Τον τελευταίο καιρό το Βατικανό, καθώς και Πάπας Φραντσέσκο, βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ΜΜΕ, τόσο με αφορμή το ταξίδι του Ποντίφικα μας στην Ελλάδα, όσο και μετά την περίσταση που τους είδε να εμπλέκονται, δηλαδή η υλοτόμηση ενός έλατου 113 ετών στολίζουν και διακοσμούν την πλατεία του Αγίου Πέτρου με αφορμή τις γιορτές των Χριστουγέννων.
Όμως η υποκρισία της εκκλησίας δεν σταματά ποτέ και αυτή τη φορά εμπλέκει τον Πάπα όπου σε μια από τις ομιλίες του στο ταξίδι στην Κύπρο απευθύνεται σε νέους ζητώντας τους μην ενδίδετε στον πειρασμό του καταναλωτισμού, εύκολα κέρδη και ψεύτικες υλικές ανάγκες. Μια ομιλία που θα είχε νόημα, ειδικά αν αναλογιστούμε τα τελευταία χρόνια. Αυτά μας το έχουν μάθει Ο καταναλωτισμός και η σπατάλη πόρων στεγνώνουν τον πλανήτη κάνοντάς τον άνυδρο, από οποιαδήποτε άποψη.
Αλλά πρέπει επίσης να εξετάσουμε την τελευταία ιστορία που αφορά το Βατικανό, μια ιστορία που έχει συγκλονίσει τους περιβαλλοντολόγους και όχι μόνο. Μιλάμε για τοκτύπημα του εκατονταετηριδιού ελάτου με μοναδικό σκοπό τον εξωραϊσμό και τη διακόσμηση μιας πλατείας. Αν αυτό δεν είναι καταναλωτισμός!
Ένας καταναλωτισμός που στεγνώνει τη φύση, που καταστρέφει ένα τοπίο, αυτό του Τρεντίνο. Ακόμα κι αν γίνει με απόλυτη νομιμότητα, η κοπή ενός δέντρου, ειδικά αν είναι εκατονταετηρίδα, στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα σαν το φως του ήλιου: άγνοια, αδιαφορία για τα προβλήματα που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή· την αδιαφορία για το πρόβλημα της αποψίλωσης των δασών και για το πρόβλημα των πυρκαγιών που καταστρέφουν εκτάρια δασών κάθε χρόνο.
Η υποκρισία της Εκκλησίας: προοδευτική ή «όπιο των λαών»;
Μόλις τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε το Ο Ποντίφικας στο ταξίδι του στην Ελλάδα και την Κύπρο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στρεφόταν συχνά στους πιστούς του, όπως συχνά συμβαίνει. Για πολλούς ο Πάπας θεωρείται επαναστάτης, ανοιχτός στην αλλαγή στην κοινωνία, αλλά για άλλους δεν είναι έτσι.
Στόχος της εκκλησίας είναι να προσαρμοστούν στις αλλαγές της κοινωνίας, αλλά δυστυχώς οι νοοτροπίες και τα δόγματα δεν αλλάζουν. Τα δόγματα είναι απόλυτες και αδιαμφισβήτητες αλήθειες και για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν μπορούν να αλλάξουν και να προσαρμοστούν στην κοινωνία.
Εκτός από τα αμετάβλητα δόγματα, αυτό για το οποίο επικρίνεται συνεχώς η Εκκλησία είναι υποκρισία. Οι συνεχείς αντιφάσεις που προέκυψαν στο πέρασμα των αιώνων και που εμφανίζονται μέχρι και σήμερα διώχνουν δεκάδες χιλιάδες πιστούς μακριά από την πνευματική τους πορεία.
Παρόλα αυτά, η Εκκλησία καταφέρνει ακόμα να έχει τους ακόλουθούς της. Τον τελευταίο καιρό, όμως, αυτή η ακόλουθη φαίνεται να έχει αυξηθεί και αυτό είναι σίγουρα χάρη στη φιγούρα του Πάπα Φραγκίσκου. Φιγούρα μεταρρυθμιστή, για πολλούς θαυμαστές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι: ο ρόλος του πάπα είναι να προσελκύει τους πιστούς μέσα από λόγια και λόγους που μόνο στην όψη μπορεί να φαίνονται μεταρρυθμιστικές και προοδευτικές, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν ένα πέπλο υποκρισίας.
Οι λέξεις, πολύ συχνά, δεν συμπίπτουν με τα γεγονότα. Και αυτό είναι σίγουρα εκεί για να το δουν όλοι: η φτώχεια ευαγγελίζεται, αλλά ταυτόχρονα Η Εκκλησία στολίζεται με πλούτη. ευαγγελίζεται το άνοιγμα προς τις γυναίκες, αλλά ακριβώς την ημέρα της Αμόλυντης Σύλληψης το γυναικείο ιερατείο απαγορεύεται, χαρακτηρίζοντάς το ακόμη και ως έγκλημα ισοδύναμο με το έγκλημα της παιδεραστίας και της αίρεσης.
Δεν πρόκειται για μεταρρυθμιστική νοοτροπία, ούτε είναι προοδευτική ή ανοιχτή σε αλλαγές. Η νοοτροπία της εκκλησίας είναι παλιά και μεσαιωνική, ακόμα προσκολλημένο σε παλιά δόγματα που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν στον εικοστό πρώτο αιώνα, όπως το έγκλημα της αίρεσης.
Εξαιτίας αυτού του εγκλήματος, κατά τον Μεσαίωνα, πολλές προχωρημένες και επιστημονικές γυναίκες σκοτώθηκαν και κάηκαν στην πυρά. Τι θα γινόταν όμως αν οι γυναίκες χειροτονούνταν ιέρειες και ιερείς; Ακολουθεί ένα αναλυτικό βίντεο που έφτιαξε το κανάλι WebTV της WomanTimes. Αυτό το βίντεο εξηγεί τι θα συνέβαινε αν η γυναίκα μπορούσε να γίνει ιερέας, ένα ακόμα θέμα ταμπού.
Η ομιλία του Πάπα για τον καταναλωτισμό
Κατά το τελευταίο του σκέλος ένα Cipro ο Ποντίφικας πήγε στο Σχολή Αγίου Διονυσίου των Αδελφών Ουρσουλινών, στο Μαρούσι, για να γνωρίσουμε νέους. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, ο Πάπας μίλησε απευθείας σε νέους, λέγοντας την ιστορία της Οδύσσειας και τα γεγονότα του Οδυσσέα.
“Θυμάσαι τις περίφημες λέξεις που είναι χαραγμένες στο αέτωμα του ναού των Δελφών; “Γνώρισε τον εαυτό σου”. Σήμερα υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχάσουμε ποιους έχουμε εμμονή με χίλιες εμφανίσεις, με χτυπητά μηνύματα που κάνουν τη ζωή να εξαρτάται από το πώς ντυνόμαστε. στο αυτοκίνητο που καθοδηγούμε, από το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Αλλά αυτή η αρχαία πρόσκληση, γνωρίστε τον εαυτό σας, ισχύει ακόμα και σήμερα: αναγνωρίστε ότι αξίζεις για αυτό που είσαι, όχι για αυτό που έχεις».
Τα λόγια από μόνα τους πολύ σωστά, αλλά που κρατούν πάντα εκείνο το πέπλο της υποκρισίας γιατί αντικειμενικά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, στο τι είναι η εκκλησία και τι αντιπροσωπεύει, αυτό είναι δύναμη και πολύς υλισμός.
Σύμφωνα με τον Ποντίφικα, όλοι μας σήμερα κρινόμαστε συνεχώς με βάση την εμφάνιση, με βάση το φόρεμα που φοράμε, με βάση την ποιότητα των ανθρώπων που αγαπάμε να περιτριγυριζόμαστε, αλλά κανείς δεν βλέπει την ουσία. Κάθε άνθρωπος πρέπει να θεωρείται μοναδικός και ανεπανάληπτος.
Αντίθετα, και πάλι σύμφωνα με τον Ποντίφικα, κατά το ταξίδι της πίστης μας vΜας ελκύουν συνεχώς σαγηνευτικά και επίμονα μηνύματα από τον υλικό κόσμο και καταναλωτή. Επομένως, η συμβουλή του Πάπα Φραγκίσκου είναι να μην μαγευτείτε από τις σειρήνες του καταναλωτισμού. αναφερόμενος στον Οδυσσέα, που ακριβώς για να μην πέσει στα νύχια των σειρήνων άφησε τον εαυτό του να δεθεί στο κατάρτι του σκάφους του:
«Στον μύθο προσέλκυαν τους ναυτικούς με το τραγούδι τους για να τους κάνουν να τσακιστούν στα βράχια. Στην πραγματικότητα, οι σημερινές σειρήνες θέλουν να σε γοητεύσουν με σαγηνευτικά και επίμονα μηνύματα, που εστιάζουν στο εύκολο κέρδος, στις ψεύτικες ανάγκες του καταναλωτισμού, στη λατρεία του σωματική ευεξία, διασκέδαση με κάθε κόστος»
Σύμφωνα με τον Πάπα Φραγκίσκο, για να μην πέσουμε στην παγίδα τους, είναι απαραίτητο να τροφοδοτήσουμε το θαύμα και την ομορφιά της πίστης. Αλλά δυστυχώς, η πρώτη που γοητεύεται από τις σειρήνες του καταναλωτισμού είναι η Εκκλησία.
Ευχαριστώ από καρδιάς για το καλωσόρισμα που δέχτηκα στην Κύπρο και την Ελλάδα. Ευχαριστώ όλους όσους συνεργάστηκαν για αυτό #TravelApostolic! Ευχαρίστο! Θα σε κουβαλήσω μαζί μου, στη μνήμη και στην προσευχή.
– Πάπας Φραγκίσκος (@Pontifex_it) 6 Δεκεμβρίου 2021
Πάπας Φραγκίσκος κατά των γυναικών: η ιεροσύνη μεταξύ των γυναικών είναι έγκλημα όπως η παιδεραστία και η αίρεση!
Τα τελευταία νέα φτάνουν σήμερα, ημέρα τουΑμόλυντη Σύλληψη, η κατεξοχήν γιορτή της γυναίκας, ή η Παναγία.
Αυτές τις μέρες, ο Πάπας έχει κατακλυστεί από τα συνεχή αιτήματα που προέρχονται από τη Γερμανική Εκκλησία, την Αυστρία, τη Βραζιλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία σχετικά με ένα πιθανή μεταρρύθμιση του θεσμού της ιεροσύνης μεταξύ των γυναικών. Όμως το χτύπημα έρχεται από τον Πάπα.
μέσω α Rescripto, ήθελε ο Ποντίφικας ενημέρωση του νόμου για i delicta graviora, ή τα σοβαρότερα εγκλήματα κατά της πίστεως. Ακριβώς σε αυτό το έγγραφο η χειροτονία των γυναικών στην ιεροσύνη παρεμβάλλεται ως ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της πίστης, μαζί με το έγκλημα της παιδεραστίας, της αίρεσης, της διάρρηξης της μυστηριακής σφραγίδας της εξομολόγησης, του σχίσματος και της ιεροσυλίας της Θείας Ευχαριστίας.
Αυτή η νέα νομοθεσία θα τεθεί σε ισχύ την ημέρα της Αμόλυντης Σύλληψης. Και σε αυτή την περίπτωση, το μήνυμα που θέλει να στείλει η Εκκλησία είναι πολύ ακριβές και ξεκάθαρο: οι γυναίκες δεν μπορούν να κατέχουν θέσεις κύρους μέσα στην Εκκλησία και στην κοινωνία.
Εκτός από μεταρρυθμιστική και προοδευτική νοοτροπία. Η γυναίκα για την Εκκλησία έχει μόνο περιθωριακό ρόλο, φροντίδας για την οικογένεια, των παιδιών και υποταγής στη θέληση του άντρα. Μεσαιωνικές απόψεις.
«Το πιο σοβαρό έγκλημα της απόπειρας ιερής χειροτονίας γυναίκας επιφυλάσσεται επίσης στην Εκκλησία για το Δόγμα της Πίστεως: εάν αυτός που επιχειρεί την απονομή του ιερού τάγματος ή η γυναίκα που επιχειρεί να λάβει το ιερό τάγμα είναι πιστή, προβαίνει σε αφορισμό»
Συντάκτης και επίδοξος δημοσιογράφος, γεννημένος το 1991.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην αγαπημένη μου Σικελία, στο Erice. Αποφοίτησα στις Πολιτικές Επιστήμες και τις Διεθνείς Σχέσεις στοΠανεπιστήμιο Μεσσήνης και ειδικότητα στις Ιστορικές Επιστήμες.
Πάντα έκανα πάθος μου τη δημοσιογραφία από παιδί, τόσο πολύ που κατάφερα να δημοσιεύσω το πρώτο μου άρθρο για Δημοκρατία. Πάντα συμμετείχα σε εθελοντική εργασία, συνεργαζόμενος ως υπεύθυνος Τύπου σε μη κερδοσκοπικό σωματείο, στον κοινωνικό τομέα, είμαι επίσης περιβαλλοντολόγος και πεπεισμένη ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων. Το όνειρό μου? Να μπορώ να δημιουργήσω έναν καλύτερο κόσμο μέσα από τα λόγια μου.
“Δια βίου γκουρού της μπύρας. Κακός social mediaholic. Διοργανωτής. Τυπικός geek της τηλεόρασης. Καφετιέρης. Περήφανος επαγγελματίας τροφίμων.”