Μια κυψέλη σκαλισμένη από την τοπική πέτρα, όπως ακριβώς έκαναν οι πρώτοι Έλληνες κάτοικοι του νησιού τον όγδοο αιώνα π.Χ. Με αυτό το αντικείμενο γεμάτο ιστορία και ζωή (στο εσωτερικό του υπάρχουν ήδη εκατοντάδες βουητοί καλεσμένοι που παράγουν miele μέσα), το νησί της chσκιας γιορτάζει σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα της Μέλισσας προκαλώντας τη Magna Graecia με μια πράξη που δεν είναι μόνο συμβολική, αλλά γεμάτη συγκεκριμένες έννοιες στο ζώδιο του βιοποικιλότητα και οικολογική βιωσιμότητα.

«Χάρη στη συνεχή έρευνα των ριζών μας και τη δέσμευση για την προστασία των ζώων – εξηγεί Raffaella Scotti, ο μελισσοκόμος που εισήγαγε αυτήν την καινοτομία – αφού ξεκίνησα μια ηθική και φυσική μελισσοκομία χρησιμοποιώντας κυψέλες “topbar”, αποφάσισα να πάω ακόμα πιο πίσω στο χρόνο εισάγοντας ξανά στην αλυσίδα εφοδιασμού τις κυψέλες που χρησιμοποιούνται στο νησί Έλληνες αποικιοκράτεςΤο Μετά από επιστημονικές δημοσιεύσεις για το θέμα, και εμπνευσμένο από μια πρόταση που γράφτηκε στο βιβλίο “Η ευχαρίστηση των μελισσών” του Πάολο Φοντάνα, ξεκίνησα μια έρευνα η οποία, χάρη στη βοήθεια ορισμένων φίλων, κατέληξε στη δημιουργία αυτής της κυψέλης πλήρως κατασκευασμένης σε τραχυτική πέτρα».

Είναι ο ίδιος τύπος πέτρας που χρησιμοποιήθηκε, όταν μοντελοποιήθηκε, για την κατασκευή τοίχων από πέτρα και περιμετρικούς τοίχους αγροτικών σπιτιών στο καταπράσινο νησί.

«Ο φίλος Paolo Petrone βρήκε τη σωστή πέτρα, όχι εύκολη υπόθεση, αλλά τα επιδέξια χέρια του Serafino Pippo ολοκλήρωσαν τη δουλειά. Τώρα – εξηγεί η Raffaella Scotti – μετά την εισαγωγή ενός σμήνους νησιών, μπορέσαμε να επαληθεύσουμε ότι η οικογένεια είναι καλά και ότι η βασίλισσα άρχισε την κατάθεσή της. Ελπίζουμε ότι από αυτόν τον μικρό αλλά τεράστιο κόσμο γεμάτο μεγάλα περιουσιακά στοιχεία μπορεί να ξεκινήσει με ένα απαραίτητο μήνυμα: να σέβεστε τη φύση, τη σωστή γνώση πριν μεγαλώσετε οποιοδήποτε ζώο, ακολουθήστε τους κανονισμούς και στην περίπτωση της μελισσοκομίας θυμηθείτε ότι είμαστε όλοι συνδεδεμένοι και χρειάζεται πολύ λίγο για να το καταστρέψουμε ».

Για να το κάνει αυτό, βασίζεται επίσης στην αξία ενός άλλου λιθοδομικού αντικειμένου «Ομφάλος», όπως συνέβη στην Ελλάδα πριν από πολλούς αιώνες, για να ευνοήσει την ανάπτυξη ενός πολιτιστική πρακτική που ήταν διαδεδομένη στα νησιά της Μεσογείου μέχρι πριν από πολλά χρόνια, όπως τόνισε ο Γεώργιος Μαυροφρίδης, ο Έλληνας αρχαιολόγος που έχει πραγματοποιήσει ενδιαφέρουσες τομεακές μελέτες ιδιαίτερα στην περιοχή που εκτείνεται από το Αιγαίο έως το Ιόνιο.