Ο Τιτάνας, ο Μασκ και ο Ζούκερμπεργκ τσακώνονται στο Κολοσσαίο, κοινωνική οργή στη Γαλλία

Οι πλούσιοι του κόσμου, φαίνεται, διασκεδάζουν «σε άλλο επίπεδο». Το τελευταίο σύνορο αντιπροσωπεύεται από την πρόκληση των μέσων μαζικής ενημέρωσης-αθλητισμού μεταξύ του Elon Musk και του Mark Zuckerberg: οι δυο τους αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον, σε μια προσεχή ημερομηνία, στην πολεμική πειθαρχία του Brazilian Jiu-Jitsu. Φαίνεται επίσης ότι έχουμε κάνει την πρόταση να νοικιάσουμε το Κολοσσαίο μας για την περίσταση. Άμεση θετική απάντηση – με ήπιες ποινές υπό όρους – από τον υπουργό Sangiuliano. Στην πράξη, δύο από τους πιο γνωστούς και με μεγαλύτερη επιρροή επιχειρηματίες στον κόσμο θα τα παρατήσουν – αθλητικά – υπέρ της παγκόσμιας οικουμένης. Μετάφραση στην εμπειρία του κλισέ εφηβικό ζευγάρι/παιδική χαρά της γειτονιάς.

***

Ακόμη και τα πρόσφατα γεγονότα του Τιτάν μας λένε για χόμπι αριστοκράτες. Ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος είναι αφοσιωμένος με πάθος στην κατασκευή -προφανώς τεχνικά ανεπαρκής- πειραματικών υποβρυχίων και άλλα οικονομικά καλά εφοδιασμένα απολαμβάνουν την αποκλειστική εξυπηρέτηση. Τουρισμός πολυτελείας. Καμία αποδεκτή επιστημονική αξία.

***

Όλα τα συλλυπητήρια για την τραγωδία. ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ. Αλλά και σε πολλούς κύριε κανένας που πεθαίνουν καθημερινά στη Μεσόγειό μας. Μερικοί κυνικοί έχουν επισημάνει ότι αν ενεργοποιηθούν, ακόμη και για i μετανάστεςδιεθνείς πόροι ίσοι με αυτούς που χρησιμοποιούνται για την αναζήτηση και την αλιεία του υποβρυχίου, το ζήτημα του νεκρός από το νερό στη Μεσόγειο θα ήταν διαφορετικά.

***

Από την άλλη, από την Κλασική Ελλάδα μάθαμε ότι το υψηλό Τραγωδίααυτό που αξίζει περισσότερο να ειπωθεί, είναι θέμα Βασιλιάς, αρχές, βασίλισσες Και αρχοντιά. Αποτύπωση τόσο ισχυρή που ούτε η ισχυρή ανατροπή που επέφερε η ευαγγελική ιστορία, αυτή που «γειώνει» την κάθαρση – κάθαρση/σωτηρία – τραγικό και το χαρίζει και στους πιο ταπεινούς ανθρώπους, καταφέρνει να το ξεφορτωθεί: πάνω από το κεφάλι του σταυρωμένου Ιησού γράφεται Rex Iudeorum

***

Τώρα, σίγουρα δεν είναι αλήθεια ότι όλα αυτά τα σπουδαία και ισχυρά είναι αντίγραφα άνθρακα μιας ορισμένης ξεφτιλισμένης αριστοκρατίας από ένα μυθιστόρημα. Αντιθέτως. Μερικοί από αυτούς έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την κοινωνικοοικονομική δομή της Δύσης και του πλανήτη. Είμαστε στα δύο πριν.

Ένας άνθρωπος σαν τον Μασκ, χάρη στον προσωπικό του στόλο δορυφόρων starlinks, είναι ικανός να γίνει ισχυρός παίκτης στην ιστορία μας: υπενθυμίζουμε ότι εγγυήθηκε αμέσως τις γραμμές επικοινωνίας στην Ουκρανία την επομένη της έκρηξης του πολέμου. Από την άλλη, να θυμάστε ότι ο Zuckerberg έχει δείξει ότι μπορεί να καθορίσει, κατά βούληση, την ένταξη ή τον αποκλεισμό ιδεών, σκέψεων και ανθρώπων από τα μεγάλα κανάλια ψηφιακής πληροφόρησης.

Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε δικαστική παρέμβαση, αυθαίρετα, αμέσως μετά τα γεγονότα στο Καπιτώλιο, η μεγιστάνας των πληροφοριών μπόρεσε να απαλλαγεί από το μεγιστάνας-ΠρόεδροςΝτόναλντ Τραμπ, έλα μεσα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ: Facebook, Whatsapp, Messenger, Instagram. Επί του θέματος, πρέπει να σημειωθεί στο περιθώριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δημιουργήσει το Νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες και το Σχέδιο νόμου για τη δημοκρατία, με την αναμφισβήτητα αφηρημένη πρόθεση να περιοριστεί η διαχείριση του «περιεχομένου» (συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών δεδομένων των χρηστών) που μεταφέρει ο ιδιωτικός κολοσσός σε κατεξοχήν δημοκρατικούς δρόμους.

***

Όπως έγραψε ήδη ο Bruno Maçães πριν από μερικά χρόνια (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων) στο New Statesmanο «δισεκατομμυριούχος τεχνολογίας» αντιπροσωπεύει τοιδανικός τύπος της τρίτης χιλιετίας. Είναι ο ιστορικός πορθμεάρχης, όπως ήταν στην ιστορία οι άγιοι, οι εξερευνητές και οι επαναστάτες. Είναι αυτός που θέτει τους εποχικούς στόχους: ο Μασκ είναι κυρίαρχος του χώρος με μια ριζοσπαστική έννοια, πρωτοπόρος της νέας κινητικότητας του χρήματος, της νέας ηλεκτρικής κινητικότητας, του νέου διαστημικού αγώνα. Ο Μπέζος φτάνει στο σημείο να φαντάζεται τον αποικισμό του ίδιου του γαλαξία. Σχέδια Zuckerberg, με Ήμισυη μεταμόρφωση του εικονικού κόσμου στο οριστικό θέση της οικουμενικής δημοκρατίας. Όλα αυτά, και ίσως, στη νεοθετικιστική ρητορική, «για όλους», αρκεί να «το αφήσουν να πάει»: «μην μας φορολογείτε πολύ», «μην μας εμποδίσετε να δράσουμε ξεφεύγοντας από το κλουβιά των νομικών συστημάτων», «άσε μας την κληρονομιά μας», «άσε μας τα ακριβά μας παιχνίδια». Αν μόνο αυτή ήταν η τιμή για το μελλοντικός…

***

Στην πραγματικότητα είναι απλώς οι ειδήσεις, η παλέτα των ωμών γεγονότων, που σε αυτή τη «μελλοντολογία» μας δείχνει τον κίνδυνο μυθοποιώντας. Ενώ οι εφημερίδες εξακολουθούν να κυκλοφορούν μερικά αποκόμματα ειδήσεων για το Τιτάν, ένας καυστικός, άγριος και μεταδοτικός κοινωνικός θυμός φουντώνει στη Γαλλία. Περισσότερες από τρεις χιλιάδες συλλήψεις σε πέντε ημέρες. Επιδημίες σε Ελβετία και Βέλγιο. Ένα χάσμα φαίνεται να ανοίγει μεταξύ των ιστορία του «πλούσιου του πλούσιου κόσμου» και των ακατέργαστων δεδομένων του περιθωριοποίηση. Δύο ανθρωπιστικές επιστήμες κοιτάζουν η μία την άλλη χωρίς να αναγνωρίζονται; Πολύ μακρινές πολικότητες;

Από τη μια πλευρά, ο Maçães είχε υπογραμμίσει ξανά, οι νέοι τουρίστες του σύμπαντος ή της αβύσσου, οι θεραπευμένοι από τις νέες ιατρικές τεχνολογίες, οι σημαιοφόροι μιας νέας βιωσιμότητας $120.000 ανά αυτοκίνητο, από την άλλη ένας ποικίλος πολτός φτιαγμένος επάνω από απογοητευμένος από α κοινωνικό ασανσέρ σχεδόν ολοκληρωτικά χρεοκοπημένος, από ανίκανους να διαπραγματευτεί, από ανίκανους να αποταμιεύσουν, από κατά συρροή πληρωτές υπηρεσιών υγείας που το κράτος δεν είναι πλέον σε θέση να παρέχει πραγματικά, από χρεωμένους, από πτυχιούχους και διπλωμάτες που ωθούνται σε μια γωνία από την αγορά εργασίας. Ίσως, υπό αυτή την έννοια, το Προάστια Τα γαλλικά κρασιά –όπως το Primavalle, το Zen ή το Scampia μας– δεν μοιάζουν τόσο με το αρνητικό αντίθετο, αλλά σαν τη μεμβράνη, το «δέρμα» της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, την αντιδραστική και νευρική επιδερμίδα που πρώτη, και χωρίς προστασία, αισθάνεται το σοκ.

***

Πιστεύω ότι τα νέα για τον Μασκ και τον Ζούκερμπεργκ στο Κολοσσαίο θα πρέπει να ακολουθηθούν κρατώντας, από την άλλη πλευρά, ένα αξιόλογο βιβλίο όπως Times of Powerαπό τον Κρίστοφερ Κλαρκ. Ένα βιβλίο που γράφτηκε το 2019, πριν από την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά έφτασε στην Ιταλία μόλις το 2022. Ωστόσο, εξαιρετικά αποτελεσματικό και για την κατανόηση αυτών των δύο πολύ στενών εποχικών διασταυρώσεων: καραμέλες πάντα χτίζει τη «δική του» ιστορία, μας λέει τη «δική του» το παρελθόν και υπόσχεται το “δικό του” μελλοντικός. Πλαϊνή σημείωση: Clark, Αυστραλός Regius Professor στο Κέμπριτζ, βλέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση ως διέξοδο…

Σεμπάστιαν Μπερτίνι

Η παράκαμψη είναι μια συντόμευση, ένα κουρσάρο πέρασμα, μια οδός διαφυγής. Είναι μια στήλη που κοιτάζει πίσω από τις εικόνες και πίσω από τις λέξεις, που προσπαθεί να κάνει σκέψεις να αντηχούν που δεν ξέρουμε ότι σκεφτόμαστε.

Ο Sebastiano Bertini είναι δάσκαλος και μελετητής. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία και τη συνύπαρξή τους στον σύγχρονο πολιτισμό. Είναι αφοσιωμένος περιβαλλοντολόγος. Το πιο πρόσφατο έργο του είναι Στη χώρα των τυφλών. Φιλοσοφική Γεωγραφία της Σύγχρονης Δύσης, Μίμηση, Μιλάνο 2021. https://www.mimesisedizioni.it/libro/9788857580340