούμε την υγειονομική περίθαλψη που υπάρχει στην Ιταλία. Παρ’ όλα τα υπάρχοντα προβλήματα. Το τρίτο είναι να φύγεις από το σπίτι και τη χώρα όπου έζησες και όπου υπάρχουν αναμνήσεις μιας ζωής.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ

Μόλις κάνετε τα μαθηματικά, ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν. Ακόμα και στο Φριούλι, μάλιστα, με σύνταξη (για δύο) χίλια 400 ευρώ, ελάχιστα γίνονται. Στην Πορτογαλία, στο Νότο, αν αποφύγεις τα πιο τουριστικά μέρη και αυτά της νυχτερινής ζωής, με 1400 ευρώ μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς. Ένα διαμέρισμα για δύο άτομα, όχι μακριά από τη θάλασσα, επιπλωμένο, με ρεύμα, πλυντήριο, τηλεόραση και άλλες ανέσεις που υπάρχουν επίσης εδώ, κοστίζει από 700 έως 900 ευρώ το μήνα. Πρέπει να αρκεστείς σε κάτι αλλιώς οι τιμές ανεβαίνουν (μεγαλύτερο διαμέρισμα, καλωδιακή τηλεόραση, καλύτερη τοποθεσία, θέα στη θάλασσα) και μπορεί να φτάσουν και τα 1200 ευρώ το μήνα. Με 1400 στο σύνολο δεν είσαι μέσα. Για την υπόλοιπη καθημερινότητα, 700 ευρώ το μήνα για να πηγαίνετε για ψώνια και να πηγαίνετε στο εστιατόριο περιστασιακά και ακόμη και να αγοράζετε μερικά μικρά δώρα στον εαυτό σας, μπορείτε να μείνετε άνετα σε αυτό. Με λίγα λόγια, όλα κοστίζουν λιγότερο από την Ιταλία. Πρέπει να πούμε αμέσως ότι οι τιμές του παρελθόντος δεν υπάρχουν πια: στην Πορτογαλία με 1400 ευρώ ζούσε κανείς κάτι παραπάνω από αξιοπρεπώς. έκτοτε, όμως, το κόστος των ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, λόγω ακριβώς της έλευσης των συνταξιούχων, αυξήθηκε ακόμη και διπλά.

ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ

Καλές δυνατότητες και σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας (όχι όλες όμως) όπου το κόστος είναι λίγο πολύ όπως στην Πορτογαλία, ενώ ανεβαίνεις πολύ για τα Κανάρια νησιά, όπου μεταξύ διαμερίσματος και καθημερινής ζωής, χρειάζεσαι τουλάχιστον 1800 – 2200 ευρώ. Σήμερα αρχίζει να φεύγει και η Τυνησία, όπου οι τιμές είναι χαμηλότερες, αλλά υπάρχουν ορισμένα προβλήματα με την υγειονομική περίθαλψη επειδή απαιτείται ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη, η οποία είναι ακριβή. Και στην Αλβανία, στα παράλια, υπάρχουν εξαιρετικές προσφορές, αλλά δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για την υγειονομική περίθαλψη, εκτός από τα ειδικά θέρετρα, όπου όμως οι τιμές ανεβαίνουν.

ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ

Μόλις τοποθετηθούν, οι τοπικοί φορείς αναλαμβάνουν τα πάντα. Η σύνταξη πιστώνεται σε τοπική τράπεζα, καταρτίζονται οι συμβάσεις και το ιταλικό σύστημα υγείας αλλάζει σε αυτό της χώρας. Αν είναι ευρωπαϊκό δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Τέλος, για 10 χρόνια καταβάλλονται φόροι 10 τοις εκατό ή μηδενικοί και η σύνταξη καταβάλλεται από το INPS χωρίς κρατήσεις.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
στο Il Gazzettino