Μια μελέτη της τοποθεσίας Serrote do Letreiro (που σημαίνει «Λόφος του Καρτέλ») στην πολιτεία Paraíba της Βραζιλίας οδήγησε στην ανακάλυψη μιας σειράς βραχογραφιών δίπλα σε ίχνη δεινοσαύρων.

Η τοποθεσία Serrote do Letreiro διαθέτει τρεις προεξοχές βράχων που καλύπτουν μια έκταση 15.000 τετραγωνικών μέτρων. Η τοποθεσία βρίσκεται στο Φυσικό Μνημείο Vale dos Dinossauros (γνωστό ως Κοιλάδα των Δεινοσαύρων), που βρίσκεται στα περίχωρα της λεκάνης Sousa στο δήμο Sousa. Μια πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports, αποκαλύπτει ότι οι προεξοχές έχουν απολιθωμένα ίχνη από την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο, που άφησαν θηρόποδα, σαυρόποδα και δεινόσαυρους ιγκουανόδοντους. Η πρώτη αναφορά των ιχνών δεινοσαύρων στην περιοχή της Σούσα χρονολογείται στις αρχές του 20ου αιώνα, με την πρώτη παλαιοντολογική μελέτη που διεξήχθη το 1975. Μια μεταγενέστερη δημοσίευση το 1979 αναφέρθηκε στην ύπαρξη βραχογραφιών (που ονομάζονται «ινδιάνικα γλυπτά Cariri»), ωστόσο, όχι διεξήχθησαν περαιτέρω έρευνες για την τεκμηρίωση των ευρημάτων. Σε μια πρόσφατη μελέτη στο Serrote do Letreiro, οι αρχαιολόγοι βρήκαν μια σειρά από πετρογλυφικά δίπλα σε ίχνη δεινοσαύρων, τα οποία, σύμφωνα με τους ερευνητές, χαρακτηρίζονται κυρίως από κυκλικά μοτίβα παρόμοια με βραχογραφήματα που βρέθηκαν στις πολιτείες Paraíba και Rio Grande do Norte. Τα πετρογλυφικά έχουν περιγραφεί ως γεωμετρικοί κύκλοι χαμηλού ανάγλυφου, γεμάτοι με ακτινωτές γραμμές, που δημιουργούνται με τη χάραξη ενός λειαντικού εργαλείου στην επιφάνεια του βράχου.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης: «Παρά την αφθονία των βραχογραφημάτων που εντοπίστηκαν, δεν παρατηρήθηκε καμία επικάλυψη μεταξύ αυτών των επιγραφών και των απολιθωμάτων. Σε καμία από τις περιπτώσεις δεν διαπιστώθηκε ότι η δημιουργία ενός βραχογραφήματος προκάλεσε ζημιά στα υπάρχοντα ίχνη, υποδηλώνοντας κάποια προσοχή από την πλευρά των δημιουργών». Οι αρχαιολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι τα βραχογραφήματα ανήκουν σε ένα μεγάλο σύνολο καθαρών ή αφηρημένων μοτίβων και παρόμοιων ή πανομοιότυπων τεχνικών εκτέλεσης που βρέθηκαν σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους τέχνης βράχου στη βορειοανατολική περιοχή της Βραζιλίας. Με βάση τη χρονολόγηση ταφών με ραδιενεργό άνθρακα που βρέθηκαν σε αυτές τις σχετικές τοποθεσίες, οι ερευνητές προτείνουν ότι τα βραχογραφήματα χρονολογούνται από 9.400 έως 2.620 χρόνια πριν. «Περαιτέρω έρευνα με χρήση νέων μεθόδων άμεσης χρονολόγησης βραχογραφημάτων, όπως η φασματομετρία φθορισμού ακτίνων Χ, σίγουρα θα ρίξει φως στο ζήτημα της χρονολογίας. Ελλείψει εφαρμογής των απόλυτων μεθόδων χρονολόγησης στα βραχογραφήματα, η χρονολόγηση που προτείνεται εδώ παραμένει περιορισμένη σε εικονογραφικά συμπεράσματα, καθώς και σε παρεκβολές από τους χρονικούς ορίζοντες που εντοπίστηκαν στις λίγες χρονολογημένες τοποθεσίες στην περιοχή», ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης.