Σε λιγότερο από 10 χρόνια, οι ιταλικές τράπεζες έκλεισαν 11.231 υποκαταστήματα, υπήρχαν 32.881 υποκαταστήματα στο τέλος του 2012 και στη συνέχεια μειώθηκαν σε 23.480 το 2020 και ξανά σε 21.650 στο τέλος του 2021. Αυτό προκύπτει από έρευνα της Ιταλικής Αυτόνομης Τραπεζικής Ομοσπονδίας (Fabi) σχετικά με δεδομένα από την Τράπεζα της Ιταλίας και το Istat που ενημερώθηκαν στα τέλη του 2021.

Από το 2012, συνεχίζεται η ανάλυση Fabi, η μείωση ήταν 34,16%, ενώ μεταξύ 2020 και 2021 η συρρίκνωση ήταν 7,79%, σε μόλις ένα χρόνο σημειώθηκαν 1.830 κλεισίματα. Υπάρχουν επίσης πολύ λιγότερες τράπεζες: από 706 πιστωτικά ιδρύματα το 2012, πήγαν σε 474 το 2020 και 456 το 2021. Η συρρίκνωση επηρέασε επίσης το προσωπικό: άνδρες και γυναίκες εργαζόμενους ήταν 315.238 στο τέλος του 2012, 275.433 στο τέλος του 2020 και 269.625 στο τέλος του 2021. Η καθαρή μείωση ήταν 45.613 μονάδες (-14,47%) μεταξύ 2012 και 2021 και 5.808 μονάδες (-2,11%) μεταξύ 2020 και 2021.

Ιταλία, 4 εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς τράπεζα

Επιπλέον, συνεχίζει ο Fabi, ότι υπάρχουν πάνω από 4 εκατομμύρια Ιταλοί χωρίς τράπεζα, ή των κατοίκων 3.062 δήμων στους οποίους δεν υπάρχουν πλέον υποκαταστήματα τραπεζών. Σε σύνολο 58,9 εκατομμυρίων πολιτών, 4.131.416 ζουν σε περιοχές όπου απουσιάζουν οι τράπεζες, ίσο με το 7% του συνολικού πληθυσμού. Ποσοστό που όμως παρουσιάζει εμφανείς διαφορές σε γεωγραφική βάση: αν στον Βορρά η λεγόμενη ερημοποίηση των τραπεζών επηρεάζει το 6% του πληθυσμού, στο Κέντρο το φαινόμενο είναι πιο περιορισμένο (3,2%), ενώ στο Νότο και στο στα νησιά, όπου υπάρχει το θέμα είναι περισσότερο παρόν, οι πολίτες που δεν έχουν πλέον τραπεζικό γραφείο κοντά ή σε περιορισμένη απόσταση αντιπροσωπεύουν το 10,7% των κατοίκων. Η Καμπανία είναι από αυτή την άποψη η πρώτη περιοχή για τον αριθμό των κατοίκων χωρίς τράπεζα: είναι σχεδόν 700 χιλιάδες.

Μεταξύ των μεγαλύτερων περιοχών, αυτή με τη χαμηλότερη παρουσία τραπεζών, σε ποσοστιαία βάση, είναι η Καλαβρία με το 28,8% των πολιτών να κατοικούν σε περιοχές που δεν καλύπτονται από τραπεζικούς οργανισμούς. Έπειτα, ακολουθούν: Πιεμόντε (13,8%), Αμπρούτσο (12,6%), Καμπάνια (12,5%). Μεταξύ των μικρότερων περιοχών, το ρεκόρ είναι η Μολίζε (37,3%) και ακολουθεί η Valle D’Aosta (33,4%).

Στα νησιά, η ερημοποίηση των τραπεζών επηρεάζει το 6,7% του πληθυσμού στη Σικελία και το 6,1% στη Σαρδηνία. Η Emilia Romagna και η Τοσκάνη, από την άλλη πλευρά, είναι οι περιφέρειες με τα υψηλότερα τραπεζικά επιτόκια στην εθνική επικράτεια: ο πληθυσμός που κατοικεί σε δήμους χωρίς τράπεζες, στην πραγματικότητα, αντιστοιχεί, αντίστοιχα, σε μόλις 1,2% και 1,5% του συνόλου.

Σε απόλυτους αριθμούς, η περιφέρεια με τον μεγαλύτερο αριθμό δήμων χωρίς τράπεζες είναι το Πιεμόντε (713 τοπικές αρχές, 587.000 κάτοικοι), ακολουθούμενη από τη Λομβαρδία
(483 τοπικές αρχές, 575 χιλιάδες κάτοικοι) και, πιο μακριά, η Καλαβρία (280 τοπικές αρχές, 531 χιλιάδες κάτοικοι), η Καμπανία (280 τοπικές αρχές, 699 χιλιάδες κάτοικοι), το Λάτσιο (179 τοπικές αρχές, 245 χιλιάδες κάτοικοι), το Abruzzo (173). τοπικές αρχές, 160 χιλιάδες κάτοικοι) κάτοικοι). Στη Σικελία και τη Σαρδηνία, οι δήμοι χωρίς κατοίκους είναι 132 (320 χιλιάδες κάτοικοι) και 111 (96 χιλιάδες κάτοικοι) αντίστοιχα.

Όσον αφορά τη δημογραφική διάσταση, κυμαίνεται από ασήμαντες πραγματικότητες, με μερικές δεκάδες κατοίκους, έως τοπικές αρχές με περισσότερους από 10.000 κατοίκους (13 συνολικά, 10 εκ των οποίων στην Καμπανία): στη λίστα των 3.062 δήμων χωρίς τράπεζες, οι μικρότεροι είναι και οι δύο Λομβαρδία, Pedesina (Sondrio) και Morterone (Lecco), και έχουν αντίστοιχα 30 και 34 κατοίκους. ενώ πρώτη στην κατάταξη είναι η Pollena Trocchia (Νάπολη, Καμπανία) με 13.514 πολίτες που δεν μπορούν πλέον να υπολογίζουν ούτε σε ένα πρακτορείο ή μια τράπεζα στο χέρι.

Τράπεζες, Ιταλία πίσω από την Τουρκία για ψηφιακή πρόσβαση

Σύμφωνα με τον Fabi, αυτό αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό πρόβλημα όταν το σκέφτεστε αυτό στην Ιταλια Η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής τραπεζικής εξακολουθεί να είναι φτωχή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο: λιγότεροι από τους μισούς τραπεζικούς πελάτες (45%) χρησιμοποιούν ψηφιακά κανάλια για πρόσβαση σε τραπεζικές υπηρεσίεςέναντι μέσου όρου 58% και σε σύγκριση με την Ισπανία και τη Γαλλία που έχουν συνηθισμένα ποσοστά πελατών στην ψηφιακή τραπεζική 65% και 72% αντίστοιχα, τη Γερμανία 50%. η Ιταλία είναι αντι αυτου ευθυγραμμισμένο με πραγματικότητα όπως Ελλάδα (42%) και Τουρκία (46%), σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τη μελέτη Fabi. Πολύ πίσω βρίσκονται η Βουλγαρία (15%) και η Ρουμανία (15%).

Από την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε με τη διασταύρωση των στατιστικών στοιχείων της Τράπεζας της Ιταλίας και του Istat που ενημερώθηκαν στα τέλη του 2021προκύπτει η απομάκρυνση των τραπεζών από τα εδάφη, χέρι-χέρι με την έλευση των νέων τεχνολογιών, που ωθούν στην προώθηση ψηφιακών καναλιών καιπροσοχή από την ανώτατη διοίκηση του τραπεζικού τομέα για τη μείωση του κόστους. «Ενώ σχεδόν όλες οι τράπεζες βιάζονται να κλείσουν τα πρακτορεία», σημειώνει ο Fabi, «βασίζοντας αυτή τη στρατηγική στην αύξηση των πελατών που προτιμούν να έχουν πρόσβαση στις τραπεζικές υπηρεσίες με ψηφιακά κανάλια, υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα του ιταλικού πληθυσμού που στην πραγματικότητα ξεχνιέται: μια κατάσταση που αναπόφευκτα θα δημιουργήσει τεράστιες ταλαιπωρίες, ακόμη και πρακτικού χαρακτήρα, τόσο για οικογένειες όσο και για επιχειρήσεις, ειδικά για τις μικρότερες».

Στην πραγματικότητα, τα ψηφιακά εργαλεία δεν είναι ακόμη τόσο προσιτά και διαδεδομένα, τόσο για προσωπικούς λόγους όσο και για κακή κάλυψη του διαδικτύου στην εθνική επικράτεια, η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί σύμφωνα με τους στόχους του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Pnrr). Ως εκ τούτου, η τραπεζική ερημοποίηση, σκέφτηκε ο Fabi, μπορεί αφενός να προκαλέσει σοβαρό περιορισμό στην πρόσβαση στις τραπεζικές υπηρεσίες, αφετέρου μπορεί να ωθήσει τους πελάτες εκτός του νομικού χρηματοοικονομικού κυκλώματος και, επομένως, της οικονομίας, προς όφελος οργανώσεις. εγκληματίες, με ζημιά στην ανάπτυξη της χώρας αλλά και στα δημόσια οικονομικά από πλευράς χαμηλότερων εσόδων στα κρατικά ταμεία. (Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται)