Η ελληνική θάλασσα τον Σεπτέμβριο είναι σίγουρα μια καλή ευκαιρία για να απολαύσετε την απόλαυση ενός καλοκαιριού που κλιματολογικά μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ. Όσοι στοχεύουν στο ταξίδι τους στις Κυκλάδες έχουν έναν πολύ εκτενή κατάλογο λύσεων με το μέρος τους και ακόμη και μια εβδομάδα μπορεί να είναι αρκετή για να γεμίσει ενέργεια στον ήλιο και στα γαλαζοπράσινα νερά ορισμένων από αυτά τα νησιά, αποφεύγοντας σκόπιμα την προσγείωση σε η πάντα πολύ κόσμος Μύκονος και Σαντορίνη.
Διαδρομή για το νησί της Αφροδίτης
Για να φτάσουμε σε αυτό που πολλοί θεωρούν (και όχι άδικα) το πιο όμορφο νησί των Κυκλάδων αν όχι ολόκληρης της Ελλάδας, και όχι μόνο επειδή αντιπροσωπεύει έναν από τους πολλούς συμβολικούς τόπους της χιλιετούς ιστορίας του Αιγαίου που το αποκάλυψε στους κόσμος η εμφάνιση έκανε άγαλμα της Αφροδίτης, η Αφροδίτη της Μήλου, ίσως το καλύτερο δρομολόγιο είναι να πετάξεις από την Ιταλία στη Σαντορίνη και από εκεί να επιβιβαστείς σε ιπτάμενο δελφίνι για να φτάσεις (σε λίγες ώρες περίπου) στο λιμάνι του Αδάμαντα. Εάν οι συνδέσεις το επιτρέπουν, μπορείτε να πάρετε το λεωφορείο που ανεβαίνει από το αεροδρόμιο στη Θήρα για να απολαύσετε ένα διάλειμμα σε ένα από τα μπαρ ή τα εστιατόρια με θέα στην Καλντέρα, τελικά ορφανό από τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια που σταθμεύουν εκεί στη μέση του καλοκαιριού και στη συνέχεια να κατεβείτε (πάντα με λεωφορείο) για το λιμάνι του Αθηνιού, κατά μήκος του μοναδικού ελικοειδή δρόμου πρόσβασης με θέα στη θάλασσα. Η πλεύση προς τη Μήλο, εφόσον οι συνθήκες της θάλασσας το επιτρέπουν, είναι μια ευχάριστη ολίσθηση στα κύματα που αυλακώνουν τη μπλε επιφάνεια του κοβαλτίου αυτού του τμήματος του Αιγαίου. Μόλις φτάσετε στο λιμάνι, δεν χρειάζεται πολύ για να βυθιστείτε στην ατμόσφαιρα του νησιού και η συμβουλή (καλή για όλες τις εποχές) είναι να έχετε ένα αυτοκίνητο εκτός δρόμου, έστω και ένα μικρό τζιπ, για να μπορείτε να κινηθείτε γύρω από ολόκληρο το νησί χωρίς όρια οδηγώντας σε κακοσυντηρημένους δρόμους και χωματόδρομους.
Από τα σοκάκια της Πλάκας μέχρι τις παραλίες της Καραϊβικής του Αγίου Σώστη
Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της Μήλου είναι ότι είναι πολλά πράγματα σε ένα: αμμώδεις παραλίες και γκρεμοί, μεγάλες αμμώδεις ακτές και μικροί όρμοι, πολύ δημοφιλή κέντρα όπως τα Πολλώνια ή ο ίδιος ο Αδάμαντας και μικρά ψαροχώρια όπως ο Φηροπόταμος ή ο Εβούριος, που έχουν γίνει ιδανικά μέρη για να μείνετε μακριά από όλους ή οικεία συνεστιάσεις όπου μπορείτε να γευματίσετε σε διαχρονικές ταβέρνες. Και μετά εκείνη η γεύση της αυθεντικής Ελλάδας που αναπνέει κανείς εδώ κι εκεί, περπατώντας άσκοπα στα σοκάκια της Πλάκας, με τη μικρή της πλατεία που το βράδυ μετατρέπεται σε θέατρο εστιατορίου, τα λευκά σπιτάκια της δίπλα δίπλα σε ένα είδος τρισδιάστατου Το Tetris και η εκκλησία του που γίνεται ένα μυστικιστικό μέρος το ηλιοβασίλεμα παρά τις πολύγλωσσες κραυγές όσων ερωτεύονται αυτή την υπέροχη θέα που κοιτάζει προς τα βορειοδυτικά και ατενίζει τη βαθιά είσοδο από όπου μπαίνουν και φεύγουν τα πλοία από και προς τα άλλα νησιά των Κυκλάδων . Στην Πλάκα υπάρχει ένα μικρό μουσείο με αντίγραφο της Αφροδίτης της Μήλου (το πρωτότυπο είναι από το άγαλμα που εκτίθεται στο Λούβρο) και πολύτιμα αντικείμενα 3.000 ετών, ενώ τα γειτονικά χωριά Τιράβαλος και Τιρπίτη, όπου η ζωή κυλά αργά μεταξύ των Οι ντόπιοι και η διακριτική παρουσία των τουριστών, αποτελούν το τέλειο σημείο εκκίνησης για να φτάσετε στις διάφορες παραλίες, τον πολυτιμότερο θησαυρό για όσους έρχονται διακοπές στη Μήλο, ειδικά αυτή την περίοδο. Υπάρχουν πολλά ονόματα να γράψετε στην ατζέντα σας: ο κόλπος της Πλαθένιας για μπάνιο στα ήρεμα νερά του το ηλιοβασίλεμα, ο σεληνιακός και πολύ λευκός βράχος του Σαρακίνικου και η ελάχιστα συχνή αμμώδης παραλία μεταξύ του Αγίου Σώστη και του Προβάτου όπου η θάλασσα είναι τόσο διάφανο ότι θυμίζει Καραϊβική . Και μετά πάλι τα υποβλητικά σενάρια από χρωματιστά βράχια που απλώνονται στο Αιγαίο της Φυριπλάκας και του Παλαιοχωρίου ή το θαύμα (προσβάσιμο μόνο με βάρκα) του Κλέφτικου, ένα πραγματικό σπιράλ σφηνωμένο στα γαλαζοπράσινα νερά.
Κίμωλος, απαραίτητο νησί
Ακόμα κι αν η διαμονή στη Μήλο περιορίζεται σε μια εβδομάδα, μια μέρα ή περισσότερο ανάμεσα στις παραλίες και τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Κιμώλου μπορεί να είναι μια αξέχαστη ανάμνηση από τις διακοπές εκτός εποχής. Εύκολα προσβάσιμο με πλοίο ακόμα και με δικό σας αυτοκίνητο (ή μοτοποδήλατο) από το λιμάνι των Πολλώνων, προσφέρει τον Σεπτέμβριο την απόλυτη ηρεμία σε όρμους όπως η Γούπα με τον βράχο ελέφαντα και τα παραδοσιακά σύρματα, καταφύγια λαξευμένα στο βράχο για στάθμευση ψαρέματος, παραλίες προφυλαγμένο από τα μελτέμια όπως ο Πηγάδος, χωρίς προφανώς να ξεχνάμε τα Πρασσά, την πιο όμορφη ίσως παραλία για τη χρυσαφένια άμμο και τα σμαραγδένια νερά, και τα Ελληνικά, τα πιο εντυπωσιακά με τις ανασκαφές και τους τάφους της Μυκηναϊκής περιόδου. Και μετά η απόλαυση μιας τελευταίας βουτιάς ακολουθούμενη από ένα απεριτίφ στο μικρό αμφιθεατρικό λιμανάκι της Ψάθης, πριν αγκαλιάσουμε τη βραδιά σε ένα από τα μπαρ του Χωριού (Χώρα), το μοναδικό πραγματικό κατοικημένο κέντρο (φυσικά με λευκά σπίτια) ενός νησιού που θυμίζει την απλότητα παντού και την οποία οι Βενετοί ονόμασαν Artzentiera, το ασημένιο νησί.
Φολέγανδρος, τοπία απίθανα και σκληρά
Ο κίνδυνος να βρείτε το Μελτέμι να φυσάει δυνατά είναι πάντα υψηλός, από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο, αλλά η γοητεία που μπορεί να δώσει αυτό το νησί σίγουρα δεν πτοεί όσους θέλουν να ζήσουν τις Κυκλάδες χωρίς τη σικ πατίνα άλλων πιο διάσημων προορισμών. Η Φολέγανδρος βρίσκεται στη διαδρομή με ιπτάμενο δελφίνι μεταξύ Σαντορίνης και Μήλου και μπορεί να είναι μια ευχάριστη επέκταση διακοπών, ακόμη και για λίγες μέρες. Το σημαντικότερο κέντρο του, χτισμένο κοντά σε γκρεμό και απαθανατισμένο σε φωτογραφίες με τον αδιαμφισβήτητο δρόμο με λευκούς τοίχους που διασχίζει την κορυφογραμμή ενός γκρεμού με θέα τη θάλασσα, δίνει την αίσθηση ότι αιωρείται στον άνεμο, αλλά δεν είναι το μόνο αξιοθέατο.
“Εμπειρογνώμονας στα ταξίδια. Ειδικός στα ζόμπι. Θέλετε να αγαπάτε τον ιστό. Δημιουργός. Διαδικτυακός. Φανατικός της τηλεόρασης. Πεθαίνοντας του μπέικον.”
