Περισσότεροι από τους μισούς άνδρες ηλικίας 55-74 ετών είναι οικονομικά ενεργοί. ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟ

Το 74 είναι το μέσο προσδόκιμο ζωής στη χώρα μας

Παραγωγή αναλογικού και χαρτιού είναι πιο αφοσιωμένοι ως εργαζόμενοι

Πάνω από 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι Βούλγαροι θα είναι άνω των 55 ετών το 2035. Τώρα είναι λίγο πάνω από 702 χιλιάδες, ή το 23% του συνόλου των εργαζομένων.

Το 2000, 100 άτομα που εγκατέλειπαν την αγορά εργασίας αντικαταστάθηκαν από 124. Σήμερα, υπάρχουν 64 υποκατάστατα ανά 100 άτομα που εγκαταλείπουν την αγορά εργασίας. Αυτό δείχνουν τα αποτελέσματα του Βουλγαρικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στο έργο «Κοινές δράσεις των κοινωνικών εταίρων για την προσαρμογή του εργασιακού περιβάλλοντος στις συγκεκριμένες ηλικιακές ανάγκες των διαφορετικών γενεών, προκειμένου να προωθηθεί η μεγαλύτερη εργασιακή ζωή και η ικανότητα εργασίας».

Παράλληλα, το προσδόκιμο ζωής στη χώρα μας είναι 74 χρόνια. Ένας από τους λόγους είναι ότι ένα σημαντικό μέρος των ατόμων σε ηλικία εργασίας – κυρίως άνω των 40 ετών, έχουν χρόνιες παθήσεις. Το 22% από αυτούς υποφέρουν από υπέρταση. Έχουν 10% με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και 8,2% με διαβήτη.

“Τα άτομα με χρόνιες ασθένειες και οι συγγενείς τους που τους φροντίζουν ανεπίσημα αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας ή παραμονής στην εργασία. Αυτό οδηγεί σε οικονομικές δυσκολίες, κοινωνικό αποκλεισμό, επιδείνωση της υγείας και αυξανόμενη ανάγκη για ιατρική περίθαλψη “, εξήγησε ο Tomcho Tomov του BIA.

Απαιτούνται αλλαγές στην εργατική νομοθεσία για να παρακινηθούν οι άνθρωποι να παραμείνουν περισσότερο στην αγορά εργασίας. Μεταξύ αυτών είναι μέτρα κινητικότητας και επανένταξης ικανών άνω των 50 ετών, εισαγωγή μερικής συνταξιοδότησης και διατήρηση της απασχόλησης μέσω σύμβασης για εκπαίδευση των νεότερων.

Φορολογικές ελαφρύνσεις και επιδοτήσεις για την πρόσληψη εργαζομένων άνω των 58 ετών

Το κράτος να συγχρηματοδοτήσει τους μέντορες στις επιχειρήσεις είναι ένα άλλο μέτρο.

Το 11% των εργαζομένων στη χώρα μας είναι από τη γενιά Ζ. Είναι μεταξύ 18-26 ετών. Το κίνητρο αυτής της ψηφιακής γενιάς είναι να εργαστεί για να βελτιωθεί και κυρίως να διασκεδάσει. Θέλουν υψηλό μισθό, αλλά θέλουν να εργαστούν σε μια αξιόπιστη εταιρεία με σύγχρονη τεχνολογία. Αναζητούν τη διαφορετικότητα, τις προκλήσεις και την εκπαίδευση. Περίπου το 20% των νέων είναι εκπρόσωποι της λεγόμενης ομάδας των NEET – ούτε μαθαίνουν ούτε εργάζονται, κάτι που μας βάζει στην πρώτη τριάδα της Ευρώπης μετά την Ιταλία και την Ελλάδα. Μέρος της γενιάς δεν θέλει να αναλάβει κοινωνικές ευθύνες, προσπαθώντας πάση θυσία να επεκταθεί

η ευχαρίστηση της ζωής, αρνείται να σκεφτεί

για οικογένεια και καριέρα, θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα,

δείχνει επίσης η μελέτη BIA. Περίπου το 35% της Γενιάς Ζ έχει τη στάση να εγκαταλείψει τη χώρα, να ζήσει και να εργαστεί σε άλλη χώρα. Οι πιο προτιμώμενες χώρες για μετανάστευση εργατικού δυναμικού είναι η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, οι Σκανδιναβικές χώρες, η Ισπανία, η Φινλανδία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία.

Το 26% των εργαζομένων είναι από τη Γενιά Υ. Πρόκειται για άτομα ηλικίας μεταξύ 27 και 39 ετών. Οι Millennials εργάζονται για να επιτύχουν και να πετύχουν. Για αυτούς, το κίνητρο είναι μια ευκαιρία για ανάπτυξη. Αναζητούν μια δίκαιη αξιολόγηση και άμεσα κίνητρα. Η αποτελεσματική οργάνωση και η ανεξαρτησία είναι σημαντικές για αυτούς. Τα περισσότερα μέλη της Generation Y θέλουν οικογένεια και αγαπημένη δουλειά, αλλά κάνουν προσεκτικές επιλογές για να μην επαναλάβουν τα λάθη των γονιών τους. Από την άλλη, προηγούνται στο ποσοστό των εξώγαμων τέκνων. Γνωρίζονται μέσω διαδικτυακών τοποθεσιών γνωριμιών και εφαρμογών όπως το Tinder, το Fdating και άλλα. Λόγω της διάχυτης φύσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η ανάγκη να δείχνεις τέλεια έχει γίνει μια σταθερή ιδέα για τη γενιά. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές στα κοινωνικά δίκτυα στο πώς οι δύο γενιές Υ και Ζ αντιλαμβάνονται τις διαδικτυακές τους προσωπικότητες. Ενώ η Generation Y δημοσιεύει σκανδαλώδεις selfies στο Facebook και το Instagram, ο Z είναι πολύ πιο προσεκτικός και προτιμά να χρησιμοποιεί ανώνυμες πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως Secret, Whisper ή Snapchat, όπου τυχόν συμβιβαστικές εικόνες εξαφανίζονται σχεδόν αμέσως, σύμφωνα με τη μελέτη.

Η γενιά Y είναι καταναλωτές, αλλά σε αντίθεση με τη Z είναι πολύ πιο παρορμητική και πρόθυμη να ξοδέψει σε απρογραμμάτιστες αγορές. Και οι δύο γενιές θέλουν τα πάντα τώρα και κρατούν τη δουλειά να τους διασκεδάζει, έχοντας γρήγορα αποτελέσματα και ανταμοιβές.

Το 18% από αυτούς είναι πρόθυμοι να φύγουν από τη χώρα, προτιμώντας χώρες της Ε.Ε.

Η μεγαλύτερη ομάδα είναι της γενιάς Χ. Αντιπροσωπεύουν το 40% του εργατικού δυναμικού και αυτό περιλαμβάνει άτομα μεταξύ 40 και 54. Αυτή η αναλογική γενιά λειτουργεί για να ζήσει. Θέλουν υψηλό μισθό, αλλά επιμένουν στην προβλεψιμότητα και τη σταθερότητα. Είναι σημαντικό για αυτούς να έχουν ικανή διαχείριση, αλλά χωρίς αυστηρούς κανόνες, και ο φόρτος εργασίας να είναι μέτριος. Οι άνθρωποι αυτής της γενιάς έχουν συνηθίσει από καιρό στην ανεξαρτησία, η οποία τους έχει κάνει ανεξάρτητους, αυτάρκεις και ευρηματικούς. Μπορούν να βασίζονται κυρίως στον εαυτό τους, έχουν πιο ρεαλιστικές προσδοκίες και είναι πιο πραγματιστές. Πολλοί από αυτούς λένε ότι είναι

“Πιεσμένος από τη ζωή” λόγω των πολλών ευθυνών –

οικογενειακή υποστήριξη, αποπληρωμή δανείου και φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων γονέων. Το Burnout είναι πολύ πιο έντονο σε αυτά. Οι άνθρωποι της γενιάς Χ αποτελούν το κυρίαρχο μέρος της κατηγορίας των επιχειρηματιών και των κορυφαίων μάνατζερ στη Βουλγαρία. Μόνο το 15% από αυτούς σκέφτεται τη μετανάστευση.

Το 23% των εργαζομένων είναι από τη γενιά Τ. Πρόκειται για άτομα μεταξύ 55 και 65 ετών, τα οποία ονομάζονται και γενιά χαρτιού. Ζουν για να δουλεύουν. Αναζητούν ασφάλεια εργασίας και οφέλη για την υγεία. Τηρούν σαφείς και αυστηρούς κανόνες, σεβασμό και εκτίμηση, καθώς και ευκαιρίες να μεταδώσουν γνώση και εμπειρία. Περίπου το 4% των εκπροσώπων της γενιάς έχει στάση για εργατική κινητικότητα ή έξοδο από τη χώρα. Σε αντίθεση με άλλες γενιές που αναζητούν υψηλότερες αμοιβές, τα κίνητρά τους είναι να είναι πιο κοντά στα παιδιά τους και να έχουν πρόσβαση σε ένα καλύτερο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.