Ενόψει των νέων κανονισμών ασφαλείας, οι οποίοι θα πρέπει να εγκριθούν το φθινόπωρο, η Aci Bergamo εξέτασε τα κύρια μέτρα κατά την κυκλοφορία. Πώς και πού θα παρέμβουμε στην εξαγγελθείσα «καταστολή»: συνέντευξη με τον Luigi Di Matteo, μηχανικό μεταφορών, ειδικό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μελετητή και συγγραφέα δημοσιεύσεων για θέματα κινητικότητας και περιβάλλοντος.

Ένα από τα καθοριστικά σημεία εκκίνησης σε κάθε ανακοινωθείσα μεταρρύθμιση είναι η συμμόρφωση με τους κανόνες. Αυτό ως βάση, ενόψει της έγκρισης του νομοσχεδίου, που αναμένεται το φθινόπωρο, για την οδική ασφάλεια. Το πακέτο των νέων διατάξεων άνοιξε και εικονογράφησε ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Ματέο Σαλβίνι. Το «Tensurement» είναι το μοτίβο που ενώνει τις διάφορες παρεμβάσεις, μεταφρασμένο σε «κράξιμο» από τον υπουργό, κυρίως στο θέμα της χρήσης ναρκωτικών και ναρκωτικών ουσιών και της περίσσειας αλκοόλ. Η σοβαρότητα θα επηρεάσει επίσης όσους οδηγούν και ταυτόχρονα χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα με διάφορους τρόπους, που αποσπούν την προσοχή (15% των ατυχημάτων προκαλούνται από αυτούς τους περισπασμούς).

Από το 2010 έως το 2021, η Ισπανία κατάφερε να μειώσει το ποσοστό θνησιμότητας (αριθμός θυμάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους) από 53,3 σε 31,8. Η Ελλάδα έφτασε από το 112,5 στο 56,9 το ίδιο διάστημα. Λαμβάνοντας ως παράμετρο το μήκος του οδικού δικτύου, η Σουηδία έχει τους ασφαλέστερους δρόμους στην Ευρώπη και το ποσοστό θνησιμότητας έχει πέσει στο 18,5. Η Ιταλία βρίσκεται στη 13η θέση, με ποσοστό θνησιμότητας 48,6. Το 2021 στην Ιταλία σημειώθηκαν 2.875 θάνατοι στους δρόμους (19.855 στις 27 χώρες της ΕΕ): Η Γερμανία βρίσκεται στο 30,9 και η Γαλλία στους 45. Ένας άλλος ανησυχητικός μέσος όρος: η τοπική αστυνομία στην Ιταλία αναφέρει περισσότερους από έναν οδηγούς για φόνο καθημερινά στην οδική κυκλοφορία και σχεδόν εννέα για σοβαρούς τραυματισμούς. Ένα σημαντικό παράδειγμα για να καταδείξουμε τον κεντρικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης: στη Γερμανία το 99% των ζωνών των πίσω καθισμάτων στα αυτοκίνητα είναι δεμένες. Στην Ελβετία πέφτουν πρόστιμα σε όσους δεν το κάνουν. στην Ιταλία μόνο το 11% τα συνδέει.
Με τον Εγκ. Ο Luigi Di Matteo, μηχανικός μεταφορών, κεντρικός συντονιστής της Τεχνικής Περιοχής ACI, αναλύουμε ορισμένες πτυχές των κύριων καινοτομιών για ορισμένες κατηγορίες χρηστών του δρόμου.

Οι πιο εύθραυστοι μεταξύ των χρηστών του δρόμου είναι οι πεζοί, εκτεθειμένοι επίσης σε επεισόδια αγένειας και λεκτικού εκφοβισμού. Στα πεζοδρόμια, εκτός από την προστασία από τους εισβολείς ποδηλάτες, πρέπει να προσέχουν και τα αδειούχα σκούτερ για κάθε ελιγμό. Ποια θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικά προστατευτικά μέτρα;
«Λαμβάνοντας υπόψη την ευθραυστότητα των πεζών και τον πολλαπλασιασμό οχημάτων όπως ποδήλατα, ηλεκτρικά σκούτερ και άλλες συσκευές μικροκινητικότητας στους δρόμους, θα μπορούσαν να ληφθούν αρκετά συγκεκριμένα μέτρα προστασίας. Η δημιουργία ενός δικτύου χωριστών ποδηλατοδρόμων είναι ουσιαστική: η κατασκευή αποκλειστικών ποδηλατοδρόμων διαχωρισμένων από πεζοδρόμια θα αύξανε την ασφάλεια των πεζών, μειώνοντας τον κίνδυνο σύγκρουσης με ποδηλάτες και σκούτερ. Η ευαισθητοποίηση για την οδική ασφάλεια θα πρέπει να προωθηθεί τόσο στους πεζούς όσο και στους χρήστες άλλων μέσων μεταφοράς. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω εκστρατειών ενημέρωσης, διαφήμισης, εκπαιδευτικών μαθημάτων και ενσωμάτωσης θεμάτων οδικής ασφάλειας στα σχολικά προγράμματα».

Μιλώντας για σκούτερ, θα είναι αρκετή η υποχρέωση ασφάλισης, κράνους και πινακίδας για κάθε χρήστη ή λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους και τα ατυχήματα, θα ήταν προτιμότερο να απαγορευθούν τόσο ριζικά όσο το Παρίσι;
«Και εδώ πρέπει να επιδιωχθεί η ισορροπία μεταξύ της ασφάλειας των πεζών και των χρηστών σκούτερ. Η υποχρέωση ασφάλισης, κράνους και πινακίδας αυξάνει την ασφάλεια, χωρίς αμφιβολία. Η πλήρης απαγόρευση θα μπορούσε να είναι υπερβολική και να επηρεάσει αρνητικά τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα σκούτερ ως βιώσιμο μέσο μεταφοράς. Επομένως, μια ισορροπημένη και βασισμένη σε στοιχεία λύση μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή».

Μια πολύ ευάλωτη κατηγορία είναι αυτή των ποδηλατών, με μεγάλο αριθμό τραυματισμών και θανάτων. Δεν φαίνεται προβληματική να εφαρμοστεί η ελάχιστη απόσταση για τους οδηγούς μηχανοκίνητων οχημάτων που σκοπεύουν να προσπεράσουν ποδηλάτες (στην Ισπανία ενάμιση μέτρο βάσει νόμου); Δεν πιστεύετε ότι πρέπει να απαγορεύεται να κάνετε πετάλι στα πεζοδρόμια χωρίς να τηρείτε την κατεύθυνση κίνησης των αυτοκινήτων;
«Κατανοώ τις ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των ποδηλατών. Πράγματι, η ελάχιστη απόσταση του ενάμιση μέτρου για τους ποδηλάτες που προσπερνούν μπορεί να είναι προβληματική σε ορισμένες οδικές καταστάσεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η ασφάλεια των ποδηλατών και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να σεβόμαστε αυτήν την απόσταση όποτε είναι δυνατόν. Οι κανονισμοί για το ποδήλατο μπορεί να διαφέρουν από χώρα σε χώρα και οι κανόνες μπορεί να μην είναι πάντα σαφείς. Οι ποδηλάτες πρέπει να γνωρίζουν τους νόμους, να σέβονται τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας και να διατηρούν ασφαλή συμπεριφορά για τους ίδιους και για τους άλλους χρήστες του δρόμου. Εν ολίγοις, πρόκειται για την προώθηση μεγαλύτερου αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των αυτοκινητιστών, των ποδηλατών και των πεζών προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια όλων των χρηστών του δρόμου».

Θα είναι δυνατό να καταλήξουμε σε εθνικό κανονισμό για τους ανιχνευτές ταχύτητας; Δεν πιστεύετε ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να είναι ένα μέσο ενίσχυσης για να συντρίψει αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούν πάντα να ξεφύγουν από αυτήν, για να φυλάξουν καλύτερα τα πιο πολυσύχναστα σημεία, μειώνοντας επίσης τον κίνδυνο υποκειμενικών ερμηνειών από τους υπαλλήλους;
«Η εθνική ρύθμιση των ανιχνευτών ταχύτητας θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για τη διασφάλιση της ομοιομορφίας και της συνέπειας σε όλη την επικράτεια. Επιπλέον, η τεχνολογία μπορεί σίγουρα να συμβάλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των ανιχνευτών ταχύτητας και στην πρόληψη της επικίνδυνης συμπεριφοράς στο δρόμο. Για παράδειγμα, τα συστήματα αυτόματης παρακολούθησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό και την αναφορά παραβάσεων των ορίων ταχύτητας σε πραγματικό χρόνο, αποφεύγοντας τον κίνδυνο υποκειμενικών ερμηνειών. Το πρόβλημα της χρήσης καμερών ταχύτητας μπορεί να διαφέρει μεταξύ των διαφόρων τοπικών κυβερνήσεων, ανάλογα με τις πολιτικές και τις προτεραιότητες που έχουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κάμερες ταχύτητας μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά, ως μέρος μιας στρατηγικής πρόληψης τροχαίων ατυχημάτων. Σε άλλες περιπτώσεις, ωστόσο, οι κάμερες ταχύτητας μπορούν να θεωρηθούν ως ένας τρόπος χρηματοδότησης του δημοτικού προϋπολογισμού, αντί να έχουν μια ορθολογική εφαρμογή στην παρακολούθηση και τον έλεγχο της ταχύτητας της κυκλοφορίας.

Είναι δυνατόν να διασφαλιστεί η κατάλληλη χρήση των καμερών ταχύτητας σε όλες τις τοπικές αρχές;
«Πρέπει να υπάρχει ένα σαφές ρυθμιστικό πλαίσιο που να ορίζει τη σωστή χρήση αυτών των συσκευών. Επιπλέον, πρέπει να τεθούν σαφείς στόχοι για τη χρήση καμερών ασφαλείας και να διενεργείται περιοδική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Πρωταρχικός στόχος είναι οι τοπικές αρχές να συνεργάζονται με την αστυνομία για να διασφαλίζουν την ομοιόμορφη διαχείριση των καμερών ταχύτητας, ώστε να χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά και συντονισμένα σε διαφορετικές περιστάσεις. Τέλος, η διαφάνεια και η εμπλοκή των ίδιων των αυτοκινητιστών στη διαχείριση των καμερών ταχύτητας μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης στην εφαρμογή τους, μειώνοντας κάθε αντίληψη για αυθαίρετη και εσφαλμένη χρήση».

Με τους πόντους επιβράβευσης για τα παιδιά που παρακολουθούν μαθήματα οδήγησης, βαδίζουμε στον δρόμο –πρέπει να πούμε– της πρόληψης που το ACI προωθεί και διοργανώνει για τους μαθητές εδώ και χρόνια. Είναι δυνατόν να υλοποιηθούν συνέργειες με τις αρμόδιες αρχές για την αύξηση του αριθμού τους, προς την κατεύθυνση που επιθυμεί ο ίδιος ο υπουργός Τζουζέπε Βαλντιτάρα;
Το ACI ασχολήθηκε πάντα με την εκπαίδευση υπεύθυνων και έμπειρων οδηγών, μέσω της προώθησης μαθημάτων ασφαλούς οδήγησης, της οργάνωσης εκστρατειών ευαισθητοποίησης και της υλοποίησης εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την οδική ασφάλεια που απευθύνονται σε σχολεία όλων των βαθμίδων. Χάρη σε αυτή τη συνεχή δέσμευση, το ACI έχει γίνει σημείο αναφοράς για την εκπαίδευση νέων και ενηλίκων, προσφέροντάς τους συγκεκριμένη υποστήριξη για να βελτιώσουν τις οδηγικές τους δεξιότητες, αλλά και να αναπτύξουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα σε σχέση με τους οδικούς κινδύνους και τη σωστή συμπεριφορά. πρέπει να ληφθούν για την πρόληψη ατυχημάτων. Αυτές οι πρωτοβουλίες στοχεύουν να εκπαιδεύσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους νέους οδηγούς για την οδική ασφάλεια, παρέχοντάς τους επαρκή εκπαίδευση και ενθαρρύνοντάς τους να διατηρήσουν υπεύθυνη οδική συμπεριφορά. Ωστόσο, η υλοποίηση αυτών των συνεργειών θα απαιτήσει κοινή προσπάθεια από τις αρχές και το ACI για να διασφαλιστεί ότι αυτά τα προγράμματα μπορούν να διαδοθούν αποτελεσματικά και να προσεγγίσουν έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό μαθητών».