ΕΝΑ στόλο φάντασμα βοηθήσει τη Ρωσία να εξάγει το λάδι της υπό κυρώσεις: εκατοντάδες δεξαμενόπλοια κατευθύνονται κυρίως προς την Ασία αλλά διασχίζουν τις διαδρομές της Μεσογείου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί τώρα να αυστηροποιήσει τους κανόνες με την ελπίδα να περιοριστεί η κυκλοφορία.

Η Μόσχα, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, δεν έχασε χρόνο για να βρει λύσεις στα μέτρα που αποφάσισαν οι σύμμαχοι. ΚΑΙ βασιζόταν σε ένα δίκτυο εταιρειών, με έδρα το Ντουμπάι και άλλους «παράδεισους», που σχετίζονται με ινδικές εταιρείες και με τράπεζες στην Κίνα. Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις για τις εμπλεκόμενες μονάδες, από 100 έως έξι φορές περισσότερες, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί πόσες είναι πραγματικά επειδή έχουν υιοθετηθεί συστήματα κάλυψης. Μια «εταιρεία» που μέχρι το 2021 είχε μόλις δύο πλοία που είχαν αγοράσει πάνω από 40, μετατράπηκε αμέσως σε αυτή τη δραστηριότητα υποστήριξης. Όχι σπάνια Το αργό πετρέλαιο μεταφορτώνεται από υπεράκτιο δεξαμενόπλοιο σε διεθνή ύδατα: Η ναυτική υπηρεσία πληροφοριών ανέφερε συγκεκριμένα δύο σημεία, την περιοχή μπροστά από τον ισπανικό θύλακα της Θέουτα (Βόρεια Αφρική) και ένα στον τομέα της Καλαμάτας, στην Ελλάδα. Περιοχές που προστίθενται σε άλλα «δάση» της Μεσογείου, π.χ τομείς όπου φορτίο ή δεξαμενόπλοια προσπαθούν να κρυφτούν, απενεργοποιήστε τον αναμεταδότη Ais σηματοδοτώντας τη θέση τους, αναμένοντας εντολές. Και μετά ξαναρχίζουν. «Λαιώδη» μονοπάτια που οδηγούν στην Τυνησία, τη Νότια Κορέα, σε ζεστές θάλασσες. Ένα αρχαίο φαινόμενο, με άπειρες προεκτάσεις, σήμερα προσαρμοσμένο στις στρατηγικές-οικονομικές ανάγκες του Κρεμλίνου που έχει επενδύσει σημαντικά ποσά για τη χρηματοδότηση της αποστολής.

Η ΕΕ — επισημαίνει Bloomberg – Και προτίθεται να απαγορεύσει τον ελλιμενισμό στο λιμάνι σε «σκάφη» υποπτεύεται ότι είναι μέρος του δικτύου και θέλει να εμποδίσει κάποιον να αγοράσει πετρέλαιο πάνω από το όριο των 60 δολαρίων το βαρέλι. Το πρόβλημα, ωστόσο, δίνεται από τις παγκόσμιες διαστάσεις της πρόκλησης: μεγάλο μέρος του προϊόντος κατευθύνεται στην Κίνα και την Ινδία, με νέες συμφωνίες που συνήψαν οι δύο χώρες με τη Μόσχα. Επιχείρηση εξαιρετικά κερδοφόρα, προορισμένη να διαρκέσει. Η Ρωσία μιμείται όσα έχουν κάνει η Βενεζουέλα και το Ιράν, εμπάργκο χώρες που αναπτύσσουν πλωτές αποθήκες εδώ και πολύ καιρό. «Υπάρχουν δύο κατηγορίες», εξήγησε ο alla Cnn αναλυτής Μάρτιν Ράιτ. “Εκεί Πριν: γκρίζα πλοία που αντιπροσωπεύονται από μονάδες που πωλήθηκαν από δυτικές εταιρείες σε Ασιάτες αγοραστές και δεν είχαν ποτέ προηγουμένως συμμετάσχει σε αυτού του είδους τη λειτουργία. Εκεί δεύτερος: τα μαύρα πλοία, βετεράνοι, που ήδη απασχολούνται από Ιρανούς και Βενεζουελάνους».

Μαζί με τις διπλωματικές επιπτώσεις υπάρχουν και ανησυχίες για την ασφάλεια, ίδρυσε και ταυτόχρονα τόνισε για να υπογραμμίσει την ανάγκη απάντησης. Υπήρχε Πρωτομαγιά έκρηξη στο Pablo, ένα πετρελαιοφόρο από την Κίνα και παρατήρησε με ενδιαφέρον γιατί υποπτεύεται ότι συμμετείχε σε μεταγραφές για λογαριασμό της Τεχεράνης. Τρεις ναύτες έχασαν τη ζωή τους στο επεισόδιο που σημειώθηκε στη νότια Μαλαισία. Κάποιος έχει υποθέσει μια πράξη δολιοφθοράς αλλά αυτή τη στιγμή σκεφτόμαστε ένα ατύχημα που σχετίζεται με την ηλικία του πλοίου, όχι ακριβώς πρόσφατο. Πράγματι Πολλές μονάδες βρίσκονται στην άκρη της σταδιοδρομίας τους, ορισμένοι δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται στη θάλασσα καθώς θεωρείται ότι κινδυνεύουν και όχι σπάνια δεν θα είχαν υποβληθεί σε ελέγχους για την επαλήθευση των συνθηκών τους. Θεωρούνται «ωρολογιακές βόμβες».