Του Στέφανο Μαρτινένγκι – επιτροπή «Η Έλμπα στον Δήμο».

Τα επιχειρήματα κατά της επέκτασης του αεροδρομίου που διαβάζονται αυτές τις μέρες στα ΜΜΕ δεν βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα, αλλά σε προσωπικές απόψεις αποκομμένες από την πραγματικότητα των οικονομικών δεδομένων. Οι φωνές –αν και έγκυρες– όσων αμφιβάλλουν ότι η επιμήκυνση του αεροδρομίου ώστε να επιτρέπει την προσγείωση αεροσκαφών 70 θέσεων αντί για τα σημερινά 16 θα αντιστοιχούσε σε σημαντική αύξηση των τουριστικών ροών στην Έλβα και η διάρκεια της σεζόν μας κάνει να χαμογελάμε . Απλώς ρίξτε μια ματιά στην πραγματικότητα των άλλων νησιών της Μεσογείου με επαρκή αεροδρόμια για να μην έχετε καμία αμφιβολία.

Είναι μια ιδέα που παρέχεται σε οποιοδήποτε οικονομικό εγχειρίδιο ότι όταν ένας τοπικός δρόμος αντικαθίσταται από έναν αυτοκινητόδρομο και ακόμη περισσότερο από έναν αυτοκινητόδρομο, στις σχετικές περιοχές υπάρχει πολλαπλασιασμός των διελεύσεων ανθρώπων και εμπορευμάτων λόγω της αύξησης των ρυθμών ροής και της μείωση του κόστους μεταφοράς· άρα αντίστοιχη ανάπτυξη ανάπτυξης και πλούτου.

Όπου αυτό δεν συμβαίνει, υπάρχει ένα κενό στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, όπως συνέβη μεταξύ της πλούσιας ακτής της Αδριατικής που είναι εξοπλισμένη με αυτοκινητόδρομο και της υπέροχης αλλά φτωχής ακτής της Τυρρηνίας που αντιστοιχεί στο Maremma, όπου η οικονομία γενικά και ο τουρισμός ειδικότερα φαίνεται ότι παρέμεινε στη δεκαετία του 1970. 70.

Το ίδιο σκεπτικό ισχύει και για τους αυτοκινητόδρομους της θάλασσας και του ουρανού. Αυτά της θάλασσας τα διασχίζουν μεγάλα κρουαζιερόπλοια που δένουν όπου υπάρχουν λιμάνια ικανά να τα υποδεχθούν και μάλιστα πάνε παντού στη Μεσόγειο, εκτός από την Έλβα. Και εκεί που ελλιμενίζονται, χιλιάδες επιβάτες αποβιβάζονται για ψώνια και μεσημεριανό γεύμα στα κλαμπ της περιοχής, αφήνοντας εκατομμύρια ευρώ σε καταστηματάρχες και εστιάτορες κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Το αεροδρόμιο La Pila είναι ισοδύναμο με δημοτικό δρόμο, βατό μόνο με μικρά αεροπλάνα με λίγους επιβάτες και υψηλό κόστος, κάτι που δεν επιτρέπει στους διεθνείς tour operators να οργανώνουν τουριστικά «πακέτα» πτήσης+ξενοδοχείου με λογικό αριθμό ατόμων και τιμές. τα οποία μάλιστα εκτρέπονται σε άλλα νησιά της Μεσογείου.

Το επίπεδο ποιότητας αυτών των πτήσεων τσάρτερ αποφασίζεται από τους ξενοδόχους με βάση την τουριστική προσφορά και τις τιμές που χρεώνονται. Το τρέχον έργο επιμήκυνσης θα βελτιώσει την κατάσταση καθώς βελτιώνεται ένας δρόμος ταχείας κυκλοφορίας σε σύγκριση με έναν δημοτικό δρόμο. Το αεροδρόμιο La Pila σήμερα ανήκει στην κατηγορία 2C που επιτρέπει την προσγείωση αεροσκαφών 16 θέσεων και για να επιτρέπεται η προσγείωση αεροσκαφών 70 θέσεων πρέπει να είναι κατάλληλο για την κατηγορία 3C, με διάδρομο μήκους μεγαλύτερου των 100 m. 1.200.

Οι εργασίες αναβάθμισης που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια έχουν επιμηκύνει τον διάδρομο στα 1.197 μέτρα, αλλά για να προσγειωθούν πτήσεις τσάρτερ τουλάχιστον 70 επιβατών, όπως προβλέπει το τρέχον έργο, ο διάδρομος πρέπει να υπερβαίνει τα 1.200 μέτρα. Ωστόσο, για να ανοίξουν αληθινά οι πόρτες της Έλβα στον κόσμο, θα ήταν απαραίτητο να επιμηκύνει ο διάδρομος κατά άλλα 600 μέτρα και να τον φτάσει στα 1.800 μέτρα, για να προσγειωθούν πτήσεις τσάρτερ με 120-140 θέσεις. Όπως οι πτήσεις που προσγειώνονται στα ελληνικά νησιά της Σαντορίνης και της Μυκόνου (το ένα τρίτο της Έλβα ως προς την επιφάνεια και τους κατοίκους) όπου πηγαίνουν 1,5 εκατομμύριο Ιταλοί κάθε χρόνο, οι οποίες έχουν διάρκεια 8 μηνών και καταγράφουν διπλάσιο αριθμό τουριστών από Έλμπα (5,5 εκατ. έναντι 2,8).

Τον Μάρτιο προσγειώνονται 10 πτήσεις στη Σαντορίνη, γεμίζοντας 300 ξενοδοχεία σε ένα μήνα. Ακόμη και το νησί της Σικελίας Λαμπεντούζα (το ένα δέκατο της Έλβα) έχει διάδρομο 1.800 μέτρων όπου μπορούν να προσγειωθούν αεροσκάφη 150 θέσεων. Και μάλιστα αναλογικά καταγράφει τριπλάσιες τουριστικές παρουσίες της Έλβας (2,8 εκατ. παρουσίες/έτος). Πλαγιές 1.800 μέτρων υπάρχουν επίσης στη Σαρδηνία (13 εκατομμύρια παρουσίες/έτος). στη Γαλλία στην Κορσική (14 εκατομμύρια επισκέπτες/έτος). στην Ελλάδα στη Σαντορίνη, στη Μύκονο, στην Κρήτη (περίπου 12 εκατομμύρια παρουσίες/έτος μεταξύ όλων). στην Ισπανία σε Μαγιόρκα, Μενόρκα, Ίμπιζα, Φορμεντέρα (58 εκατομμύρια παρουσίες/έτος μεταξύ όλων). στην Πορτογαλία σε Τενερίφη, Γκραν Κανάρια, Λανθαρότε, Φουερτεβεντούρα (12,8 εκατομμύρια από όλα).

Αυτά είναι αξιόπιστα δεδομένα για να αντιταχθούν σε όσους αμφιβάλλουν για τη χρησιμότητα της επέκτασης του αεροδρομίου.

Όλες οι μεγάλες και μικρές τοποθεσίες με αεροδρόμια ικανά να είναι σημεία προσγείωσης στους αυτοκινητόδρομους του ουρανού έχουν τουριστικές περιόδους τουλάχιστον 8 μηνών, με εκατομμύρια τουρίστες του επιπέδου ποιότητας που επιθυμούν οι τουριστικοί πράκτορες: όσοι στοχεύουν σε συνταξιούχους εφαρμόζουν τιμές διακοπών χαμηλού κόστους , που σε έναν πλούσιο τουρισμό που απαιτεί ποιοτικές υπηρεσίες και είναι σε θέση να τους προσφέρει πρακτικές υψηλών τιμών κόστους.

Το ηθικό δίδαγμα είναι το σύνηθες: μόνο ο Δήμος Έλβα θα έχει τη δύναμη να επιμηκύνει την πίστα στα 1.800 μέτρα για να διπλασιάσει τη σεζόν σε 8 μήνες και να διπλασιάσει τις παρουσίες ετησίως στα 6 εκατομμύρια.

Μετά από ένα πραγματικό δημοψήφισμα, με το οποίο οι Ελμπάν θα αποφασίσουν τι θέλουν: αν θα απομονωθούν χωρίς αεροδρόμιο ή θα ανοίξουν στην Ευρώπη επεκτείνοντας τον διάδρομο πέρα ​​από τα 1.200 μέτρα για να επιτρέψουν την προσγείωση αεροσκαφών 70 επιβατών ή να ανοίξουν στο κόσμο με διάδρομο 1.800 μέτρων για απευθείας διεθνή τσάρτερ και προγραμματισμένες πτήσεις για 120-150 επιβάτες.

Για να επιμηκυνθεί ο διάδρομος στα 1.800 μέτρα και να ανοίξει πραγματικά η Έλβα στον κόσμο, θα ήταν απαραίτητο να υιοθετηθεί η δεύτερη υπόθεση που υποδεικνύεται στο Γενικό Σχέδιο της Περιφέρειας του 2009, για το οποίο έχει ήδη γραφτεί, η οποία δεν συνεπάγεται τις επίφοβες περιβαλλοντικές αναταραχές ή την απαλλοτρίωση σπίτια. χάρη στην επιμήκυνση με περιστροφή της πίστας στον άξονά της προς τα βόρεια προς την κατεύθυνση της πίστας καρτ που θα έσωζε τα σπίτια στην κοιλάδα και θα επηρέαζε μόνο ένα μικρό ξενοδοχείο, το οποίο σίγουρα θα κέρδιζε από την επί πληρωμή μετακίνησή του. τρέχουσα μάλλον ατυχής τοποθεσία.

Με ένα πραγματικό αεροδρόμιο θα κέρδιζαν όλοι, ακόμη και αυτοί οι (πολύ λίγοι) ξενοδόχοι Campesi κοντά που σήμερα αντιτίθενται σε αυτό φοβούμενοι τον θόρυβο, χωρίς να σκέφτονται ότι αν είχαν μια πραγματική αίθουσα συνεδρίων που σήμερα λείπει από την Elba (η οποία θα χρηματοδοτούνταν) θα δούλευαν τα πάντα τη χρονιά. .

Παραμένει μυστήριο γιατί η τρέχουσα λύση, η οποία είναι πιο δυσμενής από κάθε άποψη, προτιμήθηκε από αυτή τη λύση πιο ευνοϊκή για τα γενικά συμφέροντα της Έλβα και τα ιδιαίτερα συμφέροντα των κατοίκων και των ξενοδόχων του Campesi, η οποία ευνοεί μόνο την απαλλοτρίωση των κατοίκων σπίτια.