Σήμερα είναι 26 Δεκεμβρίου… 36η επέτειος θανάτου του Ραΐφ Ντενκτάς, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο όταν ήταν μόλις 34 ετών και φέρει τους τίτλους του «πρώην αναπληρωτή», «ακαδημαϊκός», «μουσικός» και «γιος του αείμνηστου ιδρυτικού προέδρου Rauf Raif Denktaş».

Στον τάφο του αναμένεται να τιμηθεί σήμερα ο Ραΐφ Ντενκτάς…

Δύο εβδομάδες πριν από το θάνατό του, ο Ραΐφ, ο οποίος ήταν συντετριμμένος με την οικογένειά του λόγω των πρωτοσέλιδων των τουρκικών ΜΜΕ με τίτλο «Κάνει λαθρεμπόριο ναρκωτικών στην Κύπρο» ή «Έκρυψε τον Τούρκο δολοφόνο Hüseyin Kocabaş στο σπίτι», είπε ότι μετά την είδηση ​​στο η ερώτηση δημοσιεύτηκε, Πανεπιστήμιο Ανατολικής ΜεσογείουΤραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα κοντά στο Τσιχανγκίρ επιστρέφοντας από την Αμμόχωστο μετά από διαλέξεις στην Κωνσταντινούπολη.

Ένα «στρατιωτικό όχημα» συγκρούστηκε με το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Ράιφ.

Ο Ραΐφ μεταφέρθηκε αργότερα σε νοσοκομείο της Άγκυρας, αλλά δεν μπορούσε να κρατηθεί στη ζωή.

Εδώ και χρόνια εφιστάται η προσοχή ότι η περίοδος που διατυπώθηκαν οι καταγγελίες για τον Ραΐφ συνέπεσε με την περίοδο που ο πατέρας του, Ραούφ Ράιφ Ντενκτάς, δεν αποδέχτηκε τις πολιτικές απαιτήσεις της Τουρκίας.

Χρόνια μετά την απώλεια του γιου του, ο πατέρας Ντενκτάς, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Vatan στην Τουρκία, κατηγόρησε ανοιχτά την τουρκική Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών για το θάνατο του γιου του και ισχυρίστηκε ότι πράκτορες της MIT είχαν κάνει την είδηση:

«Ήταν επίσης πολύ σκληροπυρηνικός άνθρωπος και βρισκόταν υπό μεγάλη ηθική πίεση εκείνες τις μέρες. Ξεκίνησε κάπως έτσι: Ήταν λίγους μήνες πριν τον θάνατό του. Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας τίτλος σε μια μεγάλη εφημερίδα που έλεγε ότι ασχολείται με τα ναρκωτικά. Ο Ραΐφ ήρθε κοντά μου κλαίγοντας και είπε: “Πατέρα, πώς μπορώ να το αφήσω αυτό στα παιδιά μου;” Είπα, γιε μου, γράψε μια δήλωση αποποίησης. Δεν δημοσίευσαν. Έψαξα βέβαια από πού προήλθε. Ο Νουρετίν Ερσίν Πασά (πρώην αναπληρωτής υφυπουργός της ΜΙΤ, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας μέχρι το 1984), δόξα τω Θεώ, του είπα «Σύμφωνα με αυτή την εφημερίδα, είναι δήλωση κάποιου που κατέθεσε στη ΜΙΤ. Μπορείτε να μας στείλετε η ΔΗΛΩΣΗ?” Μου το έστειλε σε δύο κασέτες. Μια από την κασέτα από την κορυφή ως τα νύχια αυτός ο τύπος κάνει τις δικές του σχέσεις, έρχεται στην Κύπρο, υπάρχει ένας Ράιφ στην Κύπρο, είναι γνωστός ως ο φορτηγατζής Ράιφ, μιλάει για τη σχέση του μαζί της. Ο Ραΐφ ο φορτηγατζής, ο Ράιφ ο φορτηγατζής… Μια κασέτα δύο-τριών ωρών. Αυτή η κασέτα στην άκρη… Μετά από αυτό, οι πληροφορίες που δόθηκαν σε εκείνη τη μεγάλη εφημερίδα. Λοιπόν, η δεύτερη κασέτα: “Είπες ότι έκανες πράγματα με τον Ράιφ ή κάτι τέτοιο. Ναι. Ήταν ο γιος του Ντενκτάς, ο Ράιφ; Ναι.” Αυτό δίνεται στη μεγάλη εφημερίδα (Hürriyet). από το MIT; Ναι, γιατί πάλι; Γιατί εκείνα τα χρόνια ήμουν σε μια συζήτηση για το αν πρέπει να πούμε όχι ή ναι στην Τουρκία. (Ο δημοσιογράφος ρωτά: Λοιπόν, το MIT το κάνει αυτό εν γνώσει της κυβέρνησης (τότε πρωθυπουργού Özal) ή είναι μια επιχείρηση μιας πτέρυγας μέσα σε αυτήν;) Ναι, είναι ένα από αυτά. Δεν ξέρω αν το MIT (τότε ο υφυπουργός του MIT Burhanettin Bigalı) είναι το επίσημο πράγμα. Αλλά έτσι διαρρέει από εκεί. Τότε ρώτησα τον αρχισυντάκτη αυτής της εφημερίδας, “Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό;” Η απάντησή του σε εμένα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Είπαν «Ο αρχηγός των πληροφοριών μας ήταν ελληνικής καταγωγής, τον απολύσαμε». Έμεινε έτσι. Πριν από ένα μήνα, ο τίτλος ξανά στην ίδια εφημερίδα: Ο Ραΐφ κρύβει έναν αναρχικό (Huseyin Kocabaş, τον δολοφόνο του εισαγγελέα Doğan Öz) στο σπίτι του. Στη συνέχεια, είμαι σε συζητήσεις με τον Κυπριανού στη Νέα Υόρκη. Και πριν φτάσει εκεί, υπάρχει ένας αέρας που υποτίθεται ότι ο γιος κομάντο του Κυπριανού εξαφανίστηκε και ο ηττημένος ήταν ο Κληρίδης, που ετοιμαζόταν για τις εκλογές. Όταν ο Κληρίδης δεν άντεξε αυτά τα λόγια και αποχώρησε από τις εκλογές, εμφανίστηκε και ο γιος του Κυπριανού. Και περιμένω στη Νέα Υόρκη λέγοντας “Ω πόσο καλά μπορώ να το χρησιμοποιήσω αυτό ενάντια στον Κυπριανού”. Αλλά είναι στο έντυπο μέχρι να φύγω. Δεν έχω ιδέα. Ο Ράιφ είπε ξανά στο τηλέφωνο αυτή τη φορά: “Ο μπαμπάς το έκανε ξανά, τι θα κάνω;” Είπα να κάνω μήνυση στην εφημερίδα. Το έκανε, και εκείνη η εφημερίδα καταδικάστηκε σε αποζημίωση 50 χιλιάδων λιρών. Αλλά δεν δημοσίευσαν την αποποίηση ευθύνης. Εδώ, ο Ραΐφ πήγαινε στο πανεπιστήμιο με αυτή την ψυχολογία, έδινε διαλέξεις και ερχόταν εδώ. Τότε ήταν που έκανε αυτό το ατύχημα. Είναι η μεγαλύτερη τραγωδία της ζωής μου».

Ο Ραΐφ εξέδωσε δήλωση μετά τις επιθέσεις της εφημερίδας Hürriyet και ζήτησε από την Τουρκία να διευκρινίσει τις κατηγορίες, αλλά 36 χρόνια μετά τον θάνατό του, δεν έγινε καμία επίσημη δήλωση για το θέμα:

«Νιώθω ότι παίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι. Δεν έχω άλλα υλικά αγαθά εκτός από το σπίτι μου και δύο παλιά αυτοκίνητα. Αλλά έχω ένα τιμητικό όνομα, την οικογένειά μου, τους φίλους μου και ένα καθήκον που αγαπώ πολύ. Όσοι πήραν τις δηλώσεις και τις μετέφεραν στον Τύπο θα πρέπει να εξεταστούν ενδελεχώς από τις αρμόδιες αρχές της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Είναι το πιο φυσικό δικαίωμά μου να περιμένω από τις τουρκικές αρχές να αποκαλύψουν αυτό το αίσχος».

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΖΩΗ…

Ο Ραΐφ, ο οποίος εξελέγη στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση ως βουλευτής του Κόμματος Εθνικής Ενότητας στις Γενικές Εκλογές του 1976, παραιτήθηκε από το UBP το 1981 λόγω διαφοράς απόψεων, αν και υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας. Ίδρυσε την Πατριωτική Ένωση Διανοουμένων το 1982 και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στις 30 Δεκεμβρίου 1982.

Μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου το 1983, εκπροσώπησε το κόμμα του ως βουλευτής στη Συντακτική Συνέλευση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Άλλαξε επίσης την ιδιότητα μέλους του στην ευρύτερη Ομάδα Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά έπρεπε να ακυρώσει αυτή τη μετακίνηση.

Ο Ντενκτάς ήταν γνωστό ότι ήταν ένας ισχυρός επικριτής του πατέρα του, αλλά παρόλα αυτά, διορίστηκε Πολιτικός Σύμβουλος της Προεδρίας το 1985.

Ως κεμαλιστής, έγραψε πολλά άρθρα για τις ιδέες του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, αλλά υποστήριξε σθεναρά την ανεξαρτησία ενάντια σε μια πιθανή προσάρτηση από την Τουρκία.

Η επίσκεψή του στη νότια Κύπρο το 1984, μαζί με τον ηγέτη του Κοινοτικού Απελευθερωτικού Κόμματος, İsmail Bozkurt, και τον Γενικό Γραμματέα του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, Naci Talat Usar, αναφέρεται ως η πρώτη επίσκεψη από το 1974.

Αυτή η επίσκεψη επικρίθηκε έντονα από τους εθνικιστές και όσοι επισκέπτονταν τον Νότο αποκαλούνταν «προδότες» από ορισμένες εφημερίδες.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Εκτός από την πολιτική του ταυτότητα, η οποία αψηφά τον πατέρα του, ο Ραΐφ είχε και μουσική ταυτότητα.

Η γνωριμία του με τη μουσική ξεκίνησε στο TED Ankara College, όπου έπαιζαν και δύο «πολίτες» του. Έπαιζε μπάσο στην ορχήστρα του σχολείου. Μετά την επιστροφή του στην Κύπρο, εντάχθηκε στο Κουαρτέτο Μπαϊράκ το 1968. Το συγκρότημα, με την υποστήριξη του στρατού, εργάστηκε στο υπόγειο του αρχηγείου της 22ης Μεραρχίας όπου βρισκόταν ο Ράιφ.

Το 1969, ο Raif ίδρυσε τη Sıla 4 μαζί με τους Ferahzat Gürsoy, Erdinç Gündüz και Aydın Kalfaoğlu.

Ήταν σολίστ στο γκρουπ, έπαιζε μπάσο και συνέθεσε τραγούδια.

Το Sıla 4 εξακολουθεί να θεωρείται το πιο σημαντικό μουσικό συγκρότημα που διαμορφώνει την τουρκοκυπριακή μουσική, συνδυάζει λαϊκές μελωδίες και στίχους και τα διασκευάζει σύμφωνα με το σύγχρονο πλαίσιο.

Ο Ραΐφ Ντενκτάς είναι δημοφιλής όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Τουρκία. Φτωχός και Διαχωρισμός Συνέθεσε πολλά διαφορετικά τραγούδια όπως π.χ