Η Νότια Ευρώπη σε πρόβλημα με το Αύξηση επιτοκίων της ΕΚΤ αναμενόταν από την αγορά εδώ και αρκετούς μήνες. Η πιο υπερχρεωμένη περιοχή της Ευρωζώνης, τουλάχιστον σε δημόσιο επίπεδο, μόνο αρνητικά μπορεί να επηρεαστεί από την αύξηση του κόστους χρήματος. Το αποκορύφωμα των εντάσεων ήρθε στα μέσα Ιουνίου, όταν η ΕΚΤ αναγκάστηκε να οργανώσει έκτακτο συμβούλιο για να ανακοινώσει την έναρξη ενός ασπίδα κατά της εξάπλωσης. Από εκεί και πέρα, χάρη στους φόβους για πιθανή οικονομική ύφεση στην Ευρωζώνη, η κατάσταση σταδιακά βελτιώθηκε. Οι αποδόσεις των ομολόγων σε Ελλάδα και Ιταλία μειώθηκαν, σημάδι ότι η ανακοίνωση έκπληξη της Φρανκφούρτης έπληξε το σημείο.

Στις 14 Ιουνίου, το ομόλογος της Ελλάδας στα 10 χρόνια πρόσφερε 4,66%. Στην Ιταλία, η δεκαετής BTp έφτασε στο 4,22%. Τα στοιχεία στο τέλος εκείνης της συνεδρίασης μας λένε ότι εκείνη τη στιγμή το spread ήταν περίπου 45 μονάδες βάσης ή 0,45% υπέρ της Ιταλίας.

Χθες, από την άλλη, η ελληνική δεκαετία ταξίδευε με 2,93% και η ιταλική με 3,03%. Το spread ήταν περίπου δέκα μονάδες υπέρ της Αθήνας. Τι συνέβη στο μεταξύ για να δικαιολογήσει αυτή την αντιστροφή ρόλου; Στην Ιταλία η κυβέρνηση Ντράγκι έπεσε και εκλογές γίνονται στις 25 Σεπτεμβρίου. Η Ελλάδα θα ψηφίσει, εκτός εκπλήξεων, σε ένα χρόνο.

Τα ελληνικά ομόλογα, απλωμένα στη μεγάλη πλευρά

Στη μεγάλη έκταση της καμπύλης, ωστόσο, το πλεονέκτημα της Ιταλίας παραμένει. Στις 14 Ιουνίου το 30ετές ελληνικό ομόλογο είχε απόδοση 5,62%, στην Ιταλία 4,80%. Spread υπέρ της Ρώμης για περίπου ογδόντα μονάδες βάσης, πάνω από 0,80%. Χθες 3,89% ο πρώτος και 3,42% ο δεύτερος. Στένωση Spread κάτω από τις 50 μονάδες ή 0,50%. Με άλλα λόγια, το κυρίαρχο κίνδυνο για την Αθήνα θεωρείται σχετικά χαμηλότερο μεσομακροπρόθεσμα, αλλά υψηλότερο για πολύ μακροπρόθεσμα.

Και αυτό εξαρτάται από το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει περίπου τριάντα δισεκατομμύρια ρευστότητα διαθέσιμα για να χρηματοδοτηθεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Και περίπου το 80% του δημόσιου χρέους της βρίσκεται στα χέρια των ευρωπαίων δημοσίων πιστωτών. Οι ιδιώτες πιστωτές έχουν ήδη ασχοληθεί με το αναδιάρθρωση χρέους το 2012. Γεγονός παραμένει ότι η Αθήνα έχει χρέος γύρω στο 200% του ΑΕΠ. Μακροπρόθεσμα, η νομισματική ομαλοποίηση θα επιβάρυνε τους δημόσιους λογαριασμούς της, υπονομεύοντας τον στόχο για μηδενικό έλλειμμα ή ακόμα και για μακροπρόθεσμο δημοσιονομικό πλεόνασμα. Και οι δύο οικονομίες ανταμείβονται από τότε τουριστική έκρηξη μετά από δύο χρόνια γεμάτα πανδημία. Και αυτό δίνει ένα χέρι στα αντίστοιχα κρατικά ομόλογα σε αυτή τη λεπτή φάση στις αγορές.

[email protected]