Εξήντα μέρες απεργία πείνας, αλλά ο Αλφρέντο Κοσπίτο δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει τη διαμαρτυρία του για τις σκληρές φυλακές στην οποία έχει υποβληθεί από τον Μάιο. Οι συνθήκες του θα ήταν κρίσιμες, όπως εξήγησε ο υπερασπιστής του Flavio Rossi Albertini στο περιθώριο της δίκης για «πολιτική σφαγή» στην οποία το Δικαστήριο των Assizes έθεσε το ζήτημα της συνταγματικής νομιμότητας για την εφαρμογή του μετριασμού της «ελαφριάς οντότητας». «Σύμφωνα με στον γιατρό μας, έχει φτάσει στα όριά του» – δήλωσε ο δικηγόρος – «αλλά ο Cospito είναι αποφασισμένος να προχωρήσει». εμφανίστηκε μέσω βίντεο από τη φυλακή Sassari στην οποία είναι φυλακισμένος. Μια ομάδα διαδηλωτών στο ακροατήριο τον χαιρέτησε με υψωμένη γροθιά (μια χειρονομία στην οποία απάντησε με τον ίδιο τρόπο) και στη συνέχεια φώναξαν ποινές κατά των δικαστών: «δολοφόνοι , τα χέρια σου είναι γεμάτα αίματα».

Η ακρόαση πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα κατά την οποία το εποπτεύον δικαστήριο της Ρώμης διαπίστωσε ότι ο Alfredo Cospito πρέπει να παραμείνει υπό το καθεστώς 41 bis, αυτό της σκληρής φυλακής. Το κίνητρο περικλείεται σε 26 σελίδες στις οποίες οι δικαστές εντοπίζουν ένα προφίλ «πολύ υψηλής κοινωνικής επικινδυνότητας»: «δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σημάδι μετάνοιας ή διάστασης του κρατούμενου, ο οποίος, αντίθετα, αποδεικνύει ότι δεν έχει προβεί σε καμία κριτική διαδικασία αναθεώρησης». Για να κατανοηθούν οι λόγοι, συνοψίστηκαν οι οριστικές αποφάσεις που τον αφορούν, στις οποίες θεωρήθηκε ως «επικεφαλής και οργανωτής μιας ένωσης με τρομοκρατικό σκοπό», με στόχο «την πραγματοποίηση πράξεων βίας, ιδίως σφαγών, επιθέσεων με χρήση όπλων, αποστολή εκρηκτικών και εμπρηστικών δεμάτων καθώς και τοποθέτηση χρονομετρημένων εκρηκτικών μηχανισμών, με στόχο την ανατροπή της δημοκρατικής τάξης που εφαρμόζεται ενάντια σε θεσμικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων των στρατώνων των καραμπινιέρων, της αστυνομίας, της δημοτικής αστυνομίας, πολιτικών και διοικητικών θεσμών, δημοσιογράφων, εταιρικών εγκαταστάσεων, πανεπιστήμια και πολιτικούς στόχους, όπως δημόσια πάρκα και κατοικημένες περιοχές». Συμπεριφορές ικανές «να προκαλέσουν παράπλευρα θύματα, αν δεν έχουν σκοπίμως σκοπό να επηρεάσουν αδιακρίτως τον πληθυσμό για να προκαλέσουν φόβο, πανικό και ανασφάλεια».

«Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι είναι ένας οργανισμός που εξακολουθεί να λειτουργεί και σήμερα», έγραψαν οι δικαστές, υπενθυμίζοντας τις σκέψεις των ανακριτών, «και οι δηλώσεις συμμετοχής του Cospito που ανανεώθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης είναι απόδειξη αυτού». «Οι επικοινωνίες του Cospito με τις αναρχικές πραγματικότητες έξω από το κύκλωμα των φυλακών φαίνονται επίπονες και έχουν ως αποτέλεσμα να βοηθήσουν στον εντοπισμό στρατηγικών στόχων και να τονώσουν άμεσες ενέργειες επίθεσης εναντίον θεσμών» αναφέρεται στο έγγραφο. «Σίγουρα το καθεστώς της τακτικής κράτησης, ακόμη και σε καθεστώς υψίστης ασφαλείας, δεν επιτρέπει στο Cospito να αντιμετωπίσει επαρκώς τον υψηλό κίνδυνο προσανατολισμένων συμπεριφορών», για το οποίο, είναι το συμπέρασμα, «είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί μια λύση για την εξουδετέρωση της ενίσχυσης του συνεταιριστικού δεσμού», δεδομένου ότι «υπάρχει συγκεκριμένος κίνδυνος και η ειδική ικανότητα του Cospito να επαναλάβει πλήρως τους συνεταιριστικούς δεσμούς ακόμη και από το εσωτερικό της φυλακής και να μεταφέρει ποινικές διατάξεις προς τα έξω και με εξουσία εάν μεταφερόταν στο συνηθισμένο κύκλωμα».

Η άτυπη αναρχική ομοσπονδία ιδρύθηκε το 2003 από 4 ανατρεπτικά ακρωνύμια που είχαν αναλάβει την ευθύνη για διάφορες επιθέσεις. Fai/Artisan Cooperative Fire και παρόμοια, Fai/Brigata 20 Ιουλίου, Fai/Cells ενάντια στο κεφάλαιο, τη φυλακή, τους δεσμοφύλακες και τα κελιά του και Fai/International Solidarity. Σύμφωνα με τους δικαστές, η FAI είναι ένας οριζόντιος οργανισμός, δηλαδή «όχι από πάνω προς τα κάτω, αλλά βασίζεται σε ένα σύμφωνο αλληλοϋποστήριξης και άρα άτυπο», με στόχο «την καταστροφή του κράτους». Η πρώτη επίθεση που αξιώθηκε ήταν αυτή στη Μπολόνια τον Δεκέμβριο του 2003 εναντίον του Ρομάνο Πρόντι, τότε προέδρου της ΕΕ. Από εκείνη τη χρονιά και μετά, μια σειρά από βόμβες δεμάτων με χρονομετρημένες συσκευές στάλθηκαν στην περιοχή Crocetta του Τορίνο και στη συνέχεια στο Fossano εναντίον των φοιτητικών στρατώνων των καραμπινιέρων στις 2 Ιουνίου 2006 (για την οποία ο Cospito και η Anna Beniamino είναι υπεύθυνοι για πολιτική σφαγή), στην Πάρμα κατά του τμήματος επιστημονικών ερευνών των καραμπινιέρων και στους πρώην δημάρχους της Μπολόνια και του Τορίνο (Cofferati και Chiamparino), στη διοίκηση της τροχαίας του San Salvario στο Τορίνο, κατά του δημοσιογράφου Beppe Fossati και στην Coema Edilità, μια εταιρεία του Τορίνο που είχε κερδίσει κάποια συμβόλαια για κέντρα αναγνώρισης μεταναστών. Το 2011, η ένωση έλαβε διεθνή διάσταση με την ίδρυση του Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου Fai/Fri: «ένα καρτέλ μεταξύ των διαφορετικών κυψελών της FAI σε διάφορες χώρες συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας με τη συνωμοσία των Κυψελών της Φωτιάς, αλλά και της Ισπανίας. Αργεντινή, Αγγλία, Ινδονησία και Μεξικό». Πρώτα η Φάι και μετά η Φάι-Φρι «πραγματοποίησαν εξαιρετικά επικίνδυνες επιθέσεις για την ασφάλεια των πολιτών».

Η σκληρή φυλακή για τον αναρχικό έχει ως κίνητρο το γεγονός ότι «με πολυάριθμα μυστικά γραπτά και φυλλάδια ο Cospito συνέβαλε και συμβάλλει στην επεξεργασία ενός μοντέλου αγώνα στο οποίο καθορίζονται στρατηγικοί στόχοι που αποτελούν πρόσκληση για δράση που στη συνέχεια πυρήνες ή ατομικότητες συλλέγουν, μεταφράζοντας τον στόχο σε πραγματικές επιθέσεις διαφορετικών οντοτήτων». Τα κίνητρα αναφέρονται σε «τα πολυάριθμα γραπτά που διέδωσε από τη φυλακή τα τελευταία 4 χρόνια, στα οποία συνέχισε να επαναπροτείνει με δύναμη επαναστατικά θέματα, υποκινώντας όσους είναι πιο προδιατεθειμένοι σε βίαιες ενέργειες για να ζητήσουν τη διάπραξη επιθέσεων». Γράμματα, μηνύματα και συνεντεύξεις.

«Λοιπόν, είναι ξεκάθαρη απόδειξη ότι υπάρχουν ακόμη άγνωστοι και ελεύθεροι συμμετέχοντες (στο σύλλογο, εκδ.)» αναφέρουν τα κίνητρα. Μια οργάνωση που εξακολουθεί να δραστηριοποιείται, της οποίας η αποτελεσματικότητα «επιβεβαιώνεται από τις πιο πρόσφατες επιθέσεις που έγιναν με τα αρχικά Fai-Fri», συμπεριλαμβανομένης της βομβιστικής επίθεσης στο δικαστήριο Civitavecchia στις 12 Ιανουαρίου 2016, στους στρατώνες San Giovanni της Ρώμης το 2017, αυτή στο Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Γένοβας τον Δεκέμβριο του 2018, την αποστολή εκρηκτικού δέματος στα κεντρικά γραφεία του ομίλου χάλυβα Feralpi και της βιομηχανικής ένωσης της Μπρέσια τον Δεκέμβριο του 2020 ή στην εταιρεία Leonardo, ιδίως στον Alessandro Profumo στις 27 Ιουνίου 2022. Την τελευταία ενέργεια διεκδίκησε η «Brigata Augusto Masetti/Fai Fri» που αφιέρωσε τη δράση ακριβώς στον Cospito: «αφαιρέστε τον σύντροφό μας από το 41 bis αλλιώς θα πρέπει να αρχίσετε να πλένετε το αίμα των δεσμοφυλάκων». Η επιλογή του στόχου, γράφουν οι κριτές, « ταιριάζει στη γραμμή που χάραξαν οι Cospito και Fai-Fri με τη δράση εναντίον του μηχανικού Roberto Adinolfi, διευθύνοντος συμβούλου της Ansaldo Nucleare.

Τέλος, όσον αφορά τα μηνύματα, οι δικαστές υπενθύμισαν: «Να σημειωθεί ότι ο Cospito έχει δεχτεί διάφορες ποινές για υποκίνηση σε διάπραξη εγκλήματος, χωρίς όμως καμία αποτρεπτική δράση».

Εν τω μεταξύ, χθες το Δικαστήριο των Assizes έκρινε, όπως είχε ήδη προβλεφθεί στην τελευταία ακρόαση, ότι το γεγονός που αμφισβητήθηκε κατά του αναρχικού εκπροσώπου Alfredo Cospito στη διαδικασία bis έφεση για την επίθεση, που έλαβε χώρα το βράδυ της 2ας Ιουνίου 2006, στους Carabinieri Σχολείο Fossano (Cuneo). Ένα ελαφρυντικό που δεν θα μπορούσε, ωστόσο, να εφαρμοστεί σε αυτόν καθώς είναι υπότροπος. Το Cassation ακύρωσε την προηγούμενη απόφαση έφεσης δηλώνοντας ότι το έγκλημα για το οποίο έπρεπε να κινηθεί η διαδικασία ήταν «πολιτική σφαγή», ακόμη και αν, όπως παρατήρησε το Δικαστήριο του Πιεμόντε, η χειρονομία («από μια τυχερή περίπτωση») είχε προκαλέσει «περιορισμένη ζημιά στα πράγματα «Και κανένα κακό στους ανθρώπους. Ο Γενικός Εισαγγελέας Francesco Saluzzo είχε ζητήσει ισόβια κάθειρξη, όπως ορίζει ο νόμος που διέπει την πολιτική σφαγή.