Φαίνεται χθες ότι ο σχολιαστής του Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Άστον Βίλα τρελάθηκε για το 3-2 αυτού του 17χρονου Ιταλού, με τα μαλλιά γεμάτα τζελ και τα πονηρά μάτια όσων θα πρωτοστατήσουν. Ο Ματσέντα είχε δεχτεί την πλάτη του στο γκολ από τον Γκιγκς, με το τακούνι του είχε ελευθερωθεί από τον δείκτη και με το δικαίωμα της πλάκας να στρίψει είχε γράψει ιστορίαεκνευρίζοντας τον Φέργκιουσον, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Σκόουλς και όλη τη Γιουνάιτεντ.

Δεν ήταν ο πρώτος Ιταλός που μετανάστευσε στην Αγγλία για να αναζητήσει τη δόξα, αλλά ήταν αυτός που φαινόταν πιο κοντά στην επιτυχία. Το όνομά του είχε μείνει λίγο εφήμερο στον αέρα -ήταν ούτως ή άλλως 17- πριν συγκρουστεί με την πραγματικότητα. Δύο χρόνια με λίγες εμφανίσεις στη Γιουνάιτεντ, έναν καταστροφικό δανεισμό στη Σαμπντόρια και μετά την πτώση, που τον οδήγησε να γυρίσει αρκετές ομάδες της Τσάμπιονσιπ, πριν επιστρέψει στην Ιταλία, στη Serie B, με τη Νοβάρα. Το 2018 για λόγους που δύσκολα ανακατασκευάζονται, καταλήγει σε μια από τις πιο γνωστές ομάδες της Ελλάδας, τον Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά εδώ καταφέρνει να μείνει στην ίδια ομάδα για περισσότερες από δύο σεζόν: το αποτέλεσμα είναι 116 παιχνίδια, 40 γκολ. τίποτα φανταχτερό, αλλά ούτε και τόσο κακό. «Ευχαριστώ για τις καλές αναμνήσεις», τον χαιρέτησαν από τα επίσημα κανάλια του Παναθηναϊκού, τον οποίο αποχωρεί με ένα Κύπελλο Ελλάδας. Τώρα τον περιμένει η Ankaragücü, μια ομάδα από την πρωτεύουσα που μόλις ανέβηκε στην τουρκική κορυφαία κατηγορία. Για μερικά χρόνια η Τουρκία έχει γίνει τόπος προσγείωσης για πολλούς Ιταλούς στη λεωφόρο του ηλιοβασιλέματος ή σε αναζήτηση λύτρωσης και ο Macheda ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτή την ομάδα. Όμως στη μεταγραφή του υπάρχει κάτι πιο μελαγχολικό και περίεργο, σε μια ομάδα που μέχρι πριν λίγες μέρες δεν ξέραμε ότι υπάρχει.

💪🔥#FedericoMacheda pic.twitter.com/MI5r5OZpij

– MKE Ankaragücü (@Ankaragucu) 12 Ιουλίου 2022

Ακόμη και το βίντεο της παρουσίασης από μόνο του είναι δύσκολο να κατανοηθεί: λαμβάνει χώρα σε ένα εργαστήριο σιδηρουργού, κάποιος δουλεύει μέταλλο για να δημιουργήσει παπούτσια, μια επίπονη δουλειά σαν να εξουδετερώνει μια βόμβα. Στη συνέχεια η κάμερα φαρδαίνει και βλέπουμε τη μεγάλη μύτη της Macheda, το ιδρωμένο πρόσωπό της. «Με λένε Φεντερίκο. Federico Macheda »λέει προσπαθώντας να μην κοιτάξει την κάμερα, η φωνή του δεν τον έπεισε. Δεν φαίνεται καλή αρχή, αλλά ποιος ξέρει: ίσως στην Άγκυρα Macheda βρει αυτό που έψαχνε σχεδόν 15 χρόνια.