Αθλητές ή απλοί λάτρεις που θέλουν να διατηρηθούν σε φόρμα, οι Ολυμπιακή δάδα στο Τόκιο μας έχει αναζωπυρώσει όλους. Αυτό το τελετουργικό που γεννήθηκε στην Ολυμπία μαζί με την 1η Ολυμπιάδα, ήταν το 776 π.Χ., έχει πάντα κάτι από γοητευτικός. Ήδη μέσα Ελλάδα μόλις άναβε η δάδα παρέμενε έτσι, κάθε 4 χρόνια, για όλη τη διάρκεια των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, που κράτησαν 1000 χρόνια, μέχρι τον αυτοκράτορα Teodosio το 393 μ.Χ. τους κατήργησε.
ΕΝΑ φλόγα που σίγησε κάτω από τις στάχτες για 1500 χρόνια, μετά άρχισε να καίγεται ξανά: πάντα κάθε 4 χρόνια, (στο Τόκιο μετά τα 5) τώρα σε διαφορετικές χώρες κάθε φορά. Αλλά η δάδα ξεκινά πάντα από ολυμπιάδα. Από εκεί μια λαμπαδηδρομία το συνοδεύει στην πόλη που φιλοξενεί τους Αγώνες. Μια ατελείωτη σκυταλοδρομία που ενώνει για πάνω από ένα Χιλιετηρίδα νεαροί αθλητές, προπονητές και κοινό στο ναό του αθλητισμού.

Μεταξύ μύθου και ιστορίας, στην Ελλάδα είναι άθλημα είχε πολύ σημαντική πολιτική, θρησκευτική και πολιτιστική αξία. Υπήρχαν και αθλητικοί αγώνες σε άλλους λαούς, αλλά οι Ολυμπιακοί Αγώνες μπορούσαν να γεννηθούν μόνο εκεί που γεννήθηκαν, γιατί οι Έλληνες είχαν το πνεύμα ανταγωνιστικός στο DNA (το ίδιο που τους οδήγησε να εφεύρουν το θέατρο, που διοργανώνεται με τη μορφή φεστιβάλ με νικητές). Για κανέναν Έλληνα δεν ήταν σημαντικό να συμμετάσχει, το σημαντικό ήταν νίκη, όπως και στον πόλεμο, δημιουργώντας μια αίσθηση δημόσιας πρόκλησης με το έπαθλο της φήμης κάποιου.
Είτε ήταν τρέξιμο, ακοντισμός ή πένταθλο, η δύναμη, η αντοχή και το θάρρος ήταν γενικά τεστ της ζωής, των ιεραρχιών στις οποίες έπρεπε να παλέψεις για να σταθείς.

Αν το σκεφτούμε είμαστε το αποτέλεσμα μιας συσσώρευσης του πληροφορίες. Κάποιοι μας ενθαρρύνουν να θεωρούμε τον αθλητισμό ως θεμελιώδη στην εκπαίδευση των νέων μας και ερέθισμα για τη φροντίδα της υγείας του σώματος αλλά και του μυαλού. Ο αθλητισμός διευκολύνει τον τρόπο ζωής υγιής. Άλλοι εκεί emancipan. Αρκεί να πούμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες προορίζονταν για άνδρες, ελληνικής καταγωγής και ελεύθερους πολίτες. Τώρα συγκεντρώνουν αθλητές από όλα τα κοινωνικά στρώματα, θρησκείες και πολιτικές πεποιθήσεις. Άλλες ιδέες ξέρουν πώς να μας απομακρύνουν από μια ιδέα του αθλητισμού ανηλεής: ο αθλητισμός δοκιμάζει, ερασιτεχνικά ή όχι, και η ήττα δεν σημαίνει ότι αποκλείεται όσο σημαίνει να οπλιστείς με αποφασιστικότητα βελτιώσει. Και η νίκη δεν μας κάνει μυθολογικούς ήρωες, αλλά ανθρώπους που έχουν στεφθεί α ταλέντο, να συντηρείται, κάθε μέρα, με θέληση. Αυτό είναι ένα κούραση του Ηρακλή.

5 Νοεμβρίου 2021 – Ενημερώθηκε 5 Νοεμβρίου 2021, 12:24 μ.μ.

© Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ