10 Οκτωβρίου 2016 Βιβλία

Από Πέτρος Μάρκαρης

Τι συνδέει την αυτοκτονία ενός επιχειρηματία, τον θάνατο ενός επίσημα άνεργου αλλά στην πραγματικότητα πολύ απασχολημένου φτιάχτη, σε περίεργες μεσιτείες επιχειρήσεων, δύο επιχειρηματίες αγροτικών προϊόντων και έναν διευθυντή ενός γνωστού ιδιωτικού σχολείου;

Οι ισχυρισμοί από τους «Έλληνες της δεκαετίας του πενήντα» φτάνουν στην αστυνομία, αλλά ο Επίτροπος Χαρίτος δυσκολεύεται να πιστέψει ότι πρόκειται για μια συμμορία επιθετικών και αγανακτισμένων για ογδοντάχρονους που το φλογερό καλοκαίρι του 2014 δεν σκότωσαν τους συνομηλίκους τους, αλλά άνδρες ηλικίας από τριάντα έως πενήντα ετών στο απόγειο της δύναμής τους. Τα όπλα δολοφονίας εμβαθύνουν επίσης το μυστήριο: παλιά πιστόλια Smith & Wesson (μουσειακά κομμάτια) που κάποτε χρησιμοποιήθηκαν τόσο από τις δεξιές κυβερνητικές δυνάμεις που υποστηρίχθηκαν από τους Αγγλοαμερικανούς όσο και από τους αριστερούς παρτιζάνους στον εμφύλιο πόλεμο που αιματοκύλησε τη χώρα μεταξύ του 1945 και 1950.

Όλα αυτά ίσως μας έκαναν να χαμογελάσουμε, αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι η πολιτική και κοινωνική σκηνή στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Αθήνα, με την οικονομική κρίση, έχει πέσει όλο και περισσότερο στην άβυσσο. Οι ακροδεξιές πολιτικές παρατάξεις, που έφτασαν στη Βουλή μετά τις τελευταίες εκλογές, έχουν πολύ μακρά πλοκάμια και, χάρη στην προστασία μεγάλης μερίδας του πληθυσμού και τη δράση τους ως «κοπάδι», διαπράττουν καταχρήσεις και θηριωδίες σε βάρος μεταναστών και εναντίον των ίδιων Ελλήνων που τους απλώνουν το χέρι.

Μάλιστα, αυτή τη φορά, ο επίτροπός μας όχι μόνο θα έχει να αντιμετωπίσει το κύμα των περίεργων θανάτων από την Αθήνα στην Καλαμάτα, αλλά επηρεασμένος από τις πιο αγαπημένες του στοργές, θα μπορεί να βρει και τους γύρω του, στο δικό του αστυνομικό τμήμα, που ήταν ικανοί να οργανώσουν «Ένα μάθημα στον δικηγόρο που υπερασπίζεται τους μαύρους». Χωρίς δισταγμό, λοιπόν, ο Συγγραφέας παίρνει το νυστέρι και το βυθίζει στα ελαττώματα της χώρας του.

«Έχω καθήκον να κάνω τους Έλληνες να κάνουν ερωτήσεις στον εαυτό τους, να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί καταλήξαμε σε αυτή την κοινωνική άβυσσο». Δηλώσατε σε πρόσφατη συνάντηση στο Ιταλικό Πολιτιστικό Ινστιτούτο στην Αθήνα κατά την κυκλοφορία του τελευταίου σας βιβλίου.

Δυστυχώς, αυτά είναι ελαττώματα που και εμείς στην Ιταλία, στη Σικελία, τα γνωρίζουμε καλά: είναι η ασάφεια των προθέσεων των πολιτικών, η αδράνεια των θεσμών, που δεν κινούνται αν δεν «λαδωθούν» προσεκτικά, η ηχηρή πίστη στην αλλαγή. όλα να μην αλλάξουν απολύτως τίποτα, η καθημερινή σύγκρουση με τα πολλά «λαστιχένια τείχη» που δεν επιτρέπουν μια πραγματική οικονομική και κοινωνική αναγέννηση, που αναγκάζουν τους νέους μας να φύγουν σε χώρες όπου ο ουρανός δεν είναι μπλε και το άρωμα της θάλασσας δεν το κάνει. υπάρχουν, αλλά υπάρχει δουλειά, σπίτι και αξιοπρέπεια που πηγάζει από τη συνειδητή επιβεβαίωση της αστικής ευθύνης.

Όλα αυτά όμως δεν αρκούν, αφού στο μεταξύ όσοι μπορούν, όσοι έχουν την ευκαιρία, όσοι δεν έχουν ενδοιασμούς, εκμεταλλεύονται την ολοένα και πιο δύσκολη κατάσταση για να κλέψουν παντού και ούτως ή άλλως. Αγαπητή Αθήνα που καίει στη ζέστη του καλοκαιριού! Στην αγαπημένη του πόλη, ο Επίτροπος Χαρίτος μας ταξιδεύει στους δρόμους, οι πλατείες δεν είναι πια βουλωμένες από κίνηση, περιγράφει το δρομολόγιο λεπτομερώς, μας μεταφέρει στο σπίτι του, έναν άπιαστο ακρογωνιαίο λίθο της οικογενειακής αγάπης, ένα λιμάνι όπου όλοι βρίσκουν ασφάλεια, ζεστασιά, στοργή και φαγητό ακόμα και όταν είναι δύσκολο να κάνεις τα καθημερινά ψώνια, αλλά κάτω από τα γενναιόδωρα και πρόνοια φτερά της Αντριάνας όλα είναι δυνατά, ακόμη και να βρεις τη δύναμη και την αισιοδοξία να προχωρήσεις.

Κατερίνα Πουλέο

Πιστώσεις
Του Πέτρος Μάρκαρης

Εκδότης: Bompiani