ο βυθισμένο ναυάγιο που ανακαλύφθηκε το 2019 σε βάθος 780 μέτρων στο κανάλι του Οτράντο έχει ρίξει νέο φως στην αυγή του Magna Grecia, χάρη σε πρόσφατες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από την Εθνική Εποπτεία για την Υποβρύχια Πολιτιστική Κληρονομιά.

Χάρη στη βοήθεια ενός υποβρυχίου οχήματος με συρμάτινη καθοδήγηση, εξοπλισμένου με εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας, κατέστη στην πραγματικότητα δυνατό να αποκαλυφθεί ένα μέρος του φορτίου του ναυαγίου: είναι 22 εκθέματα από εκλεκτά κεραμικά και δοχεία μεταφοράς που προέρχονται από Κόρινθος, την οποία η πρόσφατη μελέτη που έγινε από τους αρχαιολόγους του Υπουργείου Πολιτισμού χρονολόγησε γύρω στο πρώτο μισό του έβδομου αιώνα π.Χ.

ο Υπουργείο Πολιτισμού ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι τα ευρήματα, που σήμερα φυλάσσονται στα εργαστήρια αποκατάστασης της Εποπτείας, «αποτελούν εξαιρετικό εύρημα και του μεγάλη επιστημονική σημασία“.

Βυθισμένο ναυάγιο στο κανάλι του Οτράντο: οι λεπτομέρειες της ανακάλυψης

ο Υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Franceschini δήλωσε: «Η υποβρύχια αρχαιολογία είναι ένας από τους σημαντικότερους ερευνητικούς τομείς της χώρας μας στον οποίο είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε για να επενδύσουμε. Είμαστε μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα και έχουμε μια πλούσια υποθαλάσσια πολιτιστική κληρονομιά που πρέπει ακόμη να μελετηθεί, να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί. Πρόσφατες έρευνες στο κανάλι του Οτράντο επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για α πολύ πλούσια κληρονομιά ικανοί να μας επιστρέψουν όχι μόνο τους θησαυρούς που κρύβονται στις θάλασσές μας, αλλά και την ιστορία μας».

Ο Έφορος, ουποβρύχιος αρχαιολόγος Βαρβάρα Davidde, εξήγησε: «Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται συνήθως στις εργασίες της βιομηχανικής υποβρύχιας πρακτικής του τομέα «πετρελαίου και φυσικού αερίου», που χρησιμοποιούνται υπό τον προσεκτικό έλεγχο των αρχαιολόγων της Εποπτείας, επέτρεψαν να φέρει στην επιφάνεια μέρος του φορτίου το πρώτο ναυάγιο που χρονολογείται στις αρχές του έβδομου αιώνα π.Χ. που βρέθηκε στην Αδριατική Θάλασσα Είναι α εκδήλωση εξαιρετικής σημασίας, επίσης για τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για την ανάκτηση, που πραγματοποιήθηκε στις ιταλικές θάλασσες σε βάθος σχεδόν 800 μέτρων».

Αυτό είναι το σχόλιο του Διευθυντής των Μουσείων Το μέγιστο Οσάνα: «Η ανακάλυψη μας δίνει ένα ιστορικό δεδομένο που αφηγείται τις αρχαιότερες φάσεις του μεσογειακού εμπορίου στην αυγή της Magna Graecia, λιγότερο τεκμηριωμένες από υποβρύχιες ανακαλύψεις και τις ροές κινητικότητας στη λεκάνη της Μεσογείου. Είναι ένα άθικτο φορτίο που ρίχνει φως στις πρώτες φάσεις του ελληνικού αποικισμού στη νότια Ιταλία, χάρη επίσης στη σημαντική κατάσταση διατήρησης που μας επιτρέπει να καταλάβουμε τι μετέφεραν: όχι μόνο τρόφιμα όπως ελιά, αλλά και κύπελλα από ήρθε θεωρούνται αγαθά κύρους και εκτιμώνται ιδιαίτερα και από τους πλάγιους λαούς».

Barbara Davidde και πάλι: «Πρόκειται συγκεκριμένα για 3 αμφορείς κορινθιακού τύπου Α, 10 Σκύφοι Κορινθιακής παραγωγής, 4 υδρίες Κορινθιακής παραγωγής, 3 τρίλοβες οινοχόες σε κοινό κεραμικό μι μια κανάτα με χοντρή ζύμη, πολύ διαδεδομένης μορφής στην Κόρινθο. Πολύ ενδιαφέρον το πίθους, ανακτήθηκε αποσπασματικά, με όλο το περιεχόμενό του να αποτελείται από σκύφους στοιβαγμένους στο εσωτερικό του σε τακτοποιημένους οριζόντιους σωρούς. Σε αυτό το στάδιο, υπάρχουν τουλάχιστον 25 άθικτα, καθώς και αρκετά θραύσματα που αφορούν άλλα κύπελλα. Ο συνολικός αριθμός των σκύφων και τυχόν άλλων στοιχείων που περιέχονται αρχικά στους πίθους θα καθοριστεί μέσω ανασκαφής στο εργαστήριο με απομάκρυνση θαλάσσιων ιζημάτων».

Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία του ναυαγίου, το Υπουργείο Πολιτισμού σχεδιάζει να προχωρήσει στην ανάκτηση ολόκληρου του φορτίου (αποτελούμενο από περίπου 200 τεχνουργήματα, που βρίσκονται ακόμη διάσπαρτα στον βυθό της θάλασσας, εκ των οποίων υπάρχει ήδη γεωαναφερόμενη χαρτογράφηση), με την αποκατάσταση του τα ευρήματα. και να πραγματοποιήσει αρχαιομετρικές αναλύσεις σε υλικά και αρχαιοβοτανικά σε τυχόν οργανικά και φυτικά υπολείμματα (ένας από τους κορινθιακούς αμφορείς που επέστρεψαν τα υπολείμματα των κουκκίδων ελιάς).