Η Τουρκία και η Ελλάδα, αμφότερα μέλη του ΝΑΤΟ, βρίσκονται σε διαμάχη για τα πεδία υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο: η Άγκυρα διεκδικεί το δικαίωμα να εκμεταλλευτεί τα πεδία που η Αθήνα θεωρεί υπό την κυριαρχία της. Και οι δύο πλευρές δεν βρίσκουν συμφωνία. Τις τελευταίες ώρες ο Μητσοτάκης κατηγόρησε την Τουρκία ότι «απειλεί» τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης και ότι «θέτει σε κίνδυνο» την περιφερειακή ασφάλεια. «Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι όταν συμβαίνει με το όπλο στο κεφάλι».

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προειδοποίησε τον Μακρόν να μην «μαλώσει» με την Τουρκία: «Μην επιδιώκετε καυγάδες με τον τουρκικό λαό, μην επιδιώκετε διαμάχη με την Τουρκία». Η ένταση αυξάνεται εδώ και εβδομάδες, αφού η Τουρκία έστειλε ένα πλοίο εξερεύνησης, συνοδευόμενο από πολεμικά πλοία, στα ύδατα που διεκδίκησε η Ελλάδα στις 10 Αυγούστου. Η Αθήνα αντέδρασε ξεκινώντας ναυτικούς ελιγμούς για την υπεράσπιση του θαλάσσιου εδάφους της. Το ζήτημα ήταν ήδη στο επίκεντρο της συζήτησης στη σύνοδο κορυφής Med7 στο Ajaccio και ολόκληρος ο φάκελος (μαζί με το ευρύτερο δικαίωμα δικαιωμάτων εξερεύνησης φυσικού αερίου στην περιοχή) θα είναι στην ατζέντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου.

Η ΕΕ ζητά διάλογο (θα υπάρξει επίσης πρόταση για διαμεσολάβηση από την Ιταλία και την Ισπανία), αλλά απειλεί με κυρώσεις. Αλλά οι θέσεις δεν πλησιάζουν: τις τελευταίες ώρες η Τουρκία ανακοίνωσε νέες ναυτικές ασκήσεις στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, μπροστά από το Sadrazamkoy. Η Κύπρος έχει ήδη αντιδράσει μιλώντας για «παράνομους» ελιγμούς που θα «παραβίαζαν» την κυριαρχία της. Για την Ελλάδα και την Κύπρο, ο διάλογος είναι εφικτός μόνο εάν η Τουρκία αποσύρει τα πλοία της και σταματήσει τις “συνεχείς προκλήσεις”, δηλαδή τους στρατιωτικούς ελιγμούς σε αυτές τις περιοχές. Εν ολίγοις, οι θέσεις παραμένουν μακρινές. Επίσης επειδή η Αθήνα θέλει να οριοθετήσει την αποκλειστική της Οικονομική Ζώνη (Zee) ξεκινώντας από τις ακτές του ελληνικού νησιού Castelrosso, που βρίσκεται μόλις 3 χιλιόμετρα από τις τουρκικές ακτές, 120 χιλιόμετρα από το νησί της Ρόδου και 520 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα, κάτι που θα έκανε καταλήγουν σε κυρίαρχη θέση της Ελλάδας σε μεγάλο μέρος της ανατολικής Μεσογείου.

Η Άγκυρα, από την πλευρά της, διαβεβαιώνει ότι «τα νησιά δεν μπορούν να έχουν Zee» και ανακοίνωσε δραστηριότητες εξερεύνησης υδρογονανθράκων σε περιοχές που η Αθήνα θεωρεί δικές της. Το διεθνές δίκαιο της θάλασσας δεν κάνει διάκριση μεταξύ του ηπειρωτικού τμήματος και των νησιών, αλλά μιλά για ένα εθνικό έδαφος, του οποίου η ΑΟΖ μπορεί να εκτείνεται έως και 200 ​​μίλια από την ακτή. Ωστόσο, σε πολλές θαλάσσιες διαφορές, το Διεθνές Δικαστήριο αποφάσισε τη διαίρεση θαλάσσιων ζωνών που διέπεται από τις αρχές της αναλογικότητας. Παρ ‘όλα αυτά, ο Μητσοτάκης δεν φαίνεται να φοβάται τη νόμιμη οδό και τις τελευταίες ημέρες διαβεβαίωσε επανειλημμένα ότι η Ελλάδα θέλει λύση με διαπραγμάτευση με την Τουρκία, αλλά ότι εάν η κυβέρνηση της Άγκυρας δεν το θέλει, “το πρόβλημα των θαλάσσιων ζωνών θα πρέπει να είναι επιλυθεί στο Διεθνές Δικαστήριο ».