του Nicolo Govoni

Το ετήσιο πάρτι που διοργανώνουν τα αγόρια της Curva Ovest Ferrara ζωντανεύει, με το συνηθισμένο ραντεβού με τη συζήτηση του Σαββάτου: την καταστολή που διασχίζει τα σύνορα, εθνικά και γήπεδα, ρέει σε δρόμους και πλατείες. Με τη μετριοπάθεια δύο ανδρών από την καμπύλη, της Simone Meloni, αφηγήτριας του Sport People, και των δύο δικηγόρων, πάντα κοντά στο κίνημα των ultras, παρενέβη ο Lorenzo Contucci και ο Giovanni Adami.

«Η σχέση των ultras με τον Τύπο είναι καταστροφική», ξεκινάει Simone Meloni. «Όλα ξεκινούν από την έλλειψη γνώσης του φαινομένου: οι τίτλοι των εφημερίδων ήταν πάντα οι ίδιοι για ένα αθροιστικό κίνημα όπως οι ultras, εδώ και 30 χρόνια. Και η υπερεπικοινωνία ενός συγκεκριμένου τύπου δημοσιογραφίας βοήθησε τον καταπιεστικό μηχανισμό, αναφέροντας ψέματα: σκεφτείτε τι συνέβη στον αγώνα της Νάπολης με την Άιντραχτ, κανείς δεν έχει ερευνήσει την έλλειψη οργάνωσης, αλλά έχουμε επικεντρωθεί μόνο στη βία. Η απαγορευτική πολιτική που εφαρμόζουν οι θεσμοί περνά από την άγνοια των κυρίαρχων ΜΜΕ. Και σε επίπεδο μέσων ενημέρωσης, το κίνημα των ultras έχει όλα τα μέσα για να πολεμήσει εκείνες τις εφημερίδες που κάνουν ζημιά, μιλώντας για πράγματα που δεν γνωρίζουν: παρέχουμε πληροφορίες παραμένοντας αυτό που ήμασταν πάντα”. Και πώς να εξισορροπηθεί το δικαίωμα αναφοράς με το τεκμήριο της αθωότητας; «Κάνοντας ένα καθαρό χαρτί μιας ορισμένης τάξης Ιταλών δημοσιογράφων και επανεξετάζοντας το εντελώς».

Ο δικηγόρος Γιάννης Άνταμς αντί για τον Δάσπο μιλάει: «Ας ρίξει την πρώτη πέτρα όποιος είναι αναμάρτητος. Σε θέματα δημόσιας τάξης έχουμε δει κάθε λογής, δείτε την περίπτωση του μωβ οπαδού με τη φανέλα της Λίβερπουλ στο Φιορεντίνα-Γιουβέντους. Αυτό συμβαίνει γιατί μέχρι τώρα τα πάντα μπορούν να συμπεριληφθούν στη δημόσια τάξη: ανάγκη μας είναι να φτάσουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο πρέπει να κάνει το κράτος να καταλάβει πώς να εργάζεται σε θέματα δημόσιας τάξης. Ένας επαναλαμβανόμενος δράστης στην Ιταλία μπορεί να πάρει έως και 10 χρόνια Daspo, ακόμα κι αν δεν υπάρχει – πρέπει να ειπωθεί – το Daspo για μια ζωή όπως στην Αγγλία. Η απαίτηση υπογραφής υπάρχει εδώ, στην Ελλάδα και την Ελβετία. Το πιο ισορροπημένο σύστημα είναι το γαλλικό: ο σύλλογος μπορεί να απαγορεύσει την είσοδο στο γήπεδο για έως και 18 μήνες, η αστυνομία έως 24 και ο δικαστής, μετά τη δίκη, μπορεί να καθορίσει έως και 5 χρόνια αποκλεισμού από το γήπεδο». Και για την υπόθεση Νάπολη-Άιντραχτ; «Όταν η γερμανική εταιρεία είχε ξοδέψει χρήματα για να λάβει όλες τις δυνατές προφυλάξεις, δημιουργήθηκε σύγχυση εδώ στην Ιταλία. Αυτό είναι το πανόραμα: έχουμε το ονομαστικό εισιτήριο από το 2005 και στην Ευρώπη υπάρχει μόνο στην Τουρκία. Κι όμως, χωρίς ονομαστικό εισιτήριο, τα συστήματα λειτουργούν πολύ καλά, καταφέρνοντας να διαχειριστούν εκδηλώσεις με μεγάλη συμμετοχή: το πρόβλημα εδώ είναι δομικό, στη βάση».

Με τον δικηγόρο Lorenzo Contucci Αντιθέτως, αντιμετωπίζεται το θέμα των πυρσών και των καπνογόνων: «Αν αυτό το έγκλημα υπήρχε από το 1979, θα ήμουν πολλαπλός παραβάτης. Όταν στρίβω, συνιστώ πάντα να ανάβετε τους φακούς με προσοχή. Είναι ένα παράλογο έγκλημα με υπερβολικές ποινές, ενώ σε πολλά μέρη της Ευρώπης είναι διοικητικό έγκλημα: στην Ιταλία, με τον Σαλβίνι, εισήχθη η ασχετοσύνη του γεγονότος στα γήπεδα, αλλά, ευτυχώς, αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι τόσο περίεργες που συχνά οι δικαστές οι ίδιοι δεν τους γνωρίζουν. Βλέπω ότι οι πυρσοί έχουν υπέροχο αποτέλεσμα στα γήπεδα, το πρόβλημα είναι ότι αποτελούν έγκλημα: αυτό είναι το επίπεδο. Σαφώς άλλο είναι η ανάφλεξη, άλλο η εκτόξευση πυροτεχνικών μηχανισμών, που μπορεί να δημιουργήσουν πραγματικό κίνδυνο για τους ανθρώπους». Και το Daspo; «Η απόδραση από το Daspo στην Ιταλία τιμωρείται χειρότερα από την απόδραση από τη φυλακή: έχουμε παράλογες παραμέτρους. Τότε μπορείς να βρεις και τον ευαίσθητο βουλευτή, αλλά δυστυχώς χρειάζεσαι πλειοψηφία μετά και εδώ έχουμε ελάχιστες ελπίδες».

Τέλος, μια ερώτηση σχετικά με την πρόσφατη είδηση: οι πράκτορες της Βερόνα κατηγορούνται για κακοποίηση, βία και βασανιστήρια σε κρατούμενους. Και η Ferrara είναι ένα μέρος ευαίσθητο σε αυτό το θέμα. «Τα βασανιστήρια είναι ένα έγκλημα που θα έπρεπε να είχε εισαχθεί νωρίτερα» σχολιάζει ο Contucci. «Συμβαίνει ακόμα σε άλλα αστυνομικά τμήματα: αλλά με την εμφάνιση των τηλεφώνων και των κοινωνικών δικτύων αυτό το φαινόμενο, ανάξιο ενός πολιτικού κράτους, αντιτάχθηκε». Ο Άνταμι του επαναλαμβάνει: «Ναι, τα κοινωνικά δίκτυα έχουν επιβραδύνει το φαινόμενο. Αν δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα στα επεισόδια που έγιναν στον αγώνα Φιορεντίνα-Αταλάντα στο Κύπελλο Ιταλίας, τα πράγματα θα είχαν πάει πολύ διαφορετικά. Οι πράκτορες της Βερόνα; Αναμένουμε τις εξελίξεις των ερευνών, αλλά αυτή δεν είναι η μόνη περίπτωση: ωστόσο είναι μικρές σταγόνες σε σχέση με τη θάλασσα που μας απασχολεί και τον κόσμο των ultras. Ας μαζευτούμε γύρω από τα κανάλια ενημέρωσης μας, και ας διαδώσουμε τα καλά νέα που μας αφορούν για να τα διαβάσουν όλοι».