Η Alessia Marcuzzi μας δέχεται ξυπόλητες, με λευκό φανελάκι και τζιν. Με τα μαλλιά της ανεβασμένα, χωρίς μακιγιάζ, είναι όμορφη με αυτή την ομορφιά που ρίχνει φως. Στο δωμάτιο, το άρωμα μιας φρεσκοφτιαγμένης σάλτσας. Στο βάθος οι νότες ενός πιάνου. «Κάθισε, έχω την κατσαρόλα με το νερό στη φωτιά», χαμογελάει, πηγαίνοντας σε μια μεγάλη βεράντα που ανοίγει στην πόλη. Σε μια γωνία, ένα τραπέζι για δύο. Προσεγμένο, αλλά χωρίς πολλά φιοριτούρες. Όπως η οικοδέσποινα – αποκλειστικές φωτογραφίες | βίντεο

Alessia Marcuzzi, πικνίκ και ακροβατικά στο πάρκο με την κόρη της Mia: δες τα, είναι δύο σταγόνες νερό! – αποκλειστικός

Μαγειρεύει; «Φυσικά. Ζυμαρικά με τέσσερα ντοματίνια, το άλογο μου».

Σου αρέσει να είσαι στην κουζίνα; «Με χαλαρώνει. Τους τελευταίους μήνες ανακάλυψα ξανά την αξία του χρόνου που αφιερώνεις στον εαυτό σου και σε αυτούς που αγαπάς».

Δεν την έχουμε δει στην τηλεόραση εδώ και καιρό, έκανε σαββατοκύριακο. Επειδή? «Γιατί ο καθένας μας, αν μπορεί, έχει το καθήκον να σταματήσει όταν δεν αναγνωρίζει πλέον τον εαυτό του στα έργα που αντιμετωπίζει. Για μένα η δουλειά είναι ιερή: πρέπει να τη σέβεσαι, να την τιμάς. Ο προβληματισμός είναι να καταλάβεις πού θέλεις να πας. Είναι θέμα πνευματικής ειλικρίνειας. Και της ορθότητας απέναντι στον εαυτό του».

Σε ποια σχέση μείνατε με τη Mediaset και με τον Πιερ Σίλβιο Μπερλουσκόνι; “Εξαιρετικό. Κάνοντας ένα διάλειμμα, μετά από περισσότερα από 20 χρόνια εργασίας στην ίδια εταιρεία, δεν σημαίνει ότι αρνούμαι την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη προς αυτούς που πάντα πίστευαν σε εσάς. Η Mediaset μου εμπιστεύτηκε σημαντικά προγράμματα, τα οποία έχω φροντίσει με τη μέγιστη δέσμευση. Αλλά οι επαγγελματικές σχέσεις είναι σαν συναισθηματικές: εξελίσσονται. Είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο να αφιερώσεις μια στιγμή για τον εαυτό σου όταν δεν αναγνωρίζεις πλέον τον εαυτό σου στα έργα και τα προγράμματα που σου προτείνονται. Αλλά όποιος θέλει να δει ένα η προδοσία, μια ρήξη, είναι λάθος».

Ρομαντική Alessia Marcuzzi με τον σύζυγό της Paolo Calabresi Marconi – Κοίτα

Τι έχει κάνει φέτος μακριά από τις κάμερες; «Ως κινηματογραφόφιλος, γεμάτος ταινίες. Και με την κόρη μου καταβροχθίσαμε την τηλεοπτική σειρά. Δείτε μαζί την τελευταία σεζόν Stranger Things ήταν σαν να ταξιδεύω στο χρόνο, έπρεπε να εξηγήσω πολλά πράγματα για τα 90 μου».

Τι άλλο? «Είμαι μια τυχερή γυναίκα, γεμάτη στοργή και ενδιαφέρον. Έχω μια οικογένεια που λατρεύω και με δεσμεύει πολύ, μια ομάδα αγαπημένων φίλων στους οποίους μπορώ να αφιερώσω τον χρόνο μου. Είναι μια σημαντική επιχειρηματική δραστηριότητα, που απορροφά μεγάλο μέρος των ημερών μου».

Αρνούμαστε με παραγγελία. Ας ξεκινήσουμε από το ιδιωτικό. «Η οικογένειά μου είναι τα πάντα μου. Η δική μου και ο Tommaso, τα παιδιά μου, είναι η απόλυτη προτεραιότητα».

Μαμά-φίλη; “Όχι. Είναι δεμένη και πάντα έτοιμη να δώσει συμβουλές, αλλά όχι συνένοχη. Οι ρόλοι πρέπει να γίνονται σεβαστοί, μου έμαθαν οι γονείς μου, δύο εξαιρετικοί άνθρωποι χωρίς τους οποίους δεν θα γινόμουν ποτέ η γυναίκα που είμαι. Και μετά η αγαπημένη μου γιαγιά Μελά”.

Alessia Marcuzzi, ανοιχτόκαρδες εξομολογήσεις: «Φοβάμαι να γεράσω, την αγάπη και … κάνω ψυχοθεραπεία» – Κοίτα

Η γιαγιά-ξεναγός. «Το προπύργιο μου. Στα 99 του είναι μια πραγματική δύναμη της φύσης. Εξακολουθεί να κάνει τα πάντα μόνη της: τα ψώνια, την εκκλησία. Και παίζει burraco με τους φίλους του. Είναι η πραγματική μου πηγή έμπνευσης. Πριν από μερικά χρόνια πήγα ολόκληρη τη φυλή μου στη χώρα καταγωγής τους, το Roseto Valfortore, στην Απουλία. Ήταν μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου. Η αίσθηση ότι ανήκει κανείς στις ρίζες του είναι μια ανεκτίμητη αξία».

Μπορεί επίσης να είναι πολύ μοντέρνα. Έχει άριστες σχέσεις με τους πατεράδες των δύο παιδιών της (Francesco Facchinetti και Simone Inzaghi) και τους συντρόφους τους. «Είναι μια κουραστική άσκηση και ταυτόχρονα μια πράξη αγάπης. Είμαι πεπεισμένος ότι όταν κάνεις παιδιά πρέπει να απογυμνωθείς από τον εγωισμό σου, δεν είναι σωστό να πληρώνουν τις συνέπειες ενός χωρισμού που αποφασίζουν οι μεγάλοι. Και τότε η εύρεση αρμονίας είναι επίσης ζήτημα σεβασμού. Απέναντι στον εαυτό μας, σε αυτούς που αγαπήσαμε και στα συναισθήματα που νιώσαμε».

Σοφός. «Το τέλος μιας σχέσης δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιστοιχεί στο τέλος του καλού, της εκτίμησης και της στοργής που έχει μοιραστεί. Το να φεύγεις δεν σημαίνει να αποστρέφεσαι. Οι πραγματικές σχέσεις δεν πεθαίνουν, δεν ξέρουν αντίο. Αν αλλάξουν κάτι, μεγαλώνουν».

Η Alessia Marcuzzi μας ανοίγει τις πόρτες του σπιτιού της: τι πολυτέλεια… – Κοίτα

Ο σύζυγός της Πολ είναι ο βράχος της, είπε. Αλλά και εσείς έχετε περάσει στιγμές κρίσης. «Ποιος δεν βιώνει σκαμπανεβάσματα σε μια σχέση ζευγαριού; Ο Πάολο είναι το στήριγμά μου και σημείο αναφοράς και για τα παιδιά μου. Αλλά δεν πιστεύω στις ψεύτικες και άνετες ισορροπίες. Η αγάπη είναι διαλεκτική, αλλά και οι σιωπές και οι κραυγές. Το να αγαπάς σημαίνει να αναζητάς την αλήθεια των συναισθημάτων. Γιατί, όπως έγραψε ο Έλληνας ποιητής Κωσταντίνος Καβάφης, η ζωή μας «δεν μας φαίνεται σαν ξένος»».

Πού προκύπτει η σύγκρουση όταν αγαπάτε ο ένας τον άλλον; «Η καλλιέργεια μιας σχέσης ως ζευγάρι είναι ό,τι πιο απαιτητικό υπάρχει. Οι μικροί καθημερινοί καβγάδες, που θεωρεί κανείς τον εαυτό του δεδομένο, είναι ένα βήμα προς την ισοπέδωση. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν συνταγές ή μυστικά. Το μόνο που χρειάζεστε είναι αγάπη, που συχνά δεν είναι απλό πράγμα. Γιατί για να αγαπήσεις πρέπει να απαλλαγείς από την ιδέα να κατέχεις τον άλλον. Και για να το κάνετε αυτό είναι σημαντικό να μάθετε να καταλαμβάνετε τον δικό σας χώρο. Ανάσας, προβληματισμού».

Τι κάνει η Alessia για να πάρει χώρο; «Έτυχε να οδηγώ και να κυκλοφορώ στην πόλη άσκοπα, επιτρέποντας στον εαυτό μου την πολυτέλεια να ακούω τον εαυτό μου στη σιωπή. Ακόμα και έτσι ξεπερνιέται η νευρικότητα».

Με αυτοκίνητο, για ώρες. Ήταν πάντα ταξιδιώτης. «Είναι ένα πάθος που μου εμφύσησαν οι γονείς μου: από μικρό κορίτσι με καθοδηγούσαν να το ανακαλύψω. Το ταξίδι είναι ανάπτυξη, εμπλουτισμός, διάλογος. Ταξιδεύοντας σημαίνει να γνωρίζουμε, αλλά και να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον. Μαθαίνουμε να μην φοβόμαστε το νέο».

Η Alessia Marcuzzi περνάει υπέροχα με τους φίλους της στο Ντουμπάι… – Κοίτα

Η τέχνη της αλλαγής. Από την επόμενη σεζόν θα επιστρέψει στη Ράι, όπου ξεκίνησε η καριέρα της. «Ήταν το 1994 και υποστήριζα τον Gigi Sabani μαζί με την Paola Saluzzi Το παιχνίδι της χήνας. Ξεκίνησε τα πάντα από εκεί. Από τις 22 Νοεμβρίου στο Rai 2 θα διευθύνω Boomerissima, μια ποικιλία γεμάτη καλεσμένους στην οποία θα συγκρίνω δύο γενιές, τη δική μου και των millennials. Η έμπνευση μου ήρθε σκεπτόμενος τη σχέση με τον γιο μου Tommaso, ο οποίος είναι 21 ετών και ελπίζω να συμμετάσχει στο σόου, έστω και για ένα επεισόδιο. Περισσότερο από πρόκληση, θα είναι ένας τρόπος να βρεις κοινά σημεία. Είναι περισσότεροι από αυτούς που νομίζουμε».

Εν τω μεταξύ, είναι μια επιτυχημένη επιχειρηματίας. «Οι εταιρείες μου ασχολούνται με εντελώς βιολογικά αξεσουάρ μόδας και ποιοτικά καλλυντικά προϊόντα. Μια πρόκληση που γεννήθηκε αθόρυβα και πραγματοποιήθηκε μόνο με τις δυνάμεις μου. Συνεργαζόμαστε με πολύ καλούς τεχνίτες, σχεδόν καλλιτέχνες. Μικρές εξαιρετικές εταιρείες που στην τρέχουσα οικονομική κατάσταση, που επιδεινώθηκε από αυτόν τον τρομερό πόλεμο, θα κινδύνευαν να εξαφανιστούν. Και αυτό αντί να ανθίσει».

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που εργάζονται για αυτήν είναι γυναίκες. «80 τοις εκατό, 29 από τα 37 μεταξύ άμεσων υπαλλήλων και συνεργατών. Είμαι περήφανος για αυτό, και όχι μόνο επειδή έχω πολύ δυνατή σχέση με γυναίκες. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν οι πρώτοι που απολύθηκαν».

Αλληλεγγύη των φύλων. “Επιπλέον. Η σχέση μου με τις γυναίκες είναι σχέση απόλυτης συνενοχής. Ποιος ξέρει, ίσως εξαρτάται από το γεγονός ότι βασικά δείχνω τον εαυτό μου γι’ αυτό που είμαι, αγοροκόριτσο, που δεν τις ανταγωνίζεται. Δεν ξέρει πόσες μηνύματα που λαμβάνω από γυναίκες που αναζητούν συμβουλές, έναν χαιρετισμό».

Στα social media όμως υπάρχουν και αυτοί που του επιτίθενται. “Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι πραγματικότητα, μόνο μια προβολή της. Είμαι ακόμα ένα κορίτσι από τη δεκαετία του ’80, ένα κορίτσι που μεγάλωσε με σταθερό τηλέφωνο, μοτοποδήλατο, Duran Duran και τον τοίχο κάτω από το σπίτι. Έχω ένα αναλογική προσέγγιση της ζωής. Και μου αρέσει έτσι».

Αλμπέρτο ​​Νταντόλο